اوپن فرانسه 2023: نادال، موری و رادوکانو غایب هستند، در حالی که جوکوویچ، آلکاراز و سویاتک مورد علاقه

محل: رولان گاروس، پاریس تاریخ: 28 مه-11 ژوئن
پوشش: متن زنده و تفسیرهای رادیویی مسابقات منتخب در سراسر BBC Radio 5 Sports Extra، وب سایت و برنامه BBC Sport

برای اولین بار پس از تقریباً 20 سال، مسابقات آزاد فرانسه این آخر هفته با لایه ای از فتنه آغاز می شود.

غیبت نادال برای اولین بار در 19 سال گذشته به شدت توسط سازمان دهندگان و هواداران احساس خواهد شد، اما کناره گیری او باعث باز شدن بیشتر در قرعه کشی مردان شده و به تعداد زیادی از بازیکنان دلگرمی می دهد که بتوانند برنده شوند.

و یک ترس از مصدومیت برای سویاتک، که موقعیتش به عنوان شماره یک جهان WTA به چالش کشیده شده است آرینا سابالنکا و النا ریباکینا، همچنین آن رسم را باز می گذارد.

کامرون نوری، با رتبه چهاردهم، تیم بریتانیا را در مکانی هدایت می کند که بازیکنان این کشور در این قرن موفقیت محدودی داشته اند. هیچ کدام اندی موری نه اما رادوکانو در رولان گاروس حضور خواهد داشت و هیچ زن بریتانیایی برای حضور در مسابقات انفرادی واجد شرایط نیست.

مسابقات زمین خاکی از 28 می آغاز می شود و با فینال ها در 10 و 11 ژوئن به پایان می رسد.

آلکاراز تاج نادال را می گیرد؟ یا جوکوویچ برای کسب رکورد بیست و سومین عنوان؟

در حالی که هیچ چیز در ورزش هرگز قطعی نیست، نادال کوپه دس موسکوتر را بلند می کند به اندازه هر چیزی نزدیک بوده است.

امسال نه. نادال که از 115 بازی دوران حرفه ای خود در رولان گاروس تنها 3 بار شکست خورده است و به عنوان “پادشاه خاک رس” شناخته می شود، به دلیل مصدومیت طولانی مدت از لگن غایب است.

قبل از اعلام هفته گذشته که 36 ساله نمی تواند بازی کند، نادال پیش از این از شماره یک اسپانیایی جهان عقب افتاده بود کارلوس آلکاراز و 22 بار قهرمان اصلی صربستان جوکوویچ نواک به عنوان مورد علاقه در چشم بسیاری از ناظران.

پس از شروع برتر فصل، الکاراز به شدت تصور می شود که تنها پنجمین بازیکنی است که از سال 2005 به این عنوان دست یافته است.

پس از غیبت در مسابقات اوپن استرالیا به دلیل مصدومیت، قهرمان 20 ساله US Open بازگشت تا چهار تورنمنت از شش تورنمنت بعدی خود – بوئنوس آیرس، ایندین ولز، بارسلونا و مادرید را به دست آورد و در عین حال به فینال ریودوژانیرو و نیمه میامی نیز رسید. فینال

عناوین پشت سر هم در بارسلونا و مادرید به افزایش رکورد آلکاراز به 20 پیروزی از 21 بازی او در زمین خاکی در این فصل کمک کرد. سپس یک چرخش غیرمنتظره در رم رخ داد.

آلکاراز در مسابقات اوپن ایتالیا در 32 بازی آخر به مجارستانی فابیان ماروزسان شکست خورد و خطاپذیری را نشان داد که در هفته های قبل دیده نشده بود.

جوکوویچ پنج تورنمنت از هفت تورنمنت گرند اسلم گذشته را که در آن بازی کرده است، برده است و می‌داند که سومین پیروزی در رولان گاروس او را از نظر اکثر عناوین اصلی انفرادی مردان از نادال بالاتر می‌برد.

اما آماده سازی او به دور از آرامش بوده است.

این بازیکن 36 ساله که این هفته تولدش را جشن گرفت، مسابقات اوپن مادرید را به دلیل مصدومیت از ناحیه آرنج از دست داد و قبل از باخت در مرحله یک چهارم نهایی، در رم کاملا راحت به نظر نمی رسید.

با این وجود، جوکوویچ شجره نامه، تجربه و سابقه کسب بزرگترین عناوین را دارد – حتی در مواجهه با مشکلات.

چه کسی می تواند آلکاراز و جوکوویچ را به چالش بکشد؟

روسیه دانیل مدودف او از جوکوویچ بالاتر رفته و پس از کسب اولین عنوان زمین خاکی دوران حرفه ای خود در رم، در جایگاه دوم قرار گرفت.

مدودف، 27 ساله، مدت‌هاست که به عنوان یک متخصص در زمین‌های سخت شناخته می‌شود و کمتر کسی فکر می‌کرد که او هرگز در سطحی که زمانی آن را فقط برای «سگ‌هایی که در خاک بازی می‌کنند» مناسب است، از موفقیت برخوردار شود.

جوان دانمارکی هولگر رون، که پیش از باخت به مدودف، جوکوویچ را در رم شکست داد، استعداد خود را در یک فصل چشمگیر در زمین خاکی بیشتر به نمایش گذاشت و بازیکن 20 ساله شماره 6 جهان در پاریس قرار دارد.

