غزنی، افغانستان: در محوطه فرمانداری استان غزنی افغانستان، یک نمایشگاه تاریخی جدید در برابر مخاطبان خشمگین جنگجویان طالبان رونمایی شد – بخش هایی از دیوارهای انفجاری یک پایگاه نظامی سابق ایالات متحده.
روی یک تخته بتنی نام و هنگ سربازان آمریکایی که در طولانی‌ترین جنگ آمریکا در این استان خدمت کرده‌اند، حک شده است.
مانند سربازان در طول تاریخ، سربازان ایالات متحده به طور مرتب نام خود را بر روی دیوارهای پایگاه ها و مواضع ثابتی که اشغال کرده بودند می چسباندند.
اما اکنون این بلوک سر به فلک کشیده در معرض دید عموم قرار گرفته است — که برای تقویت روایت طالبان مبنی بر سرنگونی نیروهای تحت رهبری ایالات متحده پس از 20 سال جنگ استفاده می شود.
ملا حبیب الله مجاهد، مسئول فرهنگ استانی طالبان به خبرگزاری فرانسه گفت: “ما باید این را نشان دهیم تا افغان ها، جهان و نسل های آینده بدانند که ما آمریکایی ها را شکست دادیم.”
حتی اگر آنها خود را بزرگترین قدرت جهان نامیدند.»
نیروهای طالبان شهر غزنی را – در 150 کیلومتری (95 مایلی) جنوب کابل – سه روز قبل از سقوط پایتخت در 15 آگوست تصرف کردند.
این منطقه دارای 3500 سال تاریخ ثبت شده غنی است و طالبان اکنون مشغول نوشتن آخرین فصل با اثبات پیروزی نظامی خود هستند.
این فشار تبلیغاتی در حالی صورت می گیرد که حاکمان جدید افغانستان در تلاشند تا از یک شورش به یک قدرت حاکم در کشوری که در آستانه فروپاشی اقتصادی است، تبدیل شوند، و سازمان ملل تخمین می زند که بیش از نیمی از جمعیت با گرسنگی شدید روبرو هستند.
در جاده های خارج از شهر نزدیک به 200000 نفر، نمایشگاه غیر رسمی دیگری برای پیروزی طالبان برپا شده است.
توده‌های زنگ زده خودروهای زرهی آمریکایی منهدم شده، سلاح‌های آنها برداشته شده، لاستیک‌هایشان پنچر و فرسوده به نمایش گذاشته شده است.
بچه‌ها در اطراف و بالای لاشه‌ها که اسکلت‌های تانک‌های رها شده شوروی از اشغال یک دهه افغانستان را نیز نشان می‌دهند، بالا می‌روند.
آن تهاجم با تحقیر شوروی به پایان رسید و – در کنار شکست سربازان بریتانیایی در قرن نوزدهم – افغان‌ها سریعاً به بازدیدکنندگان یادآوری می‌کنند که این کشور اکنون بر سه امپراتوری خارجی پیروز شده است.
اوزیر، جنگجوی 18 ساله طالبان، که مانند بسیاری از افراد در کشور تنها یک نام دارد، گفت: “وقتی این را می بینیم، به دستاورد خود افتخار می کنیم.”
او با بررسی هاموی های مچاله شده و نفربرهای سوخته شده افزود: “ما نشان دادیم که افغان هایی که در اینجا متولد شده اند می توانند آمریکا را شکست دهند، کشوری قدرتمند.”
یادگارها و یادگارهای دو دهه از اشغال افغانستان به رهبری ایالات متحده در سراسر کشور پراکنده است – برخی از آنها قابل استفاده است.
بسیاری از تجهیزات نظامی که به پلیس و نیروهای مسلح افغانستان هدیه داده شده بود در آخرین روزهای آشفته دولت تحت حمایت ایالات متحده به دست طالبان افتاد.
هزينه هاي بادآورده اسلحه، وسايل نقليه و يونيفورم به حاكمان جديد كابل غنائم ملموس پيروز شده است.
اما حفظ این غنائم برای ادای احترام معتبر به بازگشت طالبان به قدرت همچنان یک چالش است.
ملا حبیب الله مجاهد که در کنار دیوارهای انفجار ایستاده بود، به خود می بالید که نام حدوداً 20 نفری درج شده شامل “فرماندهان و ژنرال های مهم” کشته شده در جنگ است.
