پس از بیش از سه سال، وضعیت اضطراری جهانی کووید رسما به پایان رسیده است. با این حال هنوز هم هر چهار دقیقه حداقل یک نفر را می کشد و سؤالاتی در مورد نحوه برخورد با این ویروس بی پاسخ مانده است و افراد آسیب پذیر و کشورهایی که واکسینه نشده اند را در معرض خطر قرار می دهد.
یک سوال کلیدی این است که چگونه می توان با ویروسی برخورد کرد که برای اکثر افراد کمتر تهدید کننده است اما برای بخشی از جمعیت بسیار خطرناک است. این برش بسیار بزرگتر از آن چیزی است که بسیاری تصور می کنند: کووید هنوز یک قاتل پیشرو است، سومین قاتل بزرگ در ایالات متحده در سال گذشته پس از بیماری قلبی و سرطان. با این حال، بر خلاف سایر علل رایج مرگ مانند سیگار کشیدن و تصادفات رانندگی که منجر به قوانین ایمنی شده است، سیاستمداران برای کاهش آسیب، مانند واکسیناسیون اجباری یا پوشاندن ماسک در فضاهای بسته تلاش نمی کنند.
زیاد العالی، مدیر مرکز اپیدمیولوژی بالینی در امور کهنه‌سربازان، گفت: «میل عمومی در جهان این است که از همه‌گیری فراتر برویم و کووید را پشت سر بگذاریم، اما نمی‌توانیم سرمان را روی خاک بگذاریم.» سیستم مراقبت های بهداشتی لوئیس در میسوری. کووید هنوز هم افراد زیادی را مبتلا می کند و می کشد. ما ابزاری برای کاهش این بار داریم.»
حتی قبل از اینکه سازمان جهانی بهداشت در اوایل این ماه اعلام کند که کووید دیگر یک وضعیت اضطراری محسوب نمی‌شود، بیشتر دولت‌ها از قبل محدودیت‌ها و دستورالعمل‌ها را کاهش داده بودند. رهبران جهانی پس از صرف هزینه‌های هنگفت در مراحل اولیه همه‌گیری، تلاش‌های خود را متوقف کرده‌اند و تمایلی به پیگیری اقدامات پیشگیرانه ندارند که عموم مردم دیگر حوصله چندانی برای آن ندارند.
در همین حال، عفونتی که باعث مرگ حداقل 20 میلیون نفر در سراسر جهان شد، همچنان در حال تکامل است و افراد مسن و کسانی را که از قبل شرایطی داشتند در معرض شانس، دسترسی نابرابر به دارو و محافظت اندک از دیگران بدون ماسک صورت یا واکسیناسیون اخیر قرار می‌دهند.
چرا برنامه بلندمدت نداریم؟
یک برنامه جهانی و بلندمدت برای محافظت از افراد آسیب‌پذیر و جلوگیری از ظهور مجدد، تا حدی به دلیل دشواری ایجاد اجماع در مورد کووید، محقق نشده است. از همان ابتدا، گفتمان سیاسی قطبی شده دستورالعمل های رسمی در مورد ماسک زدن و واکسیناسیون را تحت الشعاع قرار داد.
حتی در کشورهای توسعه یافته که واکسن در کمتر از یک سال پس از همه گیری در دسترس قرار گرفت، بسیاری از مردم از مصرف آن خودداری کردند. فقدان ایمن سازی منجر به مرگ بیش از 300000 آمریکایی یا از هر دو مورد مرگ ناشی از کووید در سال 2021 شد. مطالعات نشان می دهد که در سطح جهانی، این امر می تواند نیم میلیون نفر دیگر را نجات دهد.
العلی گفت: «ما می دانیم که سیاسی کردن سلامت عمومی یکی از تراژدی های این همه گیری است. رهبران سیاسی از واکنش‌های خود نه تنها برای ارتقای سلامت عمومی بلکه برای پیشبرد روایت خود و ایجاد حمایت از خود استفاده کردند.»
