نمایشگاه عکس «آمریکا در بحران» تکرار تاریخ ناآرامی های اجتماعی را نشان می دهد

“آمریکا در بحران” اولین بار در سال 1969 در موزه ریورساید در منهتن افتتاح شد. این نمایشگاه که توسط Magnum Photos طراحی شده بود، یک نمایشگاه قدرتمند بود که هدف آن مستندسازی انتخابات پرآشوب ریاست جمهوری ایالات متحده در سال قبل و ارزیابی وضعیت کشور بود. این کتاب که شامل آثار 18 عکاس بود، در کتابی جاودانه شد که در همان سال منتشر شد و جامعه ای عمیقاً از هم گسیخته را نشان داد.

ویراستاران کتاب نوشتند: «بحران امروز ما، برخورد بین دیدگاه سنتی ملت از خود – رویای آمریکایی – و واقعیت‌های سخت و ناسازگاری است که با آن زندگی می‌کند. کشور با ترورهای اخیر مارتین لوتر کینگ جونیور و رابرت کندی که در پس زمینه تنش های نژادی عمیق، نابرابری شدید اقتصادی و مخالفت فزاینده با جنگ ویتنام اتفاق افتاد، متزلزل شد. در انتخابات سال 1968، ریچارد نیکسون جمهوری خواه با اختلاف اندکی از هوبرت هامفری دموکرات پیشی گرفت.

50 سال بعد، آمریکا با شکاف اجتماعی وحشتناکی مشابهی روبرو است و نمایشگاه جدیدی با همین نام، عکس‌های تاریخی پروژه اصلی 1969 و آثار اخیر دو سال گذشته را گرد هم می‌آورد و شباهت‌های بین این دو دوره را برجسته می‌کند.

سوفی رایت، متصدی کتاب که 17 سال قبل از ترک در سال 2020 در مگنوم فوتوز کار می کرد، گفت: “ما تصمیم گرفتیم از همان چارچوب مفهومی استفاده کنیم که کتاب اصلی در آن تولید شده است.” «ریشه‌های دراز فقر» و «رگه‌ای از خشونت» سرفصل‌های نمایشگاه معاصر هستند.»

این نمایشگاه توسط گالری ساعتچی در لندن سازماندهی شده است، این نمایشگاه با همکاری گریگوری هریس از موزه هنر عالی آتلانتا و عکاس و دانشگاهی تارا پیکسلی مستقر در لس آنجلس برگزار می شود. این شامل 120 عکس از 40 عکاس آمریکایی است.

“تعداد بسیار گسترده ای وجود دارد. ما یک آقایی داریم که به عنوان عکاس خبری برای اخبار محلی (در سنت لوئیس) کار می کند، رابرت کوهن، تا لیا میلیس، عکاس ارشد رویترز. و سپس ما عکاسانی داریم که خیلی بیشتر روی این موضوع کار می کنند. رایت گفت: لبه تمرین مستند، در رگه‌ای هنرمندانه‌تر، مانند زورا جی. مورف، بنابراین استراتژی‌ها و رویکردهای مختلفی برای عکاسی در انتخاب معاصر وجود دارد.

کنار هم قرار دادن این دو دوره همچنین بینشی را ارائه می دهد که چگونه موضوعات اجتماعی متفاوت از طریق لنز عکاسی در طول زمان مستند شده اند – و چگونه این موضوعات در 50 سال پس از انتشار کتاب تکامل یافته اند. بخشی از نمایشگاه که در آن تفاوت‌ها به‌ویژه آشکار است، بر اساس فصلی با عنوان «رشته‌ای از خشونت» است که در سال 1969 وقایع پس از ترورهای سیاسی کینگ و کندی را به تصویر می‌کشید.

رایت گفت: “این یک مشت واقعی است که بلافاصله بعد از “رویای آمریکایی” (فصل). “در تکرار معاصر، متأسفانه این یک موضوع بسیار گسترده‌تر است – موضوع اسلحه و فرهنگ اسلحه در آمریکا. ما همچنین به نظامی‌سازی شدید پلیس که به ویژه پس از 11 سپتامبر رخ داد، نگاه می‌کنیم.”

با این حال، موضوع دیگری که حتی پنج دهه بعد بسیار آشنا و آشنا به نظر می رسد، نبرد برای برابری است. این نمایشگاه شامل تصاویری از سلما به مونتگومری، آلاباما، راهپیمایی‌های سال 1965 – بخشی از یک سری تظاهرات که منجر به قوانین فدرال برای تضمین حق رای برای آمریکایی‌های آفریقایی تبار شد – و همچنین تظاهرات Black Lives Matters پس از قتل جورج فلوید در سال 2020. رایت گفت: “تصاویر بسیار واضحی وجود دارد که در طول زمان صحبت می کند، به ویژه در مورد اعتراضات. زبان بدن یکسان است، ترکیب بندی هایی وجود دارد که در طول خط زمانی بسیار شبیه به نظر می رسند.”

این نمایشگاه همچنین شامل یک نصب تعاملی است. یک پدال پایی در پایه یک سری صفحه نمایش یکپارچه قرار می گیرد و با فشار دادن آن، تصاویری از نمایشگاه با توجه به کلمات کلیدی مانند “پرچم”، “جمعیت” و “پلیس” نمایش داده می شود. این برخلاف نصب مشابه در نمایشگاه اصلی است که در عوض، تصاویر را به صورت تصادفی با هم جفت می کرد.

“این به روشی است که در حال حاضر به ما از تصاویر تغذیه می کنیم: اینترنت ما را در سیلوها قرار می دهد و آنچه دوست داریم به ما ارائه می شود. این برای تشویق مردم به فکر کردن در مورد آنچه که به آن نگاه می کنند و اینکه چگونه آن تصاویر را می خوانند است. رایت توضیح داد: عکاسی یک رسانه فوق‌العاده لغزنده است.

اما من فکر می‌کنم که قدرت تصاویر منفرد، علی‌رغم سر و صدایی که همه ما با آن مواجه هستیم، هنوز وجود دارد – به عنوان پادزهری برای آن نویز.»

تصویر بالا: ساختمان کنگره ایالات متحده در واشنگتن، دی سی، در 6 ژانویه 2021.