با این حال، رتبه‌های فهرست‌شده همگی پایین‌تر بودند – و هیچ‌یک از نام‌ها در پایگاه‌های اطلاعاتی آمریکایی‌های کشته شده در جنگ وجود ندارد.
روی یک تخته بتنی نام و هنگ سربازان آمریکایی که در طولانی‌ترین جنگ آمریکا در این استان خدمت کرده‌اند، حک شده است.
مانند سربازان در طول تاریخ، سربازان ایالات متحده به طور مرتب نام خود را بر روی دیوارهای پایگاه ها و مواضع ثابتی که اشغال کرده بودند می چسباندند.
اما اکنون این بلوک سر به فلک کشیده در معرض دید عموم قرار گرفته است — که برای تقویت روایت طالبان مبنی بر سرنگونی نیروهای تحت رهبری ایالات متحده پس از 20 سال جنگ استفاده می شود.
ملا حبیب الله مجاهد، مسئول فرهنگ استانی طالبان به خبرگزاری فرانسه گفت: “ما باید این را نشان دهیم تا افغان ها، جهان و نسل های آینده بدانند که ما آمریکایی ها را شکست دادیم.”
حتی اگر آنها خود را بزرگترین قدرت جهان نامیدند.»
نیروهای طالبان شهر غزنی را – در 150 کیلومتری (95 مایلی) جنوب کابل – سه روز قبل از سقوط پایتخت در 15 آگوست تصرف کردند.
این منطقه دارای 3500 سال تاریخ ثبت شده غنی است و طالبان اکنون مشغول نوشتن آخرین فصل با اثبات پیروزی نظامی خود هستند.
این فشار تبلیغاتی در حالی صورت می گیرد که حاکمان جدید افغانستان در تلاشند تا از یک شورش به یک قدرت حاکم در کشوری که در آستانه فروپاشی اقتصادی است، تبدیل شوند، و سازمان ملل تخمین می زند که بیش از نیمی از جمعیت با گرسنگی شدید روبرو هستند.
در جاده های خارج از شهر نزدیک به 200000 نفر، نمایشگاه غیر رسمی دیگری برای پیروزی طالبان برپا شده است.
توده‌های زنگ زده خودروهای زرهی آمریکایی منهدم شده، سلاح‌های آنها برداشته شده، لاستیک‌هایشان پنچر و فرسوده به نمایش گذاشته شده است.
بچه‌ها در اطراف و بالای لاشه‌ها که اسکلت‌های تانک‌های رها شده شوروی از اشغال یک دهه افغانستان را نیز نشان می‌دهند، بالا می‌روند.
آن تهاجم با تحقیر شوروی به پایان رسید و – در کنار شکست سربازان بریتانیایی در قرن نوزدهم – افغان‌ها سریعاً به بازدیدکنندگان یادآوری می‌کنند که این کشور اکنون بر سه امپراتوری خارجی پیروز شده است.
اوزیر، جنگجوی 18 ساله طالبان، که مانند بسیاری از افراد در کشور تنها یک نام دارد، گفت: “وقتی این را می بینیم، به دستاورد خود افتخار می کنیم.”
او با بررسی هاموی های مچاله شده و نفربرهای سوخته شده افزود: “ما نشان دادیم که افغان هایی که در اینجا متولد شده اند می توانند آمریکا را شکست دهند، کشوری قدرتمند.”
یادگارها و یادگارهای دو دهه از اشغال افغانستان به رهبری ایالات متحده در سراسر کشور پراکنده است – برخی از آنها قابل استفاده است.
بسیاری از تجهیزات نظامی که به پلیس و نیروهای مسلح افغانستان هدیه داده شده بود در آخرین روزهای آشفته دولت تحت حمایت ایالات متحده به دست طالبان افتاد.
هزينه هاي بادآورده اسلحه، وسايل نقليه و يونيفورم به حاكمان جديد كابل غنائم ملموس پيروز شده است.
اما حفظ این غنائم برای ادای احترام معتبر به بازگشت طالبان به قدرت همچنان یک چالش است.
ملا حبیب الله مجاهد که در کنار دیوارهای انفجار ایستاده بود، به خود می بالید که نام حدوداً 20 نفری درج شده شامل “فرماندهان و ژنرال های مهم” کشته شده در جنگ است.
با این حال، رتبه‌های فهرست‌شده همگی پایین‌تر بودند – و هیچ‌یک از نام‌ها در پایگاه‌های اطلاعاتی آمریکایی‌های کشته شده در جنگ وجود ندارد.