پرواز با کوتاه ترین پرواز مسافربری برنامه ریزی شده جهان چگونه است

(سی ان ان) – خلبان که تنها چند سانتی متر با مسافرانش فاصله دارد، دستش را بالا می‌آورد و کلیدهای فلزی را که موتورهایش را روشن می‌کنند، تکان می‌دهد. دو پروانه که از پنجره‌های دو طرف قابل مشاهده هستند، با صدای بلند به سمت زندگی می‌چرخند.

هواپیمای کوچک چند صد متر روی سنگریزه می دود. سپس، همانطور که خلبان یوغ را به عقب می‌کشد، به هوا می‌پرد و در یک چرخش گسترده به سمت راست شروع به حرکت به سمت راست می‌کند. در پایین، زمین می لغزد و با آب های آکوامارین جایگزین می شود.

پرواز LM711 Loganair راحت ترین تجربه نیست.

هشت مسافر داخل کابینی به اندازه یک ون کمپر فولکس واگن فشار می آورند. صدای موتور بی امان است. و هیچ امکاناتی در داخل پرواز وجود ندارد — اگر به توالت نیاز دارید، تنها گزینه این است که پاهای خود را روی هم قرار دهید. جز اینکه جایی برای روی هم زدن پاهایت نیست.

و با این حال، چیز بسیار خاصی در مورد این پرواز وجود دارد که اگر قبلاً آن را نمی دانستید، حدود دو دقیقه از سفر می گذرد. زیرا با گذشت دو دقیقه از سفر، احتمال اینکه هواپیما همچنان در هوا باشد بسیار بعید است.

طبق رکوردهای جهانی گینس، این کوتاه‌ترین سرویس هواپیمایی برنامه‌ریزی شده در جهان است، سفری که تنها 1.7 مایل (2.7 کیلومتر) را در زمان کمتری نسبت به بیشتر هواپیماهای مسافربری برای رسیدن به ارتفاع کروز طی می‌کند. در یک روز خوب، با بادهای مطلوب و چمدان های سبک، 53 ثانیه طول می کشد.

این سفر که دو تا سه بار در روز انجام می شود، وستری، جزیره ای در حاشیه مجمع الجزایر شمالی اورکنی اسکاتلند را به جزیره کوچکتر و حتی دورافتاده پاپا وستری متصل می کند.

در تمام طول سال، این یک راه نجات برای حدود 80 نفری است که این جزیره چهار مایل مربعی را خانه می نامند. در تابستان، گردشگرانی را نیز به ارمغان می‌آورد که عمدتاً مسافران یک روزه هستند که به دنبال تجربه سفر با هواپیما و کشف لذت‌های متعدد پاپا وستری هستند.

شروع واقعی سفر برای بازدیدکنندگان در فرودگاهی است که به Kirkwall، پایتخت شاد اورکنی در بزرگترین جزیره مجمع الجزایر، معروف به سرزمین اصلی، خدمات رسانی می کند. از اینجا، یک ربع ساعت پرواز تا Westray قبل از رکورد شکنی نهایی است.

در کرکوال است که آنها ابتدا به کابین جعبه‌ای هواپیمای کوچک بریتن نورمن BN-2 جزیره لوگانایر صعود می‌کنند.

طرفداران هوانوردی، به ویژه آنهایی که موفق می‌شوند اولین ردیف از چهار ردیف صندلی‌های سرنشین را بگیرند، از تماشای یک خلبان در محل کار قدردانی خواهند کرد. اما شما نمی توانید انتخاب کنید که کجا بنشینید. تخصیص بر اساس توزیع یکنواخت وزن در اطراف هواپیما است.

پاسگاه بادگیر

برخاستن، به دنبال یک گزارش مختصر ایمنی بالای شانه از خلبان، انبوهی از سوئیچ ها، شماره گیری ها و صداهای رادیویی است. تماشای چرخش ارتفاع سنج آنالوگ و شیب افق روی نشانگر نگرش تقریباً به اندازه منظره بیرون از پنجره هیجان انگیز است.

هر چند نمای پنجره برنده است. اوایل آگوست است، بنابراین وقتی از جزایر گیرسی و روسای می گذریم، زمین های کشاورزی اورکنی به رنگ سبز- تابستانی با آب های سبز-آبی اقیانوس اطلس تغییر می کند.

پس از تنها 15 دقیقه در هوا، هواپیما در فرودگاه Westray فرود آمد، یک پاسگاه بادگیر متشکل از یک ساختمان کوچک، یک فرودگاه سنگریزه و یک تاکسی وی آسفالت شده. یک مکث کوتاه وجود دارد تا به یک مسافر اجازه دهد تا آخرین و کوتاه ترین قسمت سفر را طی کند و سپس ما دور می شویم.

این بخش رکوردشکنی از سفر است، پروازی که کمتر از طول باند در اکثر فرودگاه های اصلی است.

