سانتیاگو: خیابان‌های سانتیاگو روز یکشنبه پس از اینکه گابریل بوریک، هزاره چپگرا، جوان‌ترین رئیس‌جمهور منتخب شیلی شد، با پیروزی غیرمنتظره‌ای بزرگ بر رقیب راست افراطی خود در یک رقابت قطبی‌کننده، به جشن و سرور برخاست.
بوریک 35 ساله نزدیک به 56 درصد آرا را به خود اختصاص داد در حالی که خوزه آنتونیو کاست محافظه کار فوق العاده محافظه کار 44 درصد بود که حتی قبل از مشخص شدن نتیجه نهایی قبول کرد.
ده‌ها هزار شیلیایی پس از امتیاز کاست به خیابان‌های پایتخت و دیگر شهرها آمدند، بوق ماشین‌ها را به نشانه تایید به صدا درآوردند، پلاکاردهای طرفدار بوریک را به اهتزاز درآوردند، پرچم رنگین‌کمان LGBTQ را تکان دادند و فریاد زدند: “Viva Chile!”
آتش بازی ساعت ها آسمان را روشن می کرد.
“من هیجان زده هستم، از خوشحالی گریه می کنم. ما ضربه ای به فاشیسم زدیم!” جنی انریکز، کارمند داروخانه، 45 ساله، به خبرگزاری فرانسه گفت.
لوئیس آستورگا، کارگر ساختمانی 58 ساله، افزود: “من خوشحالم زیرا تغییرات زیادی وجود خواهد داشت که به مردم و طبقه کارگر کمک خواهد کرد.”
بوریک بر اساس وعده ایجاد یک دولت «رفاه اجتماعی»، افزایش مالیات و هزینه‌های اجتماعی در کشوری با یکی از بزرگترین شکاف‌های جهان بین غنی و فقیر، کمپینی کرده بود.
او که توسط مخالفانش “کمونیست” نامیده می شود، در اولین سخنرانی رسمی خود در روز یکشنبه عهد کرد که “حقوق اجتماعی” را در شیلی گسترش دهد، اما این کار را با “مسئولیت مالی” انجام دهد.
او گفت: “ما این کار را برای حفاظت از اقتصاد کلان خود انجام خواهیم داد، ما این کار را به خوبی انجام خواهیم داد… برای بهبود حقوق بازنشستگی و مراقبت های بهداشتی.”
کاست “پیروزی بزرگ” بوریچ را که رهبری اتحادی را که شامل حزب کمونیست شیلی می شود، تبریک گفت.
او از امروز رئیس جمهور منتخب شیلی است و سزاوار احترام و همکاری سازنده ماست. شیلی همیشه در اولویت است.
کاست عذرخواهی دیکتاتور وحشی آگوستو پینوشه و مدل اقتصادی نئولیبرالی اوست که به ثروت نسبی شیلی نسبت داده می شود اما نابرابری اجتماعی ریشه دار آن را مقصر می دانند.
او مخالف ازدواج همجنس‌گرایان، پیشگیری از بارداری و سقط جنین است و در ابتدا متعهد شده بود که وزارت امور زنان را تعطیل کند، وعده‌ای که بعداً از آن سر باز زد.
بر اساس پیش‌بینی نهاد انتخاباتی سرول شیلی، مشارکت بیش از 55 درصد بود – یک رکورد از زمان داوطلبانه شدن رأی‌گیری در سال 2012.
بوریک با اختلافی نزدیک به یک میلیون رای از 8.3 میلیون رای 15 میلیون واجد شرایط رای دادن برنده شد.
کلودیا هیس از دانشگاه شیلی به خبرگزاری فرانسه گفت: “به وضوح جوانان بیشتری بیرون آمدند، به نظر واضح است… که بوریک موفق شد بخش هایی را که بسیج کردن آنها دشوارتر است، که بخش جوانان است، بسیج کند.”
او افزود: «تمام سخنرانی‌های ضد حقوق، ضد زنان، ضد همجنس‌گرایان (کاست)، به نظر من به بسیج آن بخش جوان کمک کرد.
رئیس‌جمهور جدید با کار دشواری مواجه خواهد شد که جامعه‌ای را که از یک کمپین قطبی مملو از حملات متخاصم و حملات اخبار جعلی در حال فرو ریختن است، روبه‌رو خواهد شد.