هماهنگی جهانی نیز توسط سیاست مختل شده است. امتناع چین از اجازه دسترسی آزادانه کارشناسان مستقل به بازار مرطوب که تصور می‌شود بوته‌ای برای کووید یا کووید باشد. موسسه ویروس شناسی ووهان بر تنش دیپلماتیک و بی اعتمادی افزوده است. گفت که امروز، نمایندگان چین در بسیاری از تلاش های آماده سازی جهانی شرکت نمی کنند لینفا وانگ، ویروس شناس و مدیر برنامه بیماری های عفونی در حال ظهور در دانشکده پزشکی Duke-NUS در سنگاپور.
وانگ گفت: “این مانع از همکاری دانشگاهی است و همکاری چین و ایالات متحده تقریباً صفر است.” با این دو ابرقدرت، اگر همکاری نکنند، چگونه می توانیم بگوییم که جهان برای بیماری بعدی آماده است؟
کاهش احساس اضطراری همچنین به این معنی است که افزایش سرمایه گذاری در واکسن ها و درمان های کووید نیز کاهش یافته است. در حالی که شرکت‌هایی از جمله Moderna Inc و Pfizer Inc هنوز در حال به‌روزرسانی عکس‌های خود هستند و سعی می‌کنند تولید و ذخیره‌سازی آنها را آسان‌تر کنند، بسیاری از صدها رویکرد جدید که در ابتدا تصور می‌شدند کنار گذاشته شده‌اند.
در ایالات متحده، کارشناسان قرار است در ماه ژوئن با یکدیگر ملاقات کنند تا در مورد نوع واکسن های ویروسی که باید برای باقی مانده سال هدف قرار دهند، توصیه کنند. این واکسن‌ها تنها در پاییز عرضه می‌شوند و طبق تخمین‌های مدرنا تنها ۱۰۰ میلیون دوز در ایالات متحده پیش‌بینی می‌شود که بسیار کمتر از سال‌های گذشته است.
چرا این یک مشکل است؟
کووید طولانی مدت که تخمین زده می شود حدود 10 درصد از افراد مبتلا را تحت تاثیر قرار دهد، یکی از بزرگترین چالش های پزشکی پس از همه گیری محسوب می شود. هزینه های اقتصادی نیز قابل توجه است.
در ایالات متحده، تخمین زده می‌شود که تا اواخر سال 2022، کووید طولانی مدت حدود 50 میلیارد دلار در سال بابت حقوق از دست رفته هزینه داشته باشد. در بریتانیا، مؤسسه مطالعات مالی در سال گذشته تخمین زده است که از هر 10 نفر مبتلا به کووید طولانی، یک نفر باید کار خود را متوقف کند. نتیجه تعداد افراد مبتلا به این علائم، از جمله مه مغزی، مشکلات تنفسی و خستگی، حتی با کاهش عفونت ها در حال افزایش است.
این به ویژه برای افراد در معرض خطر ترسناک است، که مجبور شده اند به محل کار و مکان های عمومی که در آن ماسک ها کم است و خطرات نامرئی است، بازگردند. یک عروسی خانوادگی هنوز می تواند به یک رویداد فوق العاده تبدیل شود و یک پرواز می تواند فاجعه بار باشد.
اپیدمیولوژیست استفانی استراتدی به طرز دردناکی از این موضوع آگاه است. شوهرش تام در سال 2016 از یک عفونت مقاوم به دارو با یک ابر میکروب نادر جان سالم به در برد، اما با زخم ریه ها و سایر مشکلات پزشکی باقی ماند. آنها خطر بالقوه ابتلای او به کووید را درک کردند، بنابراین هوشیار بودند و سفر از طریق بیماری همه گیر را محدود کردند. هر دو کاملاً واکسینه شده بودند و ماسک‌کننده مشتاق بودند.
اما ملاقات اخیر با پسرشان در کانادا منجر به عفونت شد. در بیمارستان، جایی که تام با دیسترس حاد تنفسی تحت درمان قرار گرفت، از اینکه برخی از کارکنان جوان‌تر در مورد ابتلا به کووید چقدر سرسخت‌تر بودند، تعجب کرد، زیرا آنها خود را کم خطر می‌دانستند، حتی اگر می‌توانستند آن را به بیماران منتقل کنند.
Strathdee، همچنین دانشیار علوم بهداشت جهانی در دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو، گفت: “این برای همه خفیف نیست و ما می دانیم که قرار گرفتن در معرض مکرر خطر شما را افزایش می دهد.”
