توضیح دهنده: آیا چین در ناآرامی جزایر سلیمان مقصر است؟

کانبرا، استرالیا: تصمیم جزایر سلیمان برای تغییر وفاداری دیپلماتیک خود از تایوان به پکن، عامل آتش‌سوزی و غارت در پایتخت ملی هونیارا است، جایی که معترضان خواهان استعفای نخست‌وزیر هستند.
پلیس، سربازان و دیپلمات‌های استرالیا به پلیس محلی کمک می‌کنند تا صلح و نظم را بازگرداند و در عین حال تلاش می‌کند از اختلافات سیاسی داخلی دور بماند.
در اینجا به برخی از دلایل این آشفتگی نگاهی می اندازیم:
تنش های قومی زخم های قدیمی را باز می کند
جزایر سلیمان به عنوان میدان نبرد جنگ جهانی دوم معروف هستند، نبرد محوری گوادالکانال که به نام بزرگترین جزیره کشور که پایتخت ناآرام هونیارا در آن قرار دارد، نامگذاری شده است.
پس از آن به عنوان محافظ جزایر سلیمان بریتانیا شناخته می شد و قبل از استقلال در سال 1978 به جزایر سلیمان تبدیل شد. کشور اقیانوس آرام جنوبی با 700000 نفر – اکثرا ملانزیایی اما همچنین پلینزی، میکرونزی، چینی و اروپایی – مانند استرالیا و نیوزیلند همسایه است. سلطنت مشروطه با ملکه الیزابت دوم رئیس دولت.

مهاجرت مهاجران از مالایتا، دومین جزیره بزرگ کشور و پرجمعیت ترین استان، به فرصت های اقتصادی در گوادالکانال و هونیارا، تنش های قومی و در نهایت ناآرامی را برانگیخت.
در اواخر دهه 1990، ساکنان بومی جزیره گوادالکانال، معروف به Guales، یک کمپین خشونت و ارعاب را برای بیرون راندن مالایی‌ها از جزیره به راه انداختند. شبه نظامیان Malaita Eagle Force برای محافظت از آنها در درگیری تشکیل شد که باعث شد دولت در سال 1999 حالت فوق العاده چهار ماهه اعلام کند.
استرالیا و نیوزلند درخواست کمک دولت را رد کردند. با تقسیم قومی نیروی پلیس، قانون و نظم در گوادالکانال از بین رفت.
در سال 2000، نیروهای عقاب مالایتا، نخست وزیر بارتلومیو اولوفائالو، یک مالئیتی را ربودند، زیرا آنها فکر نمی کردند که او به اندازه کافی برای آرمان مالیتایی ها تلاش می کند.
اولوفاءلو در ازای آزادی خود استعفا داد و مناسه سوگاواره نخست وزیر کنونی اولین دوره از چهار دوره خود را به عنوان رهبر کشور بی ثبات آغاز کرد.
نقش چین در ناآرامی های کنونی چیست؟
چین با حمایت دولت از پکن و رهبران مالاتیا از تایوان، دلیل دیگری را برای دودستگی جامعه فراهم کرده است.
جزیره خودمختار تایوان پس از جنگ داخلی در سال 1949 از سرزمین اصلی چین جدا شد، اما پکن آن را بخشی از قلمرو خود می‌داند و به جز 15 کشور، اکثر آنها کوچک و فقیر در آفریقا و آمریکای لاتین، همه را متقاعد کرده است که به رسمیت شناخته شوند. به سرزمین اصلی
اما کارشناسان می‌گویند ناآرامی‌ها در جزایر سلیمان ناشی از همان دلایل زیربنایی است که ساختار اجتماعی را برای دهه‌ها تضعیف کرده است: تنش‌های بین جزیره‌ای و قومی، عدم اشتراک منابع بین Guadalcanal و Malaita، فقر گسترده و بیکاری بالای جوانان. .
جاناتان پرایک، مدیر برنامه جزایر اقیانوس آرام در اندیشکده سیاست بین‌الملل انستیتو لوی گفت: «تنش‌های ژئوپلیتیک جرقه بوده، اما محرک اصلی آن نبوده است».
او افزود: «مطمئنم در مالایتا تا حدی محبت نسبت به تایوان وجود دارد، اما این روش دیگری نیز برای مردم مالئیتا برای ابراز ناامیدی خود از دولت ملی است.
پرایک گفت که قضاوت در مورد اینکه آیا سولومون ها از تغییر روابط دیپلماتیک خود در سال 2019 به پکن سود مالی خواهند برد یا خیر، خیلی زود است.
در حالی که انگیزه‌های مالی پکن برای قطع روابط با تایوان هنوز به ثمر نرسیده است، سلیمان‌ها مرزهای خود را در طول همه‌گیری بسته بودند، که تعامل چین را محدود کرد.
نارضایتی علیه تجار چینی از دیرباز در سولومون ها وجود دارد و منجر به سوزاندن بسیاری از محله چینی هاونیارا در سال 2006 و دوباره در این هفته شد.
پرایک گفت: “جوامع چینی در جزایر سلیمان آسیب پذیر هستند، زیرا آنها پایگاه پشتیبانی سنتی را ندارند.” «آنها قبایلی ندارند که به آنها درجاتی از انزوای فرهنگی بیشتری از این نوع ناآرامی ها بدهد.»
استرالیا چگونه درگیر شد؟
استرالیا و سلیمان اولین معاهده امنیتی دوجانبه خود را در سال 2017 امضا کردند. این معاهده مبنای قانونی برای استقرار سریع پلیس استرالیا، سربازان و غیرنظامیان مرتبط در صورت بروز یک چالش امنیتی بزرگ فراهم می کند.
پلیس استرالیا در چند ساعت پس از استناد سوگاواره به معاهده در روز پنجشنبه در یک هواپیمای ترابری نظامی در هوا بود.
استرالیا از سال 2003 تا 2017 نیرویی متشکل از پلیس جزایر اقیانوس آرام و نیروهای تحت مأموریت تضمین منطقه ای به جزایر سلیمان یا RAMSI را رهبری می کرد. این نیرو شامل 2300 پلیس و سرباز از 17 کشور بود که توسط دولت سلیمان دعوت شده بود. این استقرار با موفقیت به درگیری که منجر به کشته شدن 200 نفر شد، پایان داد.
در پنج سال ناآرامی اخلاقی و مدنی قبل از ورود رامسی، سلیمان ها در آستانه تبدیل شدن به یک دولت شکست خورده بودند.
این معاهده دوجانبه اذعان می‌کند که عوامل زمینه‌ای ناآرامی‌ها باقی مانده و چالش‌هایی برای توسعه ایجاد کرده است.
دولت استرالیا در سال 2017 اعلام کرد: «جزایر سلیمان برای حفظ دستاوردهای تحت RAMSI و کمک به ایجاد ثبات بلندمدت و رشد پایدار نیاز به حمایت مداوم دارند.»