نهاد بین دولتی هشدار داد که دموکراسی با نرخ بی سابقه ای از بین می رود

بروکسل: مؤسسه بین‌المللی دموکراسی و کمک به انتخابات (IDEA) روز دوشنبه اعلام کرد که تعداد بیشتری از کشورها به سمت استبداد می‌لغزند، در حالی که تعداد دموکراسی‌های مستقر در معرض تهدید هرگز اینقدر زیاد نبوده است.
این سازمان بین دولتی مستقر در استکهلم در گزارشی اعلام کرد که سیاست پوپولیستی، استفاده از محدودیت های همه گیر کووید-19 برای ساکت کردن منتقدان، تمایل کشورها به تقلید از رفتار ضد دموکراتیک دیگران، و اطلاعات نادرست که برای تقسیم جوامع استفاده می شود، مقصر اصلی هستند. .
IDEA در مطالعه سال 2021 خود در مورد وضعیت دموکراسی با تکیه بر داده های گردآوری شده از سال 1975 گفت: “بیش از هر زمان دیگری کشورها از “فرسایش دموکراتیک” رنج می برند.
این بیانیه با اشاره به چرخش قهقرایی در زمینه‌هایی از جمله کنترل استقلال دولت و قضایی و همچنین آزادی رسانه‌ها و حقوق بشر، گفت: «تعداد کشورهایی که دستخوش «پسرفت دموکراتیک» شده‌اند هرگز به این اندازه نبوده است.
افغانستان که در ماه اوت پس از عقب نشینی نیروهای بین المللی به تصرف شبه نظامیان طالبان درآمد، دراماتیک ترین مورد امسال است، در حالی که کودتای 1 فوریه میانمار نشان دهنده فروپاشی یک دموکراسی شکننده بود. نمونه های دیگر عبارتند از مالی که از سال 2020 متحمل دو کودتا شده است و تونس، جایی که رئیس جمهور پارلمان را منحل کرده و اختیارات اضطراری را در اختیار گرفته است.
دموکراسی های بزرگی مانند برزیل و ایالات متحده شاهد بوده اند که روسای جمهور اعتبار نتایج انتخابات را زیر سوال برده اند، در حالی که هند شاهد محاکمه گروه هایی از مردم منتقد سیاست های دولت بوده است.
مجارستان، لهستان، اسلوونی و صربستان کشورهای اروپایی با بیشترین کاهش دموکراسی هستند. ترکیه یکی از بزرگترین کاهش ها را بین سال های 2010 تا 2020 داشته است.
در این گزارش آمده است: «در واقع، 70 درصد از جمعیت جهان اکنون یا در رژیم‌های غیر دموکراتیک یا در کشورهای در حال عقب‌نشینی دموکراتیک زندگی می‌کنند.
همه‌گیری کووید-19 منجر به افزایش رفتارهای مستبدانه توسط دولت‌ها شده است. این مطالعه می‌گوید علیرغم گزارش‌های رسانه‌های دولتی چین برعکس، هیچ مدرکی مبنی بر اینکه رژیم‌های استبدادی در مبارزه با همه‌گیری بهتر عمل کرده‌اند، وجود ندارد.
در این گزارش آمده است: «این همه‌گیری ابزارها و توجیه بیشتری برای تاکتیک‌های سرکوبگرانه و خاموش کردن مخالفان در کشورهای مختلف مانند بلاروس، کوبا، میانمار، نیکاراگوئه و ونزوئلا فراهم می‌کند.