در حالی که افراد مبتلا به مشکلات سلامتی فعال ممکن است بدانند که اقدامات احتیاطی را انجام دهند، برخی متوجه خواهند شد که تنها پس از اینکه عفونت آنها را در بیمارستان بستری کند آسیب پذیر هستند. حملات مکرر می تواند به آسیب اضافه کند، و این برای همه صدق می کند، نه فقط برای کسانی که از قبل شرایطی دارند.
ما باید چه کار کنیم؟
خط نقره ای این است که جهان اکنون واکسن ها و درمان های بهتری دارد. آزمایش‌ها می‌توانند عفونت‌ها را در عرض چند دقیقه آشکار کنند و شیوع‌های جدید را می‌توان به سرعت تشخیص داد.
کارشناسان بهداشت می گویند ایمن سازی بهترین راه برای محافظت در برابر آن است. به گفته شرکت فایزر، تنها حدود 16 درصد از آمریکایی ها یک تقویت کننده دو ظرفیتی دریافت کرده اند، در حالی که تقریباً 70 درصد از آنها در اولین اقدام تلقیح واکسینه شده اند. افزایش هزینه های خارج از جیب و خستگی واکسن می تواند باعث کاهش بیشتر نرخ جذب شود. در درازمدت، امید این است که شات‌های نوآورانه یا اسپری‌های بینی محافظت بهتری را ارائه دهند.
پیشرفت‌های دیگری وجود دارد که می‌تواند کمک کند، از تهویه و آزمایش کیفیت هوا گرفته تا ماسک‌های بهتر. به گفته کارشناسان، باید سرمایه گذاری بیشتری در سیستم های نظارتی انجام شود تا بتوان تهدیدها را زودتر شناسایی کرد.
ایالات متحده همچنین قصد دارد 5 میلیارد دلار برای پروژه جدیدی با هدف توسعه واکسن‌ها و درمان‌های پیشرفته برای کروناویروس در هماهنگی با داروسازان هزینه کند. هدف این است که با جهش ویروس، داروها را به سرعت در دسترس قرار دهیم، به طوری که سویه مورد نظر در هنگام ورود به بازار فروکش نکند.
وانگ از Duke-NUS گفت: «حتی اگر دولت‌ها خسته باشند، ما باید با این واقعیت روبرو شویم که ویروس هنوز در حال تکامل است.
یک سوال کلیدی این است که چگونه می توان با ویروسی برخورد کرد که برای اکثر افراد کمتر تهدید کننده است اما برای بخشی از جمعیت بسیار خطرناک است. این برش بسیار بزرگتر از آن چیزی است که بسیاری تصور می کنند: کووید هنوز یک قاتل پیشرو است، سومین قاتل بزرگ در ایالات متحده در سال گذشته پس از بیماری قلبی و سرطان. با این حال، بر خلاف سایر علل رایج مرگ مانند سیگار کشیدن و تصادفات رانندگی که منجر به قوانین ایمنی شده است، سیاستمداران برای کاهش آسیب، مانند واکسیناسیون اجباری یا پوشاندن ماسک در فضاهای بسته تلاش نمی کنند.
زیاد العالی، مدیر مرکز اپیدمیولوژی بالینی در امور کهنه‌سربازان، گفت: «میل عمومی در جهان این است که از همه‌گیری فراتر برویم و کووید را پشت سر بگذاریم، اما نمی‌توانیم سرمان را روی خاک بگذاریم.» سیستم مراقبت های بهداشتی لوئیس در میسوری. کووید هنوز هم افراد زیادی را مبتلا می کند و می کشد. ما ابزاری برای کاهش این بار داریم.»
حتی قبل از اینکه سازمان جهانی بهداشت در اوایل این ماه اعلام کند که کووید دیگر یک وضعیت اضطراری محسوب نمی‌شود، بیشتر دولت‌ها از قبل محدودیت‌ها و دستورالعمل‌ها را کاهش داده بودند. رهبران جهانی پس از صرف هزینه‌های هنگفت در مراحل اولیه همه‌گیری، تلاش‌های خود را متوقف کرده‌اند و تمایلی به پیگیری اقدامات پیشگیرانه ندارند که عموم مردم دیگر حوصله چندانی برای آن ندارند.
