بازنگری در داده‌هایی که در ابتدا یک ماه پیش منتشر شد نشان می‌دهد که کاهش بهره‌وری حتی بدتر از آن چیزی است که تصور می‌شد و 5.2 درصد بر اساس تعدیل فصلی کاهش یافته است. این شدیدترین کاهش در نرخ سه ماهه از سه ماهه دوم سال 1960 است که بهره وری 6.1 درصد کاهش یافت.
مطالعه اولیه داده ها بدترین کاهش را از سال 1981 نشان داده است.
در همین حال، هزینه های نیروی کار واحد با نرخ سالانه 9.6 درصد در سه ماهه سوم افزایش یافت که نشان دهنده افزایش 3 درصدی در غرامت ساعتی و کاهش 5.2 درصدی بهره وری است.
بهبود سریع مشاغل منجر به افزایش ساعات کار می شود و رقابت برای کارگران دستمزدها را بالا می برد. اما خروجی به این سرعت افزایش نمی یابد.
اقتصاددانان هشدار می دهند که بیش از حد در این یک نقطه داده مطالعه نکنید. سه ماهه سوم نه تنها گرفتار مشکلات زنجیره تامین بود که هنوز به طور کامل حل نشده است، بلکه زمانی بود که نوع دلتا ویروس کرونا آچاری را به سمت بهبودی انداخت و باعث افزایش موارد و کاهش فعالیت اقتصادی در مقایسه با سه ماهه دوم شد.
به گفته مایک انگلوند، اقتصاددان ارشد در اکشن اکونومیکس، که انتظار دارد در سال 2021 افزایش 1.7 درصدی داشته باشد و آن را یک “سود ثابت” نامید، حتی با وجود کاهش شدید در سه ماهه سوم، انتظار می رود بهره وری در سال همچنان افزایش یابد.