آنگ سان سوچی، رهبر برکنار شده میانمار، دختر قهرمان استقلال این کشور، ژنرال آنگ سان است که در سال 1947 ترور شد، کمتر از شش ماه قبل از اینکه کشوری که در آن زمان برمه نامیده می شد، از بریتانیا مستقل شود.
سوچی، 76 ساله، در سال 1960 زمانی که مادرش به عنوان سفیر در هند منصوب شد، به دهلی نقل مکان کرد و سپس بیشتر دوران جوانی خود را در ایالات متحده و انگلیس گذراند، جایی که در سال 1972 با مایکل آریس، محقق بریتانیایی مطالعات هیمالیا در هند ازدواج کرد. دانشگاه آکسفورد.
فعالیت او در سیاست از سال 1988 آغاز شد.
آوریل 1988: سوچی به خانه بازگشت تا از مادر بیمارش مراقبت کند، زیرا اعتراضات طرفدار دموکراسی علیه حکومت نظامی 26 ساله ژنرال نی وین آغاز شد.
8 اوت: تظاهرات گسترده در سراسر کشور برگزار شد. نیروهای امنیتی تیراندازی می کنند و صدها نفر یا بیشتر کشته می شوند.
26 اوت: سوچی در اولین سخنرانی عمومی خود در برابر جمعیتی که حدود 150000 نفر در یانگون تخمین زده می شود، فراخوانی برای دموکراسی صادر کرد.
27 سپتامبر: سوچی به تأسیس یک حزب مخالف، لیگ ملی برای دموکراسی کمک کرد.
20 ژوئیه 1989: سوچی در حبس خانگی قرار گرفت که تا 15 سال از 22 سال آینده ادامه دارد.
27 مه 1990: لیگ ملی برای دموکراسی یک پیروزی قاطع در انتخابات به دست آورد، اما دولت نظامی انتخابات را باطل کرد و از واگذاری قدرت خودداری کرد.
14 اکتبر 1991: سوچی جایزه صلح نوبل را به خاطر مبارزات غیرخشونت آمیزش برای دموکراسی دریافت کرد.
27 مارس 1999: شوهر سوچی، مایکل آریس، بر اثر سرطان در انگلستان درگذشت. این زوج از سال 1995 همدیگر را ندیده بودند، زیرا وی ویزای میانمار را رد کرده بود و او از ترس ممانعت از بازگشت به میانمار از سفر به خارج خودداری کرد.
30 مه 2003: در طی یک تور سیاسی در شمال میانمار، همراهان سوچی در کمین قرار گرفتند و تعدادی از حامیان او در جریان آنچه که به طور گسترده به عنوان یک سوء قصد شناخته می شود کشته شدند.
اوت 2007: اعتراضات بر سر قیمت سوخت به بزرگترین تظاهرات دموکراسی خواهانه از سال 1988 تبدیل شد. جنبشی که به عنوان انقلاب زعفران شناخته می شود زیرا توسط راهبان بودایی رهبری می شود، به طرز وحشیانه ای سرکوب شد.
7 نوامبر 2010: حزب «اتحاد همبستگی و توسعه» که مورد حمایت ارتش است، در اولین انتخابات عمومی در 20 سال گذشته، پس از تحریم حزب سوچی، برنده انتخابات شد و گفت که قوانین ناعادلانه هستند.
13 نوامبر: سوچی از سالها حبس خانگی آزاد شد.
1 آوریل 2012: سوچی در حالی که حزبش در انتخابات میان‌دوره‌ای شرکت می‌کند پس از اینکه دولت اسما غیرنظامی در مورد قوانین انتخابات امتیاز می‌دهد، یک کرسی در پارلمان به دست آورد.
8 نوامبر 2015: حزب او در انتخابات عمومی پیروز شد. با این حال، ارتش قدرت قابل توجهی را بر اساس قانون اساسی که تحت دستور ارتش در سال 2008 نوشته و تصویب شد، حفظ می کند.