برای کشوری که از زمان برکناری دموکراتیک پینوشه در 31 سال پیش، به میانه‌روی رأی داده است، این یک انتخاب جدی بین دو خارجی مخالف سیاسی بود.
بوریک روز یکشنبه برنامه های خود را برای “شیلی انسانی تر، شیلی باوقارتر، شیلی برابرتر” تکرار کرد.
تبریک ها از جاهای دیگر آمریکای لاتین، از رئیس جمهور سابق برزیل، لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا، رهبر کوبا، میگل دیاز کانل، آلبرتو فرناندز از آرژانتین در سمت چپ، تا ایوان دوکه، روسای جمهور دست راستی کلمبیا و گیرمو لاسو از اکوادور، سرازیر شد.
بوریک و کاست پیشنهادات سیاستی خود را در تلاش برای جلب نظر شیلیایی‌هایی که بدون نامزد آشکار باقی مانده بودند، ملایم‌تر کرده بودند، زمانی که آنها رای میانه‌روها را در دور اول تقسیم کردند و تنها دو نقطه مقابل باقی ماندند.
هر دو نماینده احزابی هستند که هرگز در دولت حضور نداشته اند.
شیلی پس از رای اکثریت در سال گذشته به نفع تدوین قانون اساسی جدید به جای قانون اساسی که در سال های پینوشه تصویب شده بود، دستخوش تغییرات عمیقی است.
همه پرسی 2020 در پاسخ به قیام اجتماعی ضد نابرابری در سال 2019 بود که ده ها کشته برجای گذاشت.
روند تهیه پیش نویس، در دست یک هیئت عمدتاً چپگرا که در ماه مه انتخاب شد، باید قانون اساسی را برای تصویب در سال آینده و تحت نظارت رئیس جمهور جدید ارائه دهد.
رئیس‌جمهور سباستین پینرا، که با محبوبیت پایین از سمت خود کنار می‌رود، یکشنبه گفت که کشور در “محیطی از قطبی‌سازی، رویارویی و اختلافات بیش از حد” زندگی می‌کند.
پینرا از جانشین خود خواست، قبل از اینکه نتیجه مشخص شود، هرگز فراموش نکند که “او رئیس جمهور همه شیلیایی ها خواهد بود و نه فقط کسانی که از او حمایت می کنند.”
بوریک در ماه مارس سال آینده افتتاح می شود.
بوریک 35 ساله نزدیک به 56 درصد آرا را به خود اختصاص داد در حالی که خوزه آنتونیو کاست محافظه کار فوق العاده محافظه کار 44 درصد بود که حتی قبل از مشخص شدن نتیجه نهایی قبول کرد.
ده‌ها هزار شیلیایی پس از امتیاز کاست به خیابان‌های پایتخت و دیگر شهرها آمدند، بوق ماشین‌ها را به نشانه تایید به صدا درآوردند، پلاکاردهای طرفدار بوریک را به اهتزاز درآوردند، پرچم رنگین‌کمان LGBTQ را تکان دادند و فریاد زدند: “Viva Chile!”
آتش بازی ساعت ها آسمان را روشن می کرد.
“من هیجان زده هستم، از خوشحالی گریه می کنم. ما ضربه ای به فاشیسم زدیم!” جنی انریکز، کارمند داروخانه، 45 ساله، به خبرگزاری فرانسه گفت.
لوئیس آستورگا، کارگر ساختمانی 58 ساله، افزود: “من خوشحالم زیرا تغییرات زیادی وجود خواهد داشت که به مردم و طبقه کارگر کمک خواهد کرد.”
بوریک بر اساس وعده ایجاد یک دولت «رفاه اجتماعی»، افزایش مالیات و هزینه‌های اجتماعی در کشوری با یکی از بزرگترین شکاف‌های جهان بین غنی و فقیر، کمپینی کرده بود.
او که توسط مخالفانش “کمونیست” نامیده می شود، در اولین سخنرانی رسمی خود در روز یکشنبه عهد کرد که “حقوق اجتماعی” را در شیلی گسترش دهد، اما این کار را با “مسئولیت مالی” انجام دهد.
او گفت: “ما این کار را برای حفاظت از اقتصاد کلان خود انجام خواهیم داد، ما این کار را به خوبی انجام خواهیم داد… برای بهبود حقوق بازنشستگی و مراقبت های بهداشتی.”
