الجزاسیه: نمادهای مرموز حک شده در بیابان های قطر

(سی ان ان) – برخی از صخره های نرم مانند خزندگانی که در آفتاب غرق می شوند شلیک می کنند. برخی دیگر فرورفتگی های مرموز شبیه یک بازی تخته ای باستانی هستند که در سراسر جهان انجام می شود. و تعداد کمی گیج کننده هستند.

در گوشه ای متروک و بادگیر از ساحل شمال شرقی قطر، در میان تپه های شنی صحرای بایر، الجساسیه، بزرگترین و مهم ترین سایت هنر صخره ای کشور خلیج فارس قرار دارد.

در اینجا، قرن‌ها پیش، مردم از مجموعه‌ای از برآمدگی‌های آهکی کم ارتفاع به عنوان بوم استفاده می‌کردند که روی آن نمادها، نقوش و اشیایی را که در محیط خود مشاهده می‌کردند حک می‌کردند.

به طور کلی، باستان شناسان در مجموع حدود 900 حکاکی صخره یا “سنگ نگاره” را در الجزاسیه یافته اند. آنها عمدتاً نشانه های جام مرموز هستند که در الگوهای مختلف چیده شده اند، از جمله ردیف ها و روزت ها، اما همچنین نمایش های چشم نوازی از کشتی های بادبانی، که معمولاً از بالا دیده می شوند، اما همچنین در نمای خطی، در میان نمادها و نشانه های دیگر به تصویر کشیده می شوند.

فرهان ساکال، رئیس کاوش و مدیریت سایت در موزه‌های قطر، با اشاره به سنگ نگاره‌های کشتی‌ها، به سی‌ان‌ان گفت: «اگرچه هنر صخره‌ای در شبه جزیره عربستان رایج است، برخی از کنده کاری‌های الجزاسیه منحصربه‌فرد هستند و در هیچ جای دیگری یافت نمی‌شوند». از دید پرنده دیده می شود.

“این کنده کاری ها نشان دهنده درجه بالایی از خلاقیت و مهارت های مشاهده است [on the part of] هنرمندانی که آنها را ساخته اند.» او گفت: «همچنین [of] تفکر انتزاعی، زیرا آنها قادر به دیدن dhow (کشتی سنتی) از بالا نبودند.”

نشانه های جام

حدود 12 سایت سنگ نگاره قابل توجه در قطر وجود دارد که بیشتر در امتداد سواحل این کشور واقع شده اند — اگرچه برخی از کنده کاری ها را می توان حتی در قلب البیدا پار دوحه مشرف به Corniche، یک تفرجگاه محبوب در کنار آب مشاهده کرد.

الجساسیه، حدود یک ساعت در شمال پایتخت مدرن قطر و نزدیک بندر قدیمی مروارید الحویله، در سال 1957 کشف شد. طی شش هفته در اواخر سال 1973 و اوایل سال 1974، یک تیم دانمارکی به رهبری باستان شناس هولگر کپل و پسرش هانس کپل مطالعه ای را انجام داد که با زحمت تمام سایت را در عکس ها و نقاشی ها فهرست بندی کرد.

بیش از یک سوم از تمام فیگورها و ترکیب‌های تکی مستند، از علامت‌های فنجانی در پیکربندی‌ها، شکل‌ها و اندازه‌های مختلف تشکیل شده است.

برجسته ترین الگوی شامل دو ردیف موازی از هفت سوراخ است، که برخی را به این باور می رساند که از آن ها برای بازی مانکالا استفاده می شده است، یک بازی رومیزی که از دوران باستان در بسیاری از نقاط جهان رایج بوده و در آن دو شرکت کننده تعداد سنگ های فرد و زوج را به داخل سوراخ می ریزند. افسردگی ها

دیگران این نظریه را رد کرده اند و به این واقعیت اشاره کرده اند که برخی از سوراخ ها در Al Jassasiya برای نگه داشتن سنگ ها بسیار کوچک هستند، در حالی که برخی دیگر را می توان در شیب ها یافت – یک انتخاب غیر عملی که منجر به افتادن شمارنده ها می شد.

پیشنهادات بیشتر شامل سازه های فنجانی است که به نوعی برای پیشگویی استفاده می شود. یا برای مرتب سازی و نگهداری مروارید. یا به عنوان سیستم هایی برای محاسبه زمان و جزر و مد.

نظریه بازی

بنابراین، آنها در واقع برای چه بودند و چه معنایی دارند؟

ساکال که از تئوری بازی های تخته ای نیز حمایت نمی کند، اذعان کرد: «پاسخ دادن به آن بسیار دشوار است. او گفت: «ما هیچ سرنخ مستقیمی در مورد نقوش مورد استفاده در الجزاسیه نداریم.