مال نروژ کاسپر رود، که در فینال سال گذشته مغلوب نادال شد، شروع ضعیف فصل را پشت سر گذاشت و به نیمه نهایی رم رسید، در حالی که نایب قهرمان 2021 شد. استفانوس سیتسیپاس همچنین انتظار می رود دوباره به چالش بکشد.

نوری 27 ساله هرگز دور سوم را پشت سر نگذاشته است، در حالی که رتبه بیست و چهارم را کسب کرده است دن ایوانز و جک دریپر سایر بریتانیایی های حاضر در قرعه کشی هستند.

موری، 36، در آخر هفته عقب نشینی کرد برای اولویت دادن به فصل زمین چمن در مرحله مقدماتی ویمبلدون.

آیا ما شاهد شروع یک «سه بزرگ» جدید هستیم؟

برای چند سال، از زمانی که سرنا ویلیامز در شکوه خود بود، بازی زنان شاهد دری چرخان از قهرمانان بزرگ بود.

در سال گذشته، سویاتک به عنوان نیروی برتر ظاهر شد و با بازنشستگی اشلی بارتی استرالیایی به عنوان مرد شماره یک جهان، سپس قهرمان رولان گاروس و عناوین اوپن آمریکا شد.

این بازیکن 21 ساله لهستانی یک فصل موفق دیگر را سپری می کند در حالی که – قابل درک – به ارتفاعات سال گذشته که 37 بازی متوالی را برد، نمی رسد.

سویاتک تاکنون دو عنوان در سال 2023 کسب کرده است – دوحه و اشتوتگارت – اما تحت فشار فزاینده سابالنکا از بلاروس و ریباکینا قزاقستان قرار دارد.

با اینکه سابالنکا اولین عنوان اصلی خود را در مسابقات آزاد استرالیا در ژانویه به دست آورد و ریباکینا در فاصله بین دو پیروزی مهم سویاتک در سال گذشته عنوان ویمبلدون را به دست آورد، این سه نفر به سرعت به “سه بزرگ” جدید WTA تبدیل می شوند.

سابالنکا که قدرت طبیعی خود را با پیشرفت در حرکت خود تکمیل کرده است، در این فصل بیش از هر کس دیگری عناوین (سه) و به فینال های بیشتری (پنج) رسیده است.

در زمین خاکی، شماره دو جهان در فینال اشتوتگارت به سویاتک شکست خورد و انتقام آن شکست را با شکست دادن او برای بردن جام مادرید گرفت.

با این حال، او از خروج زودهنگام از رم متحمل شوک شد که به او منجر شد که بگوید “خسته شده است”.

در همین حال، ریباکینا پس از کسب بزرگترین عنوان زمین خاکی دوران حرفه ای خود در رم، خود را به سومین مورد پس از سویاتک و سابالنکا رساند.

با این حال، این پیروزی در شرایط عجیبی به دست آمد، زیرا سه نفر از شش حریف او به دلیل مصدومیت بازنشسته شدند.

این شامل سویاتک زمانی که ست تعیین کننده یک چهارم نهایی آنها هنوز در خدمت بود و آنهلینا کالینینا از اوکراین زمانی که ریباکینا 6-4 1-0 در فینال روز شنبه پیش بود.

ریباکینا قبلاً به عنوان نیرویی بر روی خاک قرمز در نظر گرفته نمی شد، اما اصرار دارد که همیشه احساس می کرد می تواند “روی خاک رس خوب بازی کند” و موفقیت خود در رم را به “تجربه و آمادگی بهتر” نسبت می دهد.

این پیروزی او را به رتبه چهارم جهان رساند – اگرچه اگر امتیازات رنکینگ در ویمبلدون داده می شد در کنار سوئیاتک و سابالنکا در جمع سه تیم برتر قرار می گرفت – و به این معنی است که او تا نیمه نهایی نمی تواند با یکی از دو تیم برتر روبرو شود. رولان گاروس

چه کسی دیگری می تواند به چالش بکشد؟

در حالی که سویاتک، سابالنکا و ریباکینا هر کدام یکی از سه تورنمنت بزرگ زمین خاکی منتهی به رولان گاروس و همچنین چهار گرند اسلم گذشته بین آنها را برده اند، چندین قهرمان اوپن فرانسه در سال های اخیر از سایه بیرون آمده اند.

لتونی یلنا اوستاپنکو یکی از آنها در سال 2017 به عنوان یک جوان 20 ساله بدون دانه بود و دویدن او به نیمه نهایی رم یادآور این بود که بازی او چقدر می تواند در سطح موفق باشد.

نوجوان آمریکایی کوکو گاف در فینال سال گذشته مغلوب سویاتک شد، اما نفر ششم موفق به کسب بردهای متوالی در زمین خاکی اروپا نشد، در حالی که نفر سوم جسیکا پگولا – همچنین شریک دو نفره گاوف – امسال ثبات خود را حفظ کرده است.

دانه پنجم کارولین گارسیا او قصد دارد پس از مری پیرس در سال 2000 به اولین قهرمان انفرادی فرانسه تبدیل شود، اما تنها یک بار در سال 2017 به یک چهارم نهایی رسیده است و همچنین در 32 بازی آخر در مادرید و رم شکست خورده است.

از دیدگاه بریتانیایی، رادوکانو است پس از جراحی روی مچ دست و مچ پا مجروح شد، و هفت زن دیگر نتوانستند به مرحله مقدماتی برسند و برای اولین بار از سال 2009 ایالات متحده اوپن، کشور را بدون نماینده در انفرادی زنان در گرند اسلم رها کردند.