کاست “پیروزی بزرگ” بوریچ را که رهبری اتحادی را که شامل حزب کمونیست شیلی می شود، تبریک گفت.
او از امروز رئیس جمهور منتخب شیلی است و سزاوار احترام و همکاری سازنده ماست. شیلی همیشه در اولویت است.
کاست عذرخواهی دیکتاتور وحشی آگوستو پینوشه و مدل اقتصادی نئولیبرالی اوست که به ثروت نسبی شیلی نسبت داده می شود اما نابرابری اجتماعی ریشه دار آن را مقصر می دانند.
او مخالف ازدواج همجنس‌گرایان، پیشگیری از بارداری و سقط جنین است و در ابتدا متعهد شده بود که وزارت امور زنان را تعطیل کند، وعده‌ای که بعداً از آن سر باز زد.
بر اساس پیش‌بینی نهاد انتخاباتی سرول شیلی، مشارکت بیش از 55 درصد بود – یک رکورد از زمان داوطلبانه شدن رأی‌گیری در سال 2012.
بوریک با اختلافی نزدیک به یک میلیون رای از 8.3 میلیون رای 15 میلیون واجد شرایط رای دادن برنده شد.
کلودیا هیس از دانشگاه شیلی به خبرگزاری فرانسه گفت: “به وضوح جوانان بیشتری بیرون آمدند، به نظر واضح است… که بوریک موفق شد بخش هایی را که بسیج کردن آنها دشوارتر است، که بخش جوانان است، بسیج کند.”
او افزود: «تمام سخنرانی‌های ضد حقوق، ضد زنان، ضد همجنس‌گرایان (کاست)، به نظر من به بسیج آن بخش جوان کمک کرد.
رئیس‌جمهور جدید با کار دشواری مواجه خواهد شد که جامعه‌ای را که از یک کمپین قطبی مملو از حملات متخاصم و حملات اخبار جعلی در حال فرو ریختن است، روبه‌رو خواهد شد.
برای کشوری که از زمان برکناری دموکراتیک پینوشه در 31 سال پیش، به میانه‌روی رأی داده است، این یک انتخاب جدی بین دو خارجی مخالف سیاسی بود.
بوریک روز یکشنبه برنامه های خود را برای “شیلی انسانی تر، شیلی باوقارتر، شیلی برابرتر” تکرار کرد.
تبریک ها از جاهای دیگر آمریکای لاتین، از رئیس جمهور سابق برزیل، لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا، رهبر کوبا، میگل دیاز کانل، آلبرتو فرناندز از آرژانتین در سمت چپ، تا ایوان دوکه، روسای جمهور دست راستی کلمبیا و گیرمو لاسو از اکوادور، سرازیر شد.
بوریک و کاست پیشنهادات سیاستی خود را در تلاش برای جلب نظر شیلیایی‌هایی که بدون نامزد آشکار باقی مانده بودند، ملایم‌تر کرده بودند، زمانی که آنها رای میانه‌روها را در دور اول تقسیم کردند و تنها دو نقطه مقابل باقی ماندند.
هر دو نماینده احزابی هستند که هرگز در دولت حضور نداشته اند.
شیلی پس از رای اکثریت در سال گذشته به نفع تدوین قانون اساسی جدید به جای قانون اساسی که در سال های پینوشه تصویب شده بود، دستخوش تغییرات عمیقی است.
همه پرسی 2020 در پاسخ به قیام اجتماعی ضد نابرابری در سال 2019 بود که ده ها کشته برجای گذاشت.
روند تهیه پیش نویس، در دست یک هیئت عمدتاً چپگرا که در ماه مه انتخاب شد، باید قانون اساسی را برای تصویب در سال آینده و تحت نظارت رئیس جمهور جدید ارائه دهد.
رئیس‌جمهور سباستین پینرا، که با محبوبیت پایین از سمت خود کنار می‌رود، یکشنبه گفت که کشور در “محیطی از قطبی‌سازی، رویارویی و اختلافات بیش از حد” زندگی می‌کند.
پینرا از جانشین خود خواست، قبل از اینکه نتیجه مشخص شود، هرگز فراموش نکند که “او رئیس جمهور همه شیلیایی ها خواهد بود و نه فقط کسانی که از او حمایت می کنند.”
بوریک در ماه مارس سال آینده افتتاح می شود.