ژنو: سازمان ملل متحد روز سه‌شنبه اعلام کرد که برای جلوگیری از یک فاجعه انسانی و ارائه آینده‌ای به کشور ویران شده پس از ۴۰ سال رنج، به ۵ میلیارد دلار کمک برای افغانستان در سال ۲۰۲۲ نیاز دارد.
سازمان ملل متحد در بزرگ‌ترین درخواست خود برای یک کشور، اعلام کرد که 4.4 میلیارد دلار (3.9 میلیارد یورو) در داخل افغانستان مورد نیاز است، در حالی که 623 میلیون دلار دیگر برای حمایت از میلیون‌ها افغانی که در خارج از مرزهای آن پناه گرفته‌اند مورد نیاز است.
سازمان ملل گفت که امسال 22 میلیون نفر در داخل افغانستان و 5.7 میلیون افغان آواره دیگر در پنج کشور همسایه به کمک های حیاتی نیاز دارند.
مارتین گریفیتس، مسئول کمک های سازمان ملل متحد، گفت: “یک فاجعه انسانی تمام عیار در راه است. پیام من فوری است: در را به روی مردم افغانستان نبندید.”
به ما کمک کنید افزایش پیدا کنیم و از گرسنگی گسترده، بیماری، سوء تغذیه و در نهایت مرگ جلوگیری کنیم.»
از زمانی که جنبش اسلامگرای تندرو طالبان کنترل افغانستان را در اواسط ماه اوت به دست گرفت، این کشور در هرج و مرج مالی و تورم و بیکاری افزایش یافته است.
واشنگتن میلیاردها دلار از دارایی های کشور را مسدود کرده است، در حالی که کمک رسانی به شدت مختل شده است.
افغانستان همچنین در سال 2021 بدترین خشکسالی خود را در دهه های اخیر متحمل شد.
گریفیث به خبرنگاران در ژنو گفت که بدون بسته کمکی، “آینده ای وجود نخواهد داشت.”
– 40 سال ناامنی – گریفیتس گفت این درخواست، در صورت تامین مالی، به آژانس‌های امدادی کمک می‌کند تا تحویل غذا و حمایت کشاورزی، خدمات بهداشتی، درمان سوء تغذیه، پناهگاه‌های اضطراری، دسترسی به آب و فاضلاب، حفاظت و آموزش را افزایش دهند.
تخمین زده می شود که در سال 2022 حدود 4.7 میلیون نفر از سوء تغذیه حاد رنج خواهند برد، از جمله 1.1 میلیون کودک با سوء تغذیه حاد شدید.
گریفیتس گفت که بدون کمک‌های بشردوستانه، پریشانی، مرگ، گرسنگی و آوارگی گسترده‌تر به دنبال خواهد داشت و این امید را از مردم افغانستان سلب می‌کند که کشورشان خانه و تکیه‌گاه آنها در حال حاضر و در آینده نزدیک خواهد بود.
با این حال، اگر کمک کنندگان بین المللی مطرح شوند، “ما فرصتی را برای افغانستانی خواهیم دید که در نهایت ممکن است ثمرات نوعی امنیت را ببیند.”
– ترس از انفجار – گریفیتس گفت که وضعیت امنیتی سازمان‌های بشردوستانه در افغانستان احتمالاً اکنون بهتر از سال‌ها است، و افزود که کارمندان وزارتخانه‌های کابل تا حد زیادی مانند قبل از تسلط طالبان باقی مانده‌اند.
او گفت که اقدام شورای امنیت سازمان ملل متحد در ماه دسامبر برای کمک به رسیدن کمک های بشردوستانه به افغان های ناامید، بدون نقض تحریم های بین المللی با هدف منزوی کردن طالبان، محیط عملیاتی را برای کمک کنندگان و انسان دوستان در زمین بسیار راحت تر کرده است.
این پول به 160 سازمان غیردولتی بعلاوه آژانس های سازمان ملل که کمک رسانی می کنند اختصاص خواهد یافت. برخی از آنها برای پرداخت حقوق به کارکنان خط مقدم مانند کارکنان مراقبت های بهداشتی استفاده می شود، اما نه از طریق اداره طالبان.
گریفیث گفت، حدود هشت میلیون کودک ممکن است تحصیل خود را از دست بدهند، زیرا معلمان عمدتاً از ماه اوت حقوق نگرفته‌اند.
فیلیپو گراندی، رئیس سازمان ملل متحد در امور پناهندگان گفت که هدف بسته کمکی تثبیت وضعیت در افغانستان، از جمله برای آوارگان داخلی، و در نتیجه جلوگیری از سیل بیشتر مهاجرانی است که از مرزهای کشور فرار می کنند.
او گفت: «مدیریت این حرکت مردم در منطقه و فراتر از آن دشوار خواهد بود، زیرا در منطقه متوقف نخواهد شد.