1 فوریه 2016: پارلمان تشکیل شد و حزب سوچی اکثریت را به دست آورد. در ماه مارس دولت تشکیل می دهد. مقررات قانون اساسی سوچی را از رئیس جمهور شدن منع می کند، اما موقعیت مشاور ایالتی برای او ایجاد شده است تا دولت را رهبری کند.
25 اوت 2017: شورشیان مدعی نمایندگی اقلیت مسلمان روهینگیا میانمار به نیروهای امنیتی در ایالت راخین در غرب این کشور حمله کردند و ده ها نفر را کشتند. ارتش با یک کمپین وحشیانه ضد شورش از جمله کشتار دسته جمعی، تجاوز به عنف و آتش سوزی که در نهایت بیش از 730000 روهینگیا را وارد بنگلادش کرد، پاسخ می دهد. منتقدان می گویند که اقدامات ارتش به منزله پاکسازی قومی و احتمالاً نسل کشی است.
11 دسامبر 2019: سوچی از اقدامات ارتش در مراحل اولیه حقوقی در دادگاه بین المللی دادگستری برای تعیین اینکه آیا سربازان مرتکب نسل کشی علیه روهینگیا شده اند یا خیر، دفاع می کند. او می‌گوید که ارتش به شدت به حملات شورشیان مسلح واکنش مناسب نشان داد.
8 نوامبر 2020: حزب سوچی حتی اکثریت بیشتری از کرسی های پارلمان را نسبت به انتخابات سال 2015 به دست آورد.
1 فوریه 2021: سوچی و همکاران ارشد حزب و دولت درست قبل از تشکیل جلسه جدید پارلمان توسط ارتش بازداشت شدند. ارتش می گوید که قدرت را به دلیل آنچه تقلب گسترده انتخاباتی در انتخابات نوامبر می نامد به دست گرفته است. سوچی متعاقباً به تعدادی از جنایات ادعایی متهم شد و همچنان در بازداشت به سر می برد.
6 دسامبر: یک دادگاه ویژه اولین احکام را علیه سوچی صادر کرد و او را به دلیل تحریک و نقض محدودیت های ویروس کرونا مجرم شناخت. او به چهار سال زندان محکوم شده است و پرونده های بیشتری هنوز حل و فصل نشده است.
سوچی، 76 ساله، در سال 1960 زمانی که مادرش به عنوان سفیر در هند منصوب شد، به دهلی نقل مکان کرد و سپس بیشتر دوران جوانی خود را در ایالات متحده و انگلیس گذراند، جایی که در سال 1972 با مایکل آریس، محقق بریتانیایی مطالعات هیمالیا در هند ازدواج کرد. دانشگاه آکسفورد.
فعالیت او در سیاست از سال 1988 آغاز شد.
آوریل 1988: سوچی به خانه بازگشت تا از مادر بیمارش مراقبت کند، زیرا اعتراضات طرفدار دموکراسی علیه حکومت نظامی 26 ساله ژنرال نی وین آغاز شد.
8 اوت: تظاهرات گسترده در سراسر کشور برگزار شد. نیروهای امنیتی تیراندازی می کنند و صدها نفر یا بیشتر کشته می شوند.
26 اوت: سوچی در اولین سخنرانی عمومی خود در برابر جمعیتی که حدود 150000 نفر در یانگون تخمین زده می شود، فراخوانی برای دموکراسی صادر کرد.
27 سپتامبر: سوچی به تأسیس یک حزب مخالف، لیگ ملی برای دموکراسی کمک کرد.
20 ژوئیه 1989: سوچی در حبس خانگی قرار گرفت که تا 15 سال از 22 سال آینده ادامه دارد.
27 مه 1990: لیگ ملی برای دموکراسی یک پیروزی قاطع در انتخابات به دست آورد، اما دولت نظامی انتخابات را باطل کرد و از واگذاری قدرت خودداری کرد.
14 اکتبر 1991: سوچی جایزه صلح نوبل را به خاطر مبارزات غیرخشونت آمیزش برای دموکراسی دریافت کرد.
