ZRENJANIN، صربستان: زمانی که دانگ نگوین ویتنام را برای کار در خارج از کشور ترک کرد، این مرد 37 ساله گفت که به او اطمینان داده شده بود که در یک شرکت آلمانی در صربستان استخدام خواهد شد، اما پس از ورود به یک شرکت چینی، پاسپورتش گرفته شد. کارخانه ای که در آن شرایط وخیم بود.
پس از اعتصاب نگوین و صدها ویتنامی دیگر در این هفته، وضعیت در کارخانه و فریب ادعایی که برای فریب کارمندان مورد استفاده قرار گرفته است، در صربستان خبرساز شد.
اعتصابی که از روز چهارشنبه آغاز شد، نمایش نادری از سرپیچی کارگران در یک شرکت تحت حمایت چین در کشور بود.
پکن در سال های اخیر میلیاردها دلار در صربستان و کشورهای همسایه بالکان سرمایه گذاری کرده است، به این امید که ردپای اقتصادی خود را در اروپای مرکزی گسترش دهد.
صربستان در بحبوحه کشمکش ادامه دار بین شرق و غرب بر سر نفوذ در بالکان، به دنبال جذب سرمایه گذاران مختلف است.
اما بلگراد بارها متهم شده است که به شرکت‌های چینی در نحوه اجرای فعالیت‌های خود دست آزاد داده است.
منتقدان جامعه مدنی، گروه های حقوق بشر و رسانه ها می گویند که دولت چشم خود را بر نگرانی های زیست محیطی و نقض احتمالی حقوق بشر بسته است.
کارگران ویتنامی برای ساخت کارخانه ای برای شرکت چینی تایر لینگ لانگ در شهر کوچک زرنجانین در شمال، که مرکز سرمایه گذاری پکن در صربستان محسوب می شود، استخدام شدند.
اما به گفته نگوین، شرایط زندگی و کار غیرقابل تحمل بود و آن چیزی نبود که به او وعده داده شده بود.
نگوین در یک پیام ویدئویی که از داخل محل زندگی ارسال شد به خبرگزاری فرانسه گفت: «ما طوری زندگی می‌کنیم که انگار در زندان هستیم… تمام پاسپورت‌های ما در زمان ورود به فرودگاه توسط چینی‌ها نگهداری می‌شد.
او افزود: «من نمی‌توانم بیشتر صحبت کنم، زیرا می‌ترسم گفته‌ام بر دیگران تأثیر بگذارد».
حتی قبل از اعتصاب، گاردهای امنیتی خصوصی در نزدیکی خوابگاه کارگران در کنار محل کارخانه مستقر شده بودند و از ورود خبرنگاران از جمله خبرگزاری فرانسه به داخل ساختمان جلوگیری شد.
سازمان های حقوق بشر A11 و ASTRA گزارش مشترکی را در اوایل این هفته منتشر کردند و خواستار “اقدام فوری” از مقامات صرب شدند.
در این بیانیه آمده است: «تعداد زیادی از حقایق ثابت شده این احتمال را نشان می‌دهد که کارگران قربانی قاچاق انسان به منظور استثمار کارگری می‌شوند.
بر اساس این گزارش، گرمایش، برق و آب گرم برای کارگران ویتنامی فراهم نشده است و تأسیسات فاقد زیرساخت و فاضلاب کافی هستند.
دانیلو کورچیچ، وکیل حقوق بشر از A11 در طی مصاحبه ای با پخش کننده محلی N1 TV گفت: “شرایط برای اسکان انسان ها به هیچ وجه مناسب نبود.”
من فکر نمی‌کنم اغراق‌آمیز باشد که بگوییم برخی افراد در آن شرایط از حیوانات نگهداری نمی‌کنند.»
به گزارش A11، کارگران ساختمانی در کارخانه زرنجانین پیش از این در شش ماه گذشته دو اعتصاب ترتیب داده بودند که ناشی از پرداخت نشدن حقوق و کمبود مواد غذایی بود.
مستند کوتاهی که توسط N1 در این ماه پخش شد همچنین کارگرانی را نشان داد که در شرایط تنگ در داخل یک خوابگاه موقت در محل زندگی می‌کنند.
ویولا فون کرامون، یکی از اعضای پارلمان اروپا در آلمان به خبرگزاری فرانسه گفت: «این غیرقابل قبول است که یک کشور مشتاق عضو اتحادیه اروپا به نظر می‌رسد این موضوع را در قلمرو خود تحمل کند و در مورد موارد کار اجباری احتمالی در اروپا سکوت کند.»
لینگ لانگ گفت که کارگران ویتنامی به طور رسمی توسط شرکت استخدام نشده اند و توسط یک پیمانکار فرعی چینی استخدام شده اند.
این شرکت در بیانیه ای گفت: «تنها تعهد لینگ لانگ در قبال پیمانکارانش پرداخت غرامت برای کارهای انجام شده بر اساس قرارداد است».