نیازی به صفحه‌های پشتی صندلی نیست که نقشه مسیر را به شما نشان می‌دهند — می‌توانید از پنجره به بیرون نگاه کنید تا ببینید کجا قرار است فرود بیایید حتی قبل از بلند شدن.

با حرکت کرونومتر از لحظه ای که چرخ ها از زمین خارج می شوند، به دلیل جهت باد، روز آهسته ای برای کوتاه ترین پرواز جهان است. زمان آن فقط دو دقیقه و 40 ثانیه است.

فرود یکی دیگر از هیجانات است. باند اصلی شنی پاپا وستری را لمس می کنیم (دو نفر دیگر را در چمن و گل های وحشی می چینند تا در هنگام وزش باد در جهت اشتباه فرود بیایند)، و جزیره در اطراف ما زنده می شود.

یک ماشین آتش نشانی در حالت آماده به کار است که توسط یک جفت برادر سرنشین می شود که در طول مدت بازدید از هواپیما، کار مزرعه خود را کنار می گذارند. هنگامی که هواپیما حرکت می کند، زنی که کارکنان برج مراقبت است، یک ژاکت پست سلطنتی به تن می کند و برای تحویل پست به داخل یک ون می پرد.

همانطور که موتورهای هواپیما در دوردست محو می‌شوند، فرودگاه کوچک ساکت می‌شود، تنها صدا نسیم تند دریا است که از میان بادگیر نارنجی مشرف به میدان می‌وزد. از اینجا، چیز زیادی برای دیدن وجود ندارد. جزیره بی درخت تاریک و تقریباً متروک به نظر می رسد.

هر چند اینطور نیست. پاپا وسترای یا همان پاپایی که آن را نیز می شناسند، علی رغم اندازه اش، مکانی واقعا جادویی است.

اشراف یا جادوگری؟

نزدیک به هفت ساعت برای کشتن تا پرواز برگشت وجود دارد، اما برای پر کردن آن زمان زیادی است.

فورد با یک رانندگی در اطراف تنها حلقه جاده Papay شروع می‌کند و ما را پر از افسانه‌ها و شایعات محلی می‌کند، همانطور که از کنار جزیره‌نشین‌هایی می‌گذریم که از آرامش فصلی در هوای سختی که اغلب در معرض آن هستند استفاده می‌کنند.

از کاروان‌هایی می‌گذریم که با بلوک‌های خاکستری آجر شده‌اند تا جلوی دمیدن آن‌ها را بگیریم. مدرسه جزیره (تعداد دانش آموزان: چهار — دو مهد کودک، دو ابتدایی). کلبه های کوچک و خانه های کشاورزی بزرگتر. و هکتارها زمین قابل کشت با دیوارهای سنگی خشک دست ساز، از جمله یک دیوار که با نوارهای قرمز و سفید رنگ آمیزی شده است تا انتهای یک باند فرودگاه باشد.

اولین ایستگاه ما در کنار مزرعه هلند است، بزرگترین مزرعه جزیره، جایی که مسیری از میان مزرعه گاوها به ساحل و یک سایت باستان شناسی معروف به Knap of Howar، یک خانه 5000 ساله که گفته می شود، منتهی می شود. قدیمی ترین ساختمان ایستاده اروپا

این یک نقطه فوق العاده است. ویرانه‌های دو اتاقک متصل به هم، فرو رفته در زمین، که زمانی خانواده‌ها قبل از ساخته شدن اهرام مصر در آن زندگی می‌کردند، کاملاً برای کاوش هر کسی باز است.

از همه بهتر، در یک گوشه، یک سنگ ملات صاف قرار دارد که ساکنان سابق کنپ، دانه‌هایی را خرد می‌کردند تا آرد درست کنند. دراز کشیدن شل بالای آن، همچنین صاف، همان چیزی است که به نظر می رسد همان دسته ای است که استفاده می شد.

نگه داشتن چیزی که ممکن است تا پنج هزار سال پیش در همین نقطه در دست کسی بوده باشد، یک لحظه واقعی موهای پشت گردن شما است.

ایستگاه بعدی این تور، مکان تاریخی دیگری است که قدمت آن به قرن هشتم باز می گردد. سنت بونیفاس یک کلیسای کوچک بازسازی شده است که معماری پلکانی آن به تأثیرات هانسیایی از سرزمین اصلی اروپا اشاره دارد. فورد می‌گوید: در قبرستان پوشیده از گلسنگ، سنگ قبری وجود دارد که ساکنان آن ممکن است به اشراف یا شاید جادوگری مرتبط باشند.

آخرین اوکس بزرگ

پس از ناهار، با قدم زدن در حفاظت‌گاه طبیعی پاپا وسترای شمالی هیل، به جستجوی حیات‌وحش می‌رویم، منطقه‌ای ساحلی که توسط انجمن سلطنتی حفاظت از پرندگان بریتانیا نگهداری می‌شود، جایی که برخی از ده‌ها گونه مهاجری که از جزیره بازدید می‌کنند را می‌توان مشاهده کرد. .