27 مارس 1999: شوهر سوچی، مایکل آریس، بر اثر سرطان در انگلستان درگذشت. این زوج از سال 1995 همدیگر را ندیده بودند، زیرا وی ویزای میانمار را رد کرده بود و او از ترس ممانعت از بازگشت به میانمار از سفر به خارج خودداری کرد.
30 مه 2003: در طی یک تور سیاسی در شمال میانمار، همراهان سوچی در کمین قرار گرفتند و تعدادی از حامیان او در جریان آنچه که به طور گسترده به عنوان یک سوء قصد شناخته می شود کشته شدند.
اوت 2007: اعتراضات بر سر قیمت سوخت به بزرگترین تظاهرات دموکراسی خواهانه از سال 1988 تبدیل شد. جنبشی که به عنوان انقلاب زعفران شناخته می شود زیرا توسط راهبان بودایی رهبری می شود، به طرز وحشیانه ای سرکوب شد.
7 نوامبر 2010: حزب «اتحاد همبستگی و توسعه» که مورد حمایت ارتش است، در اولین انتخابات عمومی در 20 سال گذشته، پس از تحریم حزب سوچی، برنده انتخابات شد و گفت که قوانین ناعادلانه هستند.
13 نوامبر: سوچی از سالها حبس خانگی آزاد شد.
1 آوریل 2012: سوچی در حالی که حزبش در انتخابات میان‌دوره‌ای شرکت می‌کند پس از اینکه دولت اسما غیرنظامی در مورد قوانین انتخابات امتیاز می‌دهد، یک کرسی در پارلمان به دست آورد.
8 نوامبر 2015: حزب او در انتخابات عمومی پیروز شد. با این حال، ارتش قدرت قابل توجهی را بر اساس قانون اساسی که تحت دستور ارتش در سال 2008 نوشته و تصویب شد، حفظ می کند.
1 فوریه 2016: پارلمان تشکیل شد و حزب سوچی اکثریت را به دست آورد. در ماه مارس دولت تشکیل می دهد. مقررات قانون اساسی سوچی را از رئیس جمهور شدن منع می کند، اما موقعیت مشاور ایالتی برای او ایجاد شده است تا دولت را رهبری کند.
25 اوت 2017: شورشیان مدعی نمایندگی اقلیت مسلمان روهینگیا میانمار به نیروهای امنیتی در ایالت راخین در غرب این کشور حمله کردند و ده ها نفر را کشتند. ارتش با یک کمپین وحشیانه ضد شورش از جمله کشتار دسته جمعی، تجاوز به عنف و آتش سوزی که در نهایت بیش از 730000 روهینگیا را وارد بنگلادش کرد، پاسخ می دهد. منتقدان می گویند که اقدامات ارتش به منزله پاکسازی قومی و احتمالاً نسل کشی است.
11 دسامبر 2019: سوچی از اقدامات ارتش در مراحل اولیه حقوقی در دادگاه بین المللی دادگستری برای تعیین اینکه آیا سربازان مرتکب نسل کشی علیه روهینگیا شده اند یا خیر، دفاع می کند. او می‌گوید که ارتش به شدت به حملات شورشیان مسلح واکنش مناسب نشان داد.
8 نوامبر 2020: حزب سوچی حتی اکثریت بیشتری از کرسی های پارلمان را نسبت به انتخابات سال 2015 به دست آورد.
1 فوریه 2021: سوچی و همکاران ارشد حزب و دولت درست قبل از تشکیل جلسه جدید پارلمان توسط ارتش بازداشت شدند. ارتش می گوید که قدرت را به دلیل آنچه تقلب گسترده انتخاباتی در انتخابات نوامبر می نامد به دست گرفته است. سوچی متعاقباً به تعدادی از جنایات ادعایی متهم شد و همچنان در بازداشت به سر می برد.
6 دسامبر: یک دادگاه ویژه اولین احکام را علیه سوچی صادر کرد و او را به دلیل تحریک و نقض محدودیت های ویروس کرونا مجرم شناخت. او به چهار سال زندان محکوم شده است و پرونده های بیشتری هنوز حل و فصل نشده است.