به نظر من ممکن است معنی و کارکردی آیینی داشته باشند که بسیار قدیمی است به طوری که نمی توان آن را قوم نگارانه توضیح داد.»

اما چند ساله؟ ساکال با توضیح اینکه سنگ نگاره ها – و به طور کلی هنر صخره ای – تا به امروز بسیار چالش برانگیز هستند، پذیرفت: «ما واقعاً نمی دانیم.

او افزود: «فرضیه‌های وحشی در مورد این سن وجود دارد، از دوران نوسنگی تا اواخر دوران اسلامی». من شخصاً فکر می کنم که همه حکاکی ها به طور همزمان ساخته نشده اند.

یک دهه پیش، یک مطالعه علمی بر روی 9 سنگ نگاره مختلف در Al Jassasiya هیچ مدرکی دال بر قدمت آنها بیش از چند صد سال پیدا نکرد، اما محققان به این نتیجه رسیدند که مطالعات بیشتری از جمله توسعه تکنیک های جدید مخصوص کنده کاری سنگ آهک مورد نیاز است.

در حالی که کارشناسان نمی توانند مطمئناً بگویند که سنگ نگاره های الجزاسیه چه زمانی و توسط چه کسی ساخته شده است، همه آنها موافق هستند که جذاب ترین – و غیرمعمول ترین – حکاکی ها در این مکان مربوط به قایق ها است.

این خلاقیت ها اطلاعات مهمی در مورد انواع کشتی های مورد استفاده در صنایع پر رونق ماهیگیری و مرواریدسازی (برای قرن ها، پایه های اصلی اقتصاد قطر) و همچنین عناصر مختلف آنها ارائه می دهد.

بیشتر قایق‌هایی که از بالا دیده می‌شوند معمولاً ماهی‌شکل با دم‌های نوک تیز و ردیف‌هایی از پاروها هستند که با ابزار فلزی نوک تیز تراشیده شده‌اند.

آنها حاوی جزئیات متعددی هستند، مانند دنده ها و سوراخ های متقاطع که احتمالاً قرار دادن دکل ها و ناوگان را نشان می دهد.

در برخی موارد، یک خط بلند از سمت عقب طنابی را نشان می دهد که یا به لنگر سنتی عربی (لنگر سنگی مثلثی با دو سوراخ) یا اروپایی (لنگر فلزی با یک ساق بلند و دو بازوی منحنی که برای اولین بار در منطقه مورد استفاده قرار گرفته است) ختم می شود. حدود هفت قرن پیش).

سفر به آخرت

فرانسیس گیلسپی و فیصل عبدالله النعیمی در «مخفی در شن‌ها: کشف گذشته قطر» نوشتند: «در برخی از قایق‌ها، پاروها موازی نیستند، همانطور که برای پارویی استفاده می‌شود، اما در مکان‌های مختلف اشاره می‌کنند». ”

زمانی که قایق ها بر روی سواحل مروارید لنگر انداخته بودند و پاروها در جای خود رها می شدند تا غواصان هر بار که بالا می آمدند به آن بچسبند و استراحت کنند، اینگونه به نظر می رسیدند.

کارشناسان می گویند که آنها فقط می توانند حدس بزنند که چرا در الجزاسیه غلظت بالای حکاکی های کشتی در مقایسه با سایر مکان های سنگ نگاره ساحلی در قطر وجود دارد.

گیلسپی و النعیمی خاطرنشان کردند: «کشتی‌ها نقش قدرتمندی در باورهای مردمان باستان داشتند که آنها را وسیله‌ای نمادین برای عبور از این جهان به جهان دیگر می‌دانستند».

هم بابلی ها و هم مصریان باستان بر این باور بودند که مردگان با کشتی به جهان آخرت می رسند. اسطوره های یونانی از کشتی گیر شارون صحبت می کنند که ارواح مردگان را از رودخانه استیکس به عالم اموات می برد. شاید قدیمی ترین کنده کاری کشتی ها باشد. پژواک خاطره ای عامیانه که به دوران ماقبل تاریخ می رسد.”

به هر دلیلی، بازدیدکنندگان باید به خاطر داشته باشند که با خود آب ببرند و هنگام پرسه زدن در میان حکاکی ها از کلاه و کرم ضد آفتاب استفاده کنند تا به معنای آنها فکر کنند.

سایت حصارکشی شده هیچ قسمت سایه دار ندارد، بنابراین بهترین زمان برای بازدید طلوع و غروب خورشید است. Al Jassasiya درست در جنوب ساحل محبوب آذربایجان واقع شده است، بنابراین یک گشت و گذار در آنجا می تواند با یک روز آرامش بخش در کنار دریا ترکیب شود.