هر چه اقلام بیشتری داشته باشید و هر چه بیشتر سفر کنید، سوخت های فسیلی بیشتری سوزانده می شود و گازهای گلخانه ای بیشتری در جو منتشر می شود.
جستوجو در اطراف، خرید کالاهای لوکس، گرم نگه داشتن عمارتها و رانندگی با سوپراسپرتها — همه آنها ردپای کربن دارند.
اما برخی استدلال می کنند که ثروتمندان می توانند بیشترین کمک را برای رفع بحران آب و هوا انجام دهند. در اینجا آمده است که چگونه آنها می توانند تفاوت ایجاد کنند.
عاقلانه خرج کن
تصمیمات خرید ثروتمندان در مبارزه با تغییرات آب و هوایی بسیار بیشتر از تصمیم اکثر مردم است.
اتو اشاره کرد که چون نمونه در این مطالعه کوچک بود، اعداد گویا هستند. او گفت: “احتمالا برآوردهای ما حتی کمتر از انتشار واقعی میلیونرها است.”
اتو می گوید: «در مورد انتخاب سبک زندگی خود، ثروتمندان می توانند تغییرات زیادی داشته باشند. به عنوان مثال، قرار دادن پنل های خورشیدی روی پشت بام خانه هایشان. آنها همچنین می توانند ماشین های برقی بخرند و بهترین کار این است که از پرواز اجتناب کنند.”
در این مطالعه، سفر هوایی بیش از نیمی از ردپای یک زوج فوقثروتمند را تشکیل میداد.
افراد ثروتمند نیز انعطاف بیشتری برای ایجاد تغییرات دارند.
وی تصریح کرد: شهرهای پردرآمد و افراد پردرآمد نیز منابع لازم برای آزمایش محصولات، خدمات و راه حل های جدید را دارند و افزود که آنها ظرفیت ایجاد بازاری برای کالاهای پایدارتر را دارند.
واگذاری
علاوه بر انتخاب اینکه برای چه چیزی پول خرج کنند، افراد ثروتمند می توانند انتخاب کنند که در چه صنایعی سرمایه گذاری کنند — یا در آن سرمایه گذاری نکنند.
اما روندی وجود دارد که سرمایه گذاران ثروتمند سهام خود را در صنایع آسیب رسان آب و هوا می فروشند که به عنوان واگذاری سرمایه گذاری می شود.
اتو می گوید: «شما در زغال سنگ سرمایه گذاری نمی کنید، در نفت، گاز، همچنین در برخی شرکت های خودروسازی که خودروهای معمولی تولید می کنند یا هوانوردی سرمایه گذاری نمی کنید، بنابراین جریان های مالی را هدایت می کنید.
و با واگذاری، اندکی می تواند راه طولانی را طی کند. اتو گفت: «ما شبیهسازیهایی انجام دادیم که نشان میدهد با جنبش واگذاری، نیازی به واگذاری همه افراد ندارید. “اگر اقلیت سرمایه گذاران سرمایه گذاری کنند، سایر سرمایه گذاران در آن دارایی های سوخت فسیلی سرمایه گذاری نخواهند کرد زیرا از از دست دادن پول می ترسند… حتی اگر هیچ نگرانی زیست محیطی نداشته باشند.”
ثروت یعنی قدرت
افراد ثروتمند فقط تصمیم گیرندگان اقتصادی نیستند، بلکه می توانند نفوذ سیاسی نیز داشته باشند. آنها می توانند احزاب و کمپین های سیاسی را تأمین مالی کنند و به قانونگذاران دسترسی داشته باشند.
اتو استدلال کرد که افراد ثروتمند می توانند از قدرت سیاسی خود برای ایجاد تغییرات مثبت در سیاست آب و هوا استفاده کنند.
اتو میگوید: «افرادی که بیشترین آلایندهها را دارند، بالاترین عامل را برای تغییر چیزی دارند. “تحقیقات زیادی در مورد فقرا، تاثیر تغییر آب و هوا بر فقرا… اهداف توسعه پایدار و غیره وجود دارد. اما وقتی نوبت به اقدام و پایداری و تحول می رسد، فقرا نمی توانند کاری انجام دهند زیرا مشغول زنده ماندن هستند.
او توضیح داد: “اما افراد تحصیل کرده، ثروتمند و فوق ثروتمند — این یک مورد کاملاً متفاوت است. آنها پول و منابع لازم برای فعالیت و همچنین شبکه های اجتماعی را دارند.”
صندوق تحقیقات آب و هوا
ثروتمندان همچنین می توانند از تحقیقات آب و هوا حمایت کنند. در سال 2015، بیل گیتس، بنیانگذار مایکروسافت، 2 میلیارد دلار از دارایی خود را برای تأمین بودجه تحقیق و توسعه در زمینه انرژی پاک اختصاص داد.
در این نامه آمده است: «ما از شما میخواهیم که فوراً سرمایهگذاری قابل توجهی را برای جلوگیری از فاجعه زیستمحیطی بیشتر در نظر بگیرید – چه از طریق سرمایهگذاریهای شخصی یا بشردوستانهتان».
انگیزههای زیادی برای ثروتمندان وجود دارد که خواستار اقدامات اقلیمی شوند: گزارش اخیر سازمان ملل هشدار داد که تأخیر در سیاستهای اقلیمی 1.2 تریلیون دلار برای شرکتهای برتر جهان در 15 سال آینده هزینه خواهد داشت.
الگوها
افراد فوق ثروتمند ممکن است بر انتشار کربن دیگران نیز تأثیر بگذارند.
اتو گفت: «مقام بالا در جوامع ما همچنان با ثروت مادی بالا همراه است. “این یک آرزو است که شبیه افراد بسیار ثروتمند شوید و شما از سبک زندگی افرادی که می خواهید شبیه آنها باشید تقلید می کنید.”
به عنوان مثال، سفر هوایی دیگر فقط برای افراد فوق ثروتمند نیست. در این سال، شرکت هواپیمایی ارزان قیمت رایان ایر تنها کارخانه غیر زغال سنگ در بین 10 شرکت برتر تولید گازهای گلخانه ای اروپا بود.
او گفت: “ما باید ثروت را در جوامع خود بازتعریف کنیم تا زندگی “خوب” بدون انتشار گازهای گلخانه ای بالا امکان پذیر باشد.”