این سازمان افزود که در حال برنامه ریزی جلساتی با پیمانکاران فرعی برای “اطلاع رسانی در مورد ارزش های شرکت” است و خواستار انتقال کارگران به “مسکن بهتر” شده است.
این سازمان به درخواست خبرگزاری فرانسه برای توضیح بیشتر پاسخ نداد.
خبرگزاری فرانسه از منابع مختلف تایید کرد، جمعه شب، از کارگران ویتنامی خواسته شد تا بیانیه ای را امضا کنند که در آن اعلام کنند “داوطلبانه و آگاهانه” با کار در محل موافقت کرده اند.
نگوین گفت: “همه مضطرب و ترسیدند، بدون اینکه بدانند چینی ها با ما چه خواهند کرد.”
ما نمی‌خواهیم در شرکت چینی کار کنیم. می‌خواهیم ترک کنیم. لطفاً به ما کمک کنید.»
وزارت خارجه ویتنام گفت که مقامات هیچ گزارشی مبنی بر “خشونت و آزار” در این کارخانه دریافت نکرده اند اما گفته اند که اوضاع را زیر نظر دارند.
در پرونده ای در سال 2019 که نور نگران کننده ای بر شبکه های قاچاق بی پروا انداخت، 39 مهاجر ویتنامی پس از عبور از کانال مانش از اروپا در بریتانیا در یک کامیون یخچال دار جسد پیدا کردند.
رهبران صربستان اتهامات سوء رفتار در لینگ لانگ را رد کرده اند.
نخست وزیر آنا برنابیچ پس از تایید اینکه کارگران ویتنامی به مکان های مناسب تری منتقل شده اند، پیشنهاد کرد که این حادثه ممکن است یک توطئه باشد که سرمایه گذاری چین در این کشور را هدف قرار داده است.
رئیس جمهور الکساندر ووچیچ از زمان به قدرت رسیدن روابط خود را با پکن گسترش داده است و می گوید دو کشور از “دوستی فولادی” برخوردارند.
صربستان یکی از اولین کشورهای اروپایی بود که واکسن های کرونا را از چین دریافت کرد، در حالی که ووچیچ سال گذشته پس از دریافت تجهیزات پزشکی ارسال شده از سوی پکن در اوایل بیماری همه گیر، پرچم چین را بوسید.
به دنبال عناوین این هفته، رهبر صربستان دو برابر شد و گفت که سرمایه گذاری های چین همچنان اولویت اصلی خواهد بود.
“چه می خواهید، یک سرمایه گذاری 900 میلیون دلاری را نابود کنید؟” ووچیچ روز جمعه گفت.
اگر ویتنامی ها نیاز به کمک داشته باشند، ما کمک خواهیم کرد. اما ما سرمایه گذاران را بدرقه نمی کنیم.
پس از اعتصاب نگوین و صدها ویتنامی دیگر در این هفته، وضعیت در کارخانه و فریب ادعایی که برای فریب کارمندان مورد استفاده قرار گرفته است، در صربستان خبرساز شد.
اعتصابی که از روز چهارشنبه آغاز شد، نمایش نادری از سرپیچی کارگران در یک شرکت تحت حمایت چین در کشور بود.
پکن در سال های اخیر میلیاردها دلار در صربستان و کشورهای همسایه بالکان سرمایه گذاری کرده است، به این امید که ردپای اقتصادی خود را در اروپای مرکزی گسترش دهد.
صربستان در بحبوحه کشمکش ادامه دار بین شرق و غرب بر سر نفوذ در بالکان، به دنبال جذب سرمایه گذاران مختلف است.
اما بلگراد بارها متهم شده است که به شرکت‌های چینی در نحوه اجرای فعالیت‌های خود دست آزاد داده است.
منتقدان جامعه مدنی، گروه های حقوق بشر و رسانه ها می گویند که دولت چشم خود را بر نگرانی های زیست محیطی و نقض احتمالی حقوق بشر بسته است.
کارگران ویتنامی برای ساخت کارخانه ای برای شرکت چینی تایر لینگ لانگ در شهر کوچک زرنجانین در شمال، که مرکز سرمایه گذاری پکن در صربستان محسوب می شود، استخدام شدند.
اما به گفته نگوین، شرایط زندگی و کار غیرقابل تحمل بود و آن چیزی نبود که به او وعده داده شده بود.
نگوین در یک پیام ویدئویی که از داخل محل زندگی ارسال شد به خبرگزاری فرانسه گفت: «ما طوری زندگی می‌کنیم که انگار در زندان هستیم… تمام پاسپورت‌های ما در زمان ورود به فرودگاه توسط چینی‌ها نگهداری می‌شد.
او افزود: «من نمی‌توانم بیشتر صحبت کنم، زیرا می‌ترسم گفته‌ام بر دیگران تأثیر بگذارد».
حتی قبل از اعتصاب، گاردهای امنیتی خصوصی در نزدیکی خوابگاه کارگران در کنار محل کارخانه مستقر شده بودند و از ورود خبرنگاران از جمله خبرگزاری فرانسه به داخل ساختمان جلوگیری شد.