وی افزود: «اگر این تلاش‌ها موفقیت‌آمیز نباشد، سال آینده باید 10 میلیارد دلار درخواست کنیم، نه 5 میلیارد دلار».
سازمان ملل متحد در بزرگ‌ترین درخواست خود برای یک کشور، اعلام کرد که 4.4 میلیارد دلار (3.9 میلیارد یورو) در داخل افغانستان مورد نیاز است، در حالی که 623 میلیون دلار دیگر برای حمایت از میلیون‌ها افغانی که در خارج از مرزهای آن پناه گرفته‌اند مورد نیاز است.
سازمان ملل گفت که امسال 22 میلیون نفر در داخل افغانستان و 5.7 میلیون افغان آواره دیگر در پنج کشور همسایه به کمک های حیاتی نیاز دارند.
مارتین گریفیتس، مسئول کمک های سازمان ملل متحد، گفت: “یک فاجعه انسانی تمام عیار در راه است. پیام من فوری است: در را به روی مردم افغانستان نبندید.”
به ما کمک کنید افزایش پیدا کنیم و از گرسنگی گسترده، بیماری، سوء تغذیه و در نهایت مرگ جلوگیری کنیم.»
از زمانی که جنبش اسلامگرای تندرو طالبان کنترل افغانستان را در اواسط ماه اوت به دست گرفت، این کشور در هرج و مرج مالی و تورم و بیکاری افزایش یافته است.
واشنگتن میلیاردها دلار از دارایی های کشور را مسدود کرده است، در حالی که کمک رسانی به شدت مختل شده است.
افغانستان همچنین در سال 2021 بدترین خشکسالی خود را در دهه های اخیر متحمل شد.
گریفیث به خبرنگاران در ژنو گفت که بدون بسته کمکی، “آینده ای وجود نخواهد داشت.”
– 40 سال ناامنی – گریفیتس گفت این درخواست، در صورت تامین مالی، به آژانس‌های امدادی کمک می‌کند تا تحویل غذا و حمایت کشاورزی، خدمات بهداشتی، درمان سوء تغذیه، پناهگاه‌های اضطراری، دسترسی به آب و فاضلاب، حفاظت و آموزش را افزایش دهند.
تخمین زده می شود که در سال 2022 حدود 4.7 میلیون نفر از سوء تغذیه حاد رنج خواهند برد، از جمله 1.1 میلیون کودک با سوء تغذیه حاد شدید.
گریفیتس گفت که بدون کمک‌های بشردوستانه، پریشانی، مرگ، گرسنگی و آوارگی گسترده‌تر به دنبال خواهد داشت و این امید را از مردم افغانستان سلب می‌کند که کشورشان خانه و تکیه‌گاه آنها در حال حاضر و در آینده نزدیک خواهد بود.
با این حال، اگر کمک کنندگان بین المللی مطرح شوند، “ما فرصتی را برای افغانستانی خواهیم دید که در نهایت ممکن است ثمرات نوعی امنیت را ببیند.”
– ترس از انفجار – گریفیتس گفت که وضعیت امنیتی سازمان‌های بشردوستانه در افغانستان احتمالاً اکنون بهتر از سال‌ها است، و افزود که کارمندان وزارتخانه‌های کابل تا حد زیادی مانند قبل از تسلط طالبان باقی مانده‌اند.
او گفت که اقدام شورای امنیت سازمان ملل متحد در ماه دسامبر برای کمک به رسیدن کمک های بشردوستانه به افغان های ناامید، بدون نقض تحریم های بین المللی با هدف منزوی کردن طالبان، محیط عملیاتی را برای کمک کنندگان و انسان دوستان در زمین بسیار راحت تر کرده است.
این پول به 160 سازمان غیردولتی بعلاوه آژانس های سازمان ملل که کمک رسانی می کنند اختصاص خواهد یافت. برخی از آنها برای پرداخت حقوق به کارکنان خط مقدم مانند کارکنان مراقبت های بهداشتی استفاده می شود، اما نه از طریق اداره طالبان.
گریفیث گفت، حدود هشت میلیون کودک ممکن است تحصیل خود را از دست بدهند، زیرا معلمان عمدتاً از ماه اوت حقوق نگرفته‌اند.
فیلیپو گراندی، رئیس سازمان ملل متحد در امور پناهندگان گفت که هدف بسته کمکی تثبیت وضعیت در افغانستان، از جمله برای آوارگان داخلی، و در نتیجه جلوگیری از سیل بیشتر مهاجرانی است که از مرزهای کشور فرار می کنند.
او گفت: «مدیریت این حرکت مردم در منطقه و فراتر از آن دشوار خواهد بود، زیرا در منطقه متوقف نخواهد شد.
وی افزود: «اگر این تلاش‌ها موفقیت‌آمیز نباشد، سال آینده باید 10 میلیارد دلار درخواست کنیم، نه 5 میلیارد دلار».