به گفته جوئل سایمون، مدیر اجرایی کمیته حفاظت از روزنامه نگاران، “برای تمرین روزنامه نگاری در مواجهه با خطرات شدید، نیاز به حس عمیق خوش بینی و ایمان صادقانه به انسانیت است.”
این ویژگی ها پنجشنبه شب در مراسم جوایز بین المللی آزادی مطبوعات این گروه در نیویورک به نمایش گذاشته شد. خبرنگاران از گواتمالا، موزامبیک، میانمار و سایر کشورها به دلیل کار شجاعانه خود مورد تقدیر قرار گرفتند. برگزیدگان به دلیل نگرانی‌ها و عدم قطعیت مربوط به دوران کووید به ایالات متحده سفر نکردند، اما جشن جمع‌آوری سرمایه به صورت حضوری و با گزینه پخش آنلاین تکمیل شد.
شما باید همه چیز را در مورد برگزیدگان CPJ در اینجا بخوانید. نقل قولی که بیش از همه در ذهن من ماندگار شد از ماتیاس گوئنته، سردبیر اجرایی Canal de Moçambique و CanalMoz بود. اتاق خبر او در آگوست 2020 توسط یک آتش سوزی تخریب شد. او همچنین در سال های اخیر توسط مقامات محلی تحت تعقیب، آزار و اذیت و ارعاب قرار گرفت. او گفت: “آنها می توانند اتاق های خبر را بسوزانند، اما نمی توانند افکار را بسوزانند. تهدید آتش تنها چیزی را که این آتش افروزان بیش از همه از آن می ترسند، یعنی روحیه انتقادی را افزایش می دهد.”
از دیدگاه من، این رویداد سالانه همیشه امتیازات کار در یک محیط خبری معیوب اما به شدت رایگان مانند ایالات متحده را تقویت می کند – که در تضاد کامل با بسیاری از نقاط دیگر جهان است. سیمون که هست
کناره گیری از CPJ در پایان سال پس از یک دوره عظیم 15 ساله، پنجشنبه شب گفت: “من همیشه معتقد بوده ام، و همچنان معتقدم که جامعه آزاد و مردم آزاد نیازمند مطبوعات آزاد هستند. مردم در همه جای دنیا سزاوار این هستند. ما باید از طرف آنها به مبارزه ادامه دهیم.”
مورد توجه جیمی لای
از طریق ABC خلاصه ای از این رویداد: “CPJ همچنین جایزه آزادی مطبوعات Gwen Ifill را به جیمی لای، کارآفرین رسانه ای اهدا کرد – جایزه ای که به فردی اختصاص داده شده است که دستاوردهای خارق العاده و پایداری در زمینه آزادی مطبوعات نشان داده است.” لای، صاحب روزنامه اپل دیلی و غول رسانه ای طرفدار دموکراسی، نزدیک به یک سال است که پشت میله های زندان به سر می برد. CPJ
تکرار کرد روز پنجشنبه که لای باید فوراً آزاد شود و همه اتهامات علیه او لغو شود…
“دنیای سرکوبگر فزاینده”
دیوید مویر، مجری شب، مجری برنامه «اخبار جهانی امشب» شبکه ABC، با بیان این نکته سخنان خود را آغاز کرد:
“در ظاهر، کار یک روزنامه نگار ساده است: جمع آوری و سپس گزارش اخبار. اما برای بسیاری از خبرنگاران در دنیای سرکوبگر امروزی، خود سوال پرسیدن می تواند جرم باشد. در طول همه گیری کووید، خبرنگاران فقط به خاطر جمع آوری داده ها در مورد تعداد عفونت ها و بستری شدن در بیمارستان زندانی و مرعوب شده اند. بسیاری از دولت ها در مورد شکست خود در مقابله با این بیماری صادق نبوده اند. برخی از پوشش کووید برای سرکوب مخالفان سیاسی استفاده کرده اند. روزنامه نگارانی که به دنبال کاهش این تبلیغات هستند. و البته اطلاعات نادرست تهدیدی برای کسانی است که سعی در کنترل پیام دارند.