طالبان: نخست وزیر افغانستان از حکومت طالبان در بحبوحه بحران دفاع می کند

کابل: نخست وزیر طالبان افغانستان روز شنبه در یک سخنرانی عمومی از حکومت این گروه دفاع کرد و گفت که این گروه مقصر تشدید بحران اقتصادی نیست و برای ترمیم فساد دولت سرنگون شده تلاش می کند. او همچنین فشارهای بین المللی برای تشکیل کابینه فراگیرتر را رد کرد.
صدای نیم ساعته پخش شده در رسانه های دولتی اولین سخنرانی عمومی محمد حسن آخوند از زمانی بود که طالبان کابل را تصرف کردند و سه ماه پیش حکومت خود را بر کشور تضمین کردند. تسلط طالبان منجر به قطع کمک‌های بین‌المللی به دولت و مسدود شدن میلیاردها دلار دارایی افغانستان در خارج از کشور شد و اقتصاد در حال فروپاشی را بدتر کرد.
آخوند گفت که مشکلات بدتر شدن بیکاری و فروپاشی مالی در دولت قبلی و تحت حمایت ایالات متحده آغاز شده است و افزود که افغان ها نباید ادعاهایی را که طالبان مقصر هستند باور کنند.
ملت، هوشیار باشید. کسانی که از دولت قبلی پنهان شده‌اند… باعث تشویش و گمراهی مردم می‌شوند تا به دولت خود بی‌اعتماد شوند.»
او با اشاره به فساد فراگیر گفت که دولت سرنگون شده “ضعیف ترین سیستم جهان” را اداره کرده است. او گفت که در مقابل، طالبان فساد را از بین می برند و امنیت را در سراسر کشور به ارمغان آورده اند.
وی افزود: ما در تلاش هستیم تا حد امکان مشکلات مردم را حل کنیم. آخوند گفت که این گروه کمیته هایی را برای حل بحران اقتصادی و پرداخت حقوق به کارمندان دولت که ماه هاست عمدتاً بدون حقوق مانده اند تشکیل داده است.
مقامات سازمان ملل در مورد یک بحران انسانی هشدار داده اند که میلیون ها افغان بیشتر در فقر فرو رفته اند و با گرسنگی روبرو هستند – با افزایش تعداد آنها در آستانه گرسنگی. افغانستان تحت یکی از بدترین قحطی های خود در دهه های اخیر قرار گرفته است و سقوط اقتصادی باعث شده است که بسیاری از مردم قادر به تهیه غذا نیستند.
آخوند از مردم خواست تا برای پایان دادن به قحطی دعا کنند که او آن را “آزمایشی از جانب خدا، پس از شورش مردم علیه او” نامید.
ایالات متحده و سایر کشورها از به رسمیت شناختن دولت طالبان تا زمانی که این حکومت بیشتر از طیف قومی و سیاسی افغانستان – و همچنین زنان – را در بر نگیرد و تا زمانی که حقوق زنان را تضمین نکند، خودداری کرده اند.
تمام وزرای کابینه کنونی از صفوف طالبان هستند. طالبان مانند دوران حکومت قبلی خود در اواخر دهه 1990، زنان را به طور کامل از حضور در عرصه عمومی منع نکرده اند. اما آنها به اکثر زنان کارمند دولتی دستور داده‌اند که سر کار نیایند و به دختران دبیرستانی اجازه بازگشت به مدرسه را نداده‌اند، هرچند به دختران کوچک‌تر اجازه داده‌اند.
آخوند این خواسته ها را رد کرد و گفت که دولت اعضایی از سراسر کشور دارد. او اصرار داشت که امارت اسلامی – همانطور که طالبان دولت خود را می نامند – “کرامت زنان را حفظ کرده است”.