در همین حال، عفونتی که باعث مرگ حداقل 20 میلیون نفر در سراسر جهان شد، همچنان در حال تکامل است و افراد مسن و کسانی را که از قبل شرایطی داشتند در معرض شانس، دسترسی نابرابر به دارو و محافظت اندک از دیگران بدون ماسک صورت یا واکسیناسیون اخیر قرار می‌دهند.
چرا برنامه بلندمدت نداریم؟
یک برنامه جهانی و بلندمدت برای محافظت از افراد آسیب‌پذیر و جلوگیری از ظهور مجدد، تا حدی به دلیل دشواری ایجاد اجماع در مورد کووید، محقق نشده است. از همان ابتدا، گفتمان سیاسی قطبی شده دستورالعمل های رسمی در مورد ماسک زدن و واکسیناسیون را تحت الشعاع قرار داد.
حتی در کشورهای توسعه یافته که واکسن در کمتر از یک سال پس از همه گیری در دسترس قرار گرفت، بسیاری از مردم از مصرف آن خودداری کردند. فقدان ایمن سازی منجر به مرگ بیش از 300000 آمریکایی یا از هر دو مورد مرگ ناشی از کووید در سال 2021 شد. مطالعات نشان می دهد که در سطح جهانی، این امر می تواند نیم میلیون نفر دیگر را نجات دهد.
العلی گفت: «ما می دانیم که سیاسی کردن سلامت عمومی یکی از تراژدی های این همه گیری است. رهبران سیاسی از واکنش‌های خود نه تنها برای ارتقای سلامت عمومی بلکه برای پیشبرد روایت خود و ایجاد حمایت از خود استفاده کردند.»
هماهنگی جهانی نیز توسط سیاست مختل شده است. امتناع چین از اجازه دسترسی آزادانه کارشناسان مستقل به بازار مرطوب که تصور می‌شود بوته‌ای برای کووید یا کووید باشد. موسسه ویروس شناسی ووهان بر تنش دیپلماتیک و بی اعتمادی افزوده است. گفت که امروز، نمایندگان چین در بسیاری از تلاش های آماده سازی جهانی شرکت نمی کنند لینفا وانگ، ویروس شناس و مدیر برنامه بیماری های عفونی در حال ظهور در دانشکده پزشکی Duke-NUS در سنگاپور.
وانگ گفت: “این مانع از همکاری دانشگاهی است و همکاری چین و ایالات متحده تقریباً صفر است.” با این دو ابرقدرت، اگر همکاری نکنند، چگونه می توانیم بگوییم که جهان برای بیماری بعدی آماده است؟
کاهش احساس اضطراری همچنین به این معنی است که افزایش سرمایه گذاری در واکسن ها و درمان های کووید نیز کاهش یافته است. در حالی که شرکت‌هایی از جمله Moderna Inc و Pfizer Inc هنوز در حال به‌روزرسانی عکس‌های خود هستند و سعی می‌کنند تولید و ذخیره‌سازی آنها را آسان‌تر کنند، بسیاری از صدها رویکرد جدید که در ابتدا تصور می‌شدند کنار گذاشته شده‌اند.
در ایالات متحده، کارشناسان قرار است در ماه ژوئن با یکدیگر ملاقات کنند تا در مورد نوع واکسن های ویروسی که باید برای باقی مانده سال هدف قرار دهند، توصیه کنند. این واکسن‌ها تنها در پاییز عرضه می‌شوند و طبق تخمین‌های مدرنا تنها ۱۰۰ میلیون دوز در ایالات متحده پیش‌بینی می‌شود که بسیار کمتر از سال‌های گذشته است.
چرا این یک مشکل است؟
کووید طولانی مدت که تخمین زده می شود حدود 10 درصد از افراد مبتلا را تحت تاثیر قرار دهد، یکی از بزرگترین چالش های پزشکی پس از همه گیری محسوب می شود. هزینه های اقتصادی نیز قابل توجه است.
در ایالات متحده، تخمین زده می‌شود که تا اواخر سال 2022، کووید طولانی مدت حدود 50 میلیارد دلار در سال بابت حقوق از دست رفته هزینه داشته باشد. در بریتانیا، مؤسسه مطالعات مالی در سال گذشته تخمین زده است که از هر 10 نفر مبتلا به کووید طولانی، یک نفر باید کار خود را متوقف کند. نتیجه تعداد افراد مبتلا به این علائم، از جمله مه مغزی، مشکلات تنفسی و خستگی، حتی با کاهش عفونت ها در حال افزایش است.
