رجب طیب اردوغان با پیروزی در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری در یکشنبه گذشته، علیرغم 20 سال ریاست جمهوری ترکیه، کنترل خود را بر سیاست ترکیه حفظ کرد. اردوغان در مقابل کمال کیلیچداراوغلو، نامزد اپوزیسیون، بیش از 52 درصد آرا را به دست آورد. این انتخابات توسط مخالفان به عنوان آخرین موضع برای دموکراسی ترکیه مطرح شد. بسیاری از ناظران بی طرف، اردوغان را به عنوان فردی مستبد که به طور گسترده از اصول پارلمانی و سکولار تاسیس ترکیه مدرن منحرف شده است، مورد انتقاد قرار داده اند. طی دو دهه گذشته، تأثیر اردوغان بر تقریباً همه نهادهای حیاتی ترکیه عمیق تر شده است. منتقدان او را به یک سلطان عثمانی امروزی تشبیه کرده اند.
ساخت اردوغانیسم
پس چرا او برنده شد؟ اردوغان همچنان در مناطق روستایی ترکیه و در میان طبقات نئومتوسط ترکیه محبوبیت دارد. این، همراه با هژمونی نهادی اردوغان و حزب عدالت و توسعه، مزیت بزرگی به رئیس فعلی می‌دهد. به همین دلیل است که اگرچه هیچ کس واقعاً روند انتخابات را زیر سوال نمی برد، اپوزیسیون انتخابات را ناعادلانه خوانده است.
“اول اینکه رقابت ناعادلانه ای وجود داشته است. هیچ پوشش خبری از مخالفان در رسانه های دولتی وجود نداشت. دستکاری از طریق فیلم های صحنه سازی شده با قرار دادن رهبر مخالفان و تروریست ها در یک فیلم انجام شد. همچنین آرای نامنظم زیادی در این فیلم ریخته شد. انتخابات می گوید آیدین سزردیپلمات و تحلیلگر سیاسی سابق ترکیه. با این حال، درست نیست که بگوییم مخالفان در انتخابات به این دلایل شکست خوردند. مخالفان معتقد بودند که بحران اقتصادی در کشور باعث شکست اردوغان خواهد شد. اما بحران اقتصادی اولویت مردم نبود. در اردوغان بی دلیل. ایدئولوژی مانند اردوغانیسم در ترکیه شروع به ظهور کرده است.”
خم شدن نهادها
«اردوغانیسم» در دو دهه گذشته آجر به آجر ساخته شده است. در نتیجه، بسیاری ادعا می کنند که ترکیه امروز خود را به یک حکومت خودکامه انتخاباتی تبدیل کرده است. یک لحظه مهم در این انتقال در سال 2007 رخ داد، زمانی که ستاد کل ارتش ترکیه به وضوح اعلام کرد که نامزد حزب عدالت و توسعه برای ریاست جمهوری را به دلیل پیشینه اسلامی او نمی خواهد. اما اردوغان حاضر به عقب نشینی نشد.
در بحبوحه این بن بست با ارتش، پلیس استانبول طرحی