نیویورک: آتش‌سوزی بزرگ در خانه‌ای در فیلادلفیا بامداد چهارشنبه ۱۳ نفر از جمله ۷ کودک را کشت و دو نفر را راهی بیمارستان‌ها کرد.
مقامات در یک کنفرانس مطبوعاتی در اواخر صبح گفتند که چهار آشکارساز دود در ساختمان وجود داشت اما هیچ کدام کار نمی کرد.
به گفته مقامات آتش نشانی، آتش نشانان و پلیس حوالی ساعت 6:40 صبح به آتش سوزی در یک خانه سه طبقه در محله فیرمونت شهر واکنش نشان دادند و متوجه شدند شعله های آتش از پنجره های طبقه دوم می آمد. پلیس گفت این خانه به دو آپارتمان تبدیل شده بود.
آتش پس از کمتر از یک ساعت مهار شد. WPVI-TV گزارش داد که حداقل یک کودک دیده شده است که روی برانکارد بیرون آورده شده است.
فیلم‌های خبری تلویزیونی نردبان‌هایی را نشان می‌دهند که در مقابل دود سیاه جلوی خانه قرار گرفته‌اند و تمام پنجره‌های آن گم شده‌اند. سوراخ هایی در سقفی که آتش نشانان از آن عبور کرده بودند باقی مانده بود.
دنی مک گوایر، 34 ساله، در حالی که او و مارتین برگرت، 35 ساله، در درب خانه ای در گوشه گوشه ایستاده بودند، در مقابل اشک هایش گفت: “من برخی از آن بچه ها را می شناختم — آنها را در حال بازی در گوشه می دیدم.” او گفت که آنها برای یک دهه در آنجا زندگی کرده بودند، “و برخی از آن بچه ها به اندازه ما اینجا زندگی می کردند.”
او گفت: “من نمی توانم تصور کنم که چگونه افراد بیشتری نمی توانند بیرون بیایند — پریدن از پنجره.”
شهردار جیم کنی گفت: «از دست دادن این همه بچه فقط ویرانگر است. “این بچه ها را در نماز خود نگه دارید.”
مقامات در یک کنفرانس مطبوعاتی در اواخر صبح گفتند که چهار آشکارساز دود در ساختمان وجود داشت اما هیچ کدام کار نمی کرد.
به گفته مقامات آتش نشانی، آتش نشانان و پلیس حوالی ساعت 6:40 صبح به آتش سوزی در یک خانه سه طبقه در محله فیرمونت شهر واکنش نشان دادند و متوجه شدند شعله های آتش از پنجره های طبقه دوم می آمد. پلیس گفت این خانه به دو آپارتمان تبدیل شده بود.
آتش پس از کمتر از یک ساعت مهار شد. WPVI-TV گزارش داد که حداقل یک کودک دیده شده است که روی برانکارد بیرون آورده شده است.
فیلم‌های خبری تلویزیونی نردبان‌هایی را نشان می‌دهند که در مقابل دود سیاه جلوی خانه قرار گرفته‌اند و تمام پنجره‌های آن گم شده‌اند. سوراخ هایی در سقفی که آتش نشانان از آن عبور کرده بودند باقی مانده بود.
دنی مک گوایر، 34 ساله، در حالی که او و مارتین برگرت، 35 ساله، در درب خانه ای در گوشه گوشه ایستاده بودند، در مقابل اشک هایش گفت: “من برخی از آن بچه ها را می شناختم — آنها را در حال بازی در گوشه می دیدم.” او گفت که آنها برای یک دهه در آنجا زندگی کرده بودند، “و برخی از آن بچه ها به اندازه ما اینجا زندگی می کردند.”
او گفت: “من نمی توانم تصور کنم که چگونه افراد بیشتری نمی توانند بیرون بیایند — پریدن از پنجره.”
شهردار جیم کنی گفت: «از دست دادن این همه بچه فقط ویرانگر است. “این بچه ها را در نماز خود نگه دارید.”