این به ویژه برای افراد در معرض خطر ترسناک است، که مجبور شده اند به محل کار و مکان های عمومی که در آن ماسک ها کم است و خطرات نامرئی است، بازگردند. یک عروسی خانوادگی هنوز می تواند به یک رویداد فوق العاده تبدیل شود و یک پرواز می تواند فاجعه بار باشد.
اپیدمیولوژیست استفانی استراتدی به طرز دردناکی از این موضوع آگاه است. شوهرش تام در سال 2016 از یک عفونت مقاوم به دارو با یک ابر میکروب نادر جان سالم به در برد، اما با زخم ریه ها و سایر مشکلات پزشکی باقی ماند. آنها خطر بالقوه ابتلای او به کووید را درک کردند، بنابراین هوشیار بودند و سفر از طریق بیماری همه گیر را محدود کردند. هر دو کاملاً واکسینه شده بودند و ماسک‌کننده مشتاق بودند.
اما ملاقات اخیر با پسرشان در کانادا منجر به عفونت شد. در بیمارستان، جایی که تام با دیسترس حاد تنفسی تحت درمان قرار گرفت، از اینکه برخی از کارکنان جوان‌تر در مورد ابتلا به کووید چقدر سرسخت‌تر بودند، تعجب کرد، زیرا آنها خود را کم خطر می‌دانستند، حتی اگر می‌توانستند آن را به بیماران منتقل کنند.
Strathdee، همچنین دانشیار علوم بهداشت جهانی در دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو، گفت: “این برای همه خفیف نیست و ما می دانیم که قرار گرفتن در معرض مکرر خطر شما را افزایش می دهد.”
در حالی که افراد مبتلا به مشکلات سلامتی فعال ممکن است بدانند که اقدامات احتیاطی را انجام دهند، برخی متوجه خواهند شد که تنها پس از اینکه عفونت آنها را در بیمارستان بستری کند آسیب پذیر هستند. حملات مکرر می تواند به آسیب اضافه کند، و این برای همه صدق می کند، نه فقط برای کسانی که از قبل شرایطی دارند.
ما باید چه کار کنیم؟
خط نقره ای این است که جهان اکنون واکسن ها و درمان های بهتری دارد. آزمایش‌ها می‌توانند عفونت‌ها را در عرض چند دقیقه آشکار کنند و شیوع‌های جدید را می‌توان به سرعت تشخیص داد.
کارشناسان بهداشت می گویند ایمن سازی بهترین راه برای محافظت در برابر آن است. به گفته شرکت فایزر، تنها حدود 16 درصد از آمریکایی ها یک تقویت کننده دو ظرفیتی دریافت کرده اند، در حالی که تقریباً 70 درصد از آنها در اولین اقدام تلقیح واکسینه شده اند. افزایش هزینه های خارج از جیب و خستگی واکسن می تواند باعث کاهش بیشتر نرخ جذب شود. در درازمدت، امید این است که شات‌های نوآورانه یا اسپری‌های بینی محافظت بهتری را ارائه دهند.
پیشرفت‌های دیگری وجود دارد که می‌تواند کمک کند، از تهویه و آزمایش کیفیت هوا گرفته تا ماسک‌های بهتر. به گفته کارشناسان، باید سرمایه گذاری بیشتری در سیستم های نظارتی انجام شود تا بتوان تهدیدها را زودتر شناسایی کرد.
ایالات متحده همچنین قصد دارد 5 میلیارد دلار برای پروژه جدیدی با هدف توسعه واکسن‌ها و درمان‌های پیشرفته برای کروناویروس در هماهنگی با داروسازان هزینه کند. هدف این است که با جهش ویروس، داروها را به سرعت در دسترس قرار دهیم، به طوری که سویه مورد نظر در هنگام ورود به بازار فروکش نکند.
وانگ از Duke-NUS گفت: «حتی اگر دولت‌ها خسته باشند، ما باید با این واقعیت روبرو شویم که ویروس هنوز در حال تکامل است.