سازمان های حقوق بشر A11 و ASTRA گزارش مشترکی را در اوایل این هفته منتشر کردند و خواستار “اقدام فوری” از مقامات صرب شدند.
در این بیانیه آمده است: «تعداد زیادی از حقایق ثابت شده این احتمال را نشان می‌دهد که کارگران قربانی قاچاق انسان به منظور استثمار کارگری می‌شوند.
بر اساس این گزارش، گرمایش، برق و آب گرم برای کارگران ویتنامی فراهم نشده است و تأسیسات فاقد زیرساخت و فاضلاب کافی هستند.
دانیلو کورچیچ، وکیل حقوق بشر از A11 در طی مصاحبه ای با پخش کننده محلی N1 TV گفت: “شرایط برای اسکان انسان ها به هیچ وجه مناسب نبود.”
من فکر نمی‌کنم اغراق‌آمیز باشد که بگوییم برخی افراد در آن شرایط از حیوانات نگهداری نمی‌کنند.»
به گزارش A11، کارگران ساختمانی در کارخانه زرنجانین پیش از این در شش ماه گذشته دو اعتصاب ترتیب داده بودند که ناشی از پرداخت نشدن حقوق و کمبود مواد غذایی بود.
مستند کوتاهی که توسط N1 در این ماه پخش شد همچنین کارگرانی را نشان داد که در شرایط تنگ در داخل یک خوابگاه موقت در محل زندگی می‌کنند.
ویولا فون کرامون، یکی از اعضای پارلمان اروپا در آلمان به خبرگزاری فرانسه گفت: «این غیرقابل قبول است که یک کشور مشتاق عضو اتحادیه اروپا به نظر می‌رسد این موضوع را در قلمرو خود تحمل کند و در مورد موارد کار اجباری احتمالی در اروپا سکوت کند.»
لینگ لانگ گفت که کارگران ویتنامی به طور رسمی توسط شرکت استخدام نشده اند و توسط یک پیمانکار فرعی چینی استخدام شده اند.
این شرکت در بیانیه ای گفت: «تنها تعهد لینگ لانگ در قبال پیمانکارانش پرداخت غرامت برای کارهای انجام شده بر اساس قرارداد است».
این سازمان افزود که در حال برنامه ریزی جلساتی با پیمانکاران فرعی برای “اطلاع رسانی در مورد ارزش های شرکت” است و خواستار انتقال کارگران به “مسکن بهتر” شده است.
این سازمان به درخواست خبرگزاری فرانسه برای توضیح بیشتر پاسخ نداد.
خبرگزاری فرانسه از منابع مختلف تایید کرد، جمعه شب، از کارگران ویتنامی خواسته شد تا بیانیه ای را امضا کنند که در آن اعلام کنند “داوطلبانه و آگاهانه” با کار در محل موافقت کرده اند.
نگوین گفت: “همه مضطرب و ترسیدند، بدون اینکه بدانند چینی ها با ما چه خواهند کرد.”
ما نمی‌خواهیم در شرکت چینی کار کنیم. می‌خواهیم ترک کنیم. لطفاً به ما کمک کنید.»
وزارت خارجه ویتنام گفت که مقامات هیچ گزارشی مبنی بر “خشونت و آزار” در این کارخانه دریافت نکرده اند اما گفته اند که اوضاع را زیر نظر دارند.
در پرونده ای در سال 2019 که نور نگران کننده ای بر شبکه های قاچاق بی پروا انداخت، 39 مهاجر ویتنامی پس از عبور از کانال مانش از اروپا در بریتانیا در یک کامیون یخچال دار جسد پیدا کردند.
رهبران صربستان اتهامات سوء رفتار در لینگ لانگ را رد کرده اند.
نخست وزیر آنا برنابیچ پس از تایید اینکه کارگران ویتنامی به مکان های مناسب تری منتقل شده اند، پیشنهاد کرد که این حادثه ممکن است یک توطئه باشد که سرمایه گذاری چین در این کشور را هدف قرار داده است.
رئیس جمهور الکساندر ووچیچ از زمان به قدرت رسیدن روابط خود را با پکن گسترش داده است و می گوید دو کشور از “دوستی فولادی” برخوردارند.
صربستان یکی از اولین کشورهای اروپایی بود که واکسن های کرونا را از چین دریافت کرد، در حالی که ووچیچ سال گذشته پس از دریافت تجهیزات پزشکی ارسال شده از سوی پکن در اوایل بیماری همه گیر، پرچم چین را بوسید.
به دنبال عناوین این هفته، رهبر صربستان دو برابر شد و گفت که سرمایه گذاری های چین همچنان اولویت اصلی خواهد بود.
“چه می خواهید، یک سرمایه گذاری 900 میلیون دلاری را نابود کنید؟” ووچیچ روز جمعه گفت.
اگر ویتنامی ها نیاز به کمک داشته باشند، ما کمک خواهیم کرد. اما ما سرمایه گذاران را بدرقه نمی کنیم.