کنتاکی: تلفات گردباد ایالات متحده به 88 نفر رسید، بایدن خسارات را در کنتاکی بررسی می کند

مایفیلد: مقامات کنتاکی روز دوشنبه از اینکه ده‌ها کارگر در یک کارخانه شمع‌سازی از گردبادهایی که دست‌کم ۸۸ کشته برجای گذاشت و ردپایی از ویرانی در شش ایالت آمریکا جان سالم به در بردند، ابراز آرامش کردند.
فرماندار اندی بشیر گفت 74 مورد مرگ در ایالت جنوب شرقی تایید شده است و به خبرنگاران گفت که تلفات در محدوده سنی 5 ماهگی تا 86 سال بوده است.
بشیر گفت: «مثل مردم کنتاکی غربی، من امروز چندان خوب نیستم و مطمئن نیستم که چند نفر از ما هستند.
فرماندار گفت 109 نفر در کنتاکی هنوز نامشخص هستند و “شاید هفته ها طول بکشد تا شمارش نهایی هم در مورد تلفات و هم سطح تخریب داشته باشیم.”
او افزود: «بی‌تردید (مرگ‌های بیشتری) وجود خواهد داشت.
اما فرماندار گفت که ترس از تلفات ویرانگر در ریزش کارخانه شمع سازی در شهر ویران شده میفیلد ظاهراً بی اساس است.
حدود 110 کارمند اواخر روز جمعه در کارخانه محصولات مصرفی می‌فیلد برای مقابله با عجله تعطیلات کار می‌کردند که یک چرخش ساختمان را تکه تکه کرد.
جماریون هارت، 21 ساله، پس از زنده ماندن از 7 ساعت طاقت فرسای زیر آوارهای کارخانه، گفت: “خوشحالم که زنده هستم”.
او به خبرگزاری فرانسه گفت: “این واقعا ترسناک بود، واقعا دردناک بود، دیوارها، بلوک های خاکستر، فلز، چوب، همه چیز فقط شما را خرد می کرد.”
بشعار گفت: صاحبان کارخانه از 8 کشته و 8 مفقود بر اثر ریزش خبر دادند و گفتند: 94 نفر زنده هستند و احتساب احوال شده اند.
بشیر گفت: «ما در حال کار بر روی تأیید اطلاعات کارخانه شمع هستیم که در حال حاضر تنها هشت مرده تایید شده وجود دارد، که یک معجزه کریسمس است که ما امیدوار بودیم، اما باید مطمئن شویم که دقیق است. ما خیلی خیلی بدتر می ترسیدیم.»
هزاران نفر در اثر آنچه فرماندار به عنوان بدترین طوفان تاریخ این ایالت توصیف کرد، بی خانمان شده اند.
14 مورد مرگ در چهار ایالت دیگر – تنسی، آرکانزاس، میسوری و ایلینویز گزارش شده است. در می سی سی پی نیز خساراتی وارد شد، هرچند که تلفات جانی نداشت.
شش نفر در یک انبار آمازون در شهر ادواردسویل در جنوب ایلینوی کشته شدند، جایی که کارگران در شیفت شب مشغول پردازش سفارشات قبل از کریسمس بودند.
رئیس جمهور جو بایدن گفت روز چهارشنبه از کنتاکی بازدید خواهد کرد و خسارت ها را در میفیلد بررسی خواهد کرد.
بایدن با در دست داشتن عکس‌هایی از شهر به خبرنگاران گفت: «این فقط ویران‌کننده است.
“این شهری است که از بین رفته است. اما این تنها شهر نیست.”
بایدن فاجعه بزرگی را در کنتاکی اعلام کرده است و به کمک های فدرال اجازه می دهد تا برای تلاش های بازیابی هدایت شود.
روز دوشنبه یک تلاش گسترده برای جست و جو در کارخانه شمع سازی در جریان بود که بر اثر شدت بادهای شدید ویرانه ای پیچ خورده باقی ماند.
یک جرثقیل به صورت روشی بخش هایی از سقف فروریخته را جدا می کرد و امدادگران همراه با سگ های مواد یاب در حال جستجوی دستی آوارها بودند.
تام نیل، یکی از مقامات آژانس مدیریت اضطراری فدرال (FEMA) گفت: “بخش آهسته، برداشتن بخش سقف از منطقه تولید است.”
وی افزود: «اگر هنوز کارگرانی در این منطقه گرفتار شده‌اند، هدف امروز ما این است تا مطمئن شویم که می‌توانیم موارد گم‌شده را بازیابی کنیم.»
نیل گفت: «امیدواریم بتوانیم کسی را زنده پیدا کنیم.
با توجه به تلاش‌های گسترده برای بهبودی، نگرانی‌های فوری برای ایمنی و رفاه ساکنان در کانون توجه قرار گرفت، زیرا هوای سرد در شهرهایی که شبیه مناطق جنگی بودند شروع به گزیدن کرد.
مقامات گفتند که 26500 مشتری کنتاکی روز دوشنبه بدون برق ماندند.
کشیش استفان بویکن از وزارتخانه های خانه اش گفت که یک کلیسای غیر مذهبی در میفیلد در حال توزیع غذا و لباس به بازماندگان طوفان بود و در عین حال فضایی را برای پزشکی قانونی شهرستان فراهم می کرد تا کار خود را انجام دهد.
بویکن به خبرگزاری فرانسه گفت: مردم “با عکس‌ها، خال‌های مادرزادی می‌آیند – آنها اکنون در مورد استفاده از نمونه‌های DNA برای شناسایی کسانی که گم شده‌اند صحبت می‌کنند.”
قدرت سیستم طوفان آن را در یک شرکت تاریخی قرار داد.
ردیاب‌های طوفان گفتند که زباله‌ها را به ارتفاع 30000 فوت (9100 متر) در هوا پرتاب کرده است و به نظر می‌رسد که می‌فیلد می‌فیلد یک رکورد تقریباً صد ساله را شکسته و بیش از 200 مایل (320 کیلومتر) را روی زمین ردیابی کرده است.
می‌فیلد، شهری با حدود 10000 نفر در نزدیکی غربی‌ترین نوک کنتاکی، شاید بیشترین آسیب را دیده است: بلوک‌های شهر با خاک یکسان شدند، خانه‌ها و ساختمان‌های تاریخی تا ورقه‌هایشان شکسته شدند، شاخه‌های تنه درختان برداشته شد و ماشین‌ها واژگون شدند. زمینه های.
رندی گنل، یک بازنشسته 79 ساله، قبل از اینکه در کلیسایی در شمال میفیلد پناه بگیرد، دو روز به همراه همسر بیمارش در خانه ویران شده خود زنده ماند.
او با هق هق خفه گفت: “ما سالها برای همه اینها کار کرده ایم و دود شده است.” ما نه خانه داریم، نه ماشین، نه هیچ چیز.»