همانطور که در امتداد خط ساحلی قدم می زنیم و در آب توسط یک فوک خاکستری کنجکاو دنبال می شود، کیتی واک، اسکوا و جوجه فولمار را می بینیم که به خوبی از آنها دور می شویم. این پرنده مرغ مانند قادر است مواد بدبو را برای دفع شکارچیان پرتاب کند.

ما همچنین از یک بنای غم انگیز به یادبود auk بزرگ بازدید می کنیم، یک پرنده بزرگ بدون پرواز که در قرن نوزدهم شکار شد و در حال انقراض بود. اعتقاد بر این است که پرنده‌ای که در سال 1813 در پاپا وستری شلیک شد، آخرین آک بزرگ در جزایر بریتانیا بوده است.

حتی در این پیاده روی کوتاه ساحلی، آب و هوا مدام در حال تغییر است. آسمان آبی به سرعت توسط ابرهای بارانی پوشیده می شود. نور روی آب از طلا به نقره تبدیل می شود. فورد می‌گوید، این یک طعم بسیار مختصر از مزاج جیوه‌ای است که یکی از جذابیت‌های اصلی پاپای است.

او می‌گوید: «من این واقعیت را دوست دارم که همه چیز همیشه تغییر می‌کند. “اما برای دیدن آن باید مدت زمان مشخصی اینجا باشید، و من دوست دارم که بتوانم در طول سال اینجا باشم تا همه تغییراتی را که اتفاق می‌افتد، به خصوص پرندگانی که با فصل‌ها می‌آیند و می‌روند، ببینم.

“من همچنین دوست دارم عکس های قطبی سال را تجربه کنم — تقریباً 24 ساعت نور روز در تابستان، که تأثیر شگفت انگیزی بر بدن شما دارد، زمانی که متوجه می شوید نمی توانید کار را متوقف کنید. همه کمی سرگردان می شوند و تو فقط خسته نباشی.”

او می گوید: «واقعاً به همین دلیل است که به اینجا آمدم. “شما واقعا به این حس اجتماعی نیاز دارید. من فکر نمی کنم که بتوانید فقط با پرندگان زندگی کنید. منظورم این است که می توانید، اما…”

فرودهای جانبی

با نزدیک شدن به آخرین پرواز روز، بار دیگر زمان آن فرا رسیده است که در فرودگاه کوچکی که کشاورزان آتش نشان بابی و دیوید رندال با کامیون خود در حال گشت زنی در باند فرودگاه هستند، دوباره شاهد باشیم.

خیلی زود، صدای خاموش شدن موتورهای BN-2 شنیده می شود که خلبان ارشد کالین مک آلیستر، کهنه سرباز 17 ساله پرواز اورکنی، آن را برای یک فرود عالی دیگر به ارمغان می آورد – چیزی که او و خلبانان همکارش می توانند حتی در هوای سخت زمستانی آن را مدیریت کنند. فورد می گوید شرایط.

او می‌گوید: «در تابستان تقریباً می‌توانند با خلبان خودکار کار کنند، اما در زمستان پول خود را به دست می‌آورند. من هواپیما را دیده ام که تقریباً به پهلو فرود آمده است.

فورد می گوید در هر فصلی که باشد، هواپیما یک ارتباط حیاتی با دنیای بیرون است.

این جزیره خدمات قایق کندتری دارد، اما ارتباط هوایی به Kirkwall به این معنی است که می‌توان به سرعت به خدمات ضروری پزشکی و اجتماعی دسترسی داشت، به‌علاوه چیزهایی که بسیاری از ما آنها را بدیهی می‌دانیم، مانند آرایشگاه‌ها، کافه‌ها یا مشاغل. برای بچه های بزرگتر، اتوبوس مدرسه است.

او می‌گوید: «این قطعاً به من کمک می‌کند تا ببینم دنیای دیگری در خارج از جزیره وجود دارد.

با McAlister در کنترل، هواپیما برای سفر بازگشت خود آماده است. این بار، با باد به نفع ما، سواری سریع تری دارد — نزدیک به حداکثر سرعت آن 150 مایل در ساعت (240 کیلومتر در ساعت).

هنگامی که هوا منتقل می شود، هر لحظه شادی تازه ای به ارمغان می آورد.

باز هم، هیجان سوار شدن در یک هواپیمای کوچک و تماشای خلبان در کنترل ماهرانه وجود دارد. این لذت وجود دارد که بتوانید مستقیم به جلو خیره شوید و افق را ببینید که با عجله به سمت شما می رود. و مهمتر از همه، زیبایی زمین و مناظر دریایی اورکنی وجود دارد.

و سپس، دقیقاً یک دقیقه و هشت ثانیه پس از اینکه چرخ‌های ما از زمین خارج شدند، ما دوباره به Terra Firma بازگشتیم.

در راه بازگشت به خانه، کوتاه ترین پرواز جهان اندکی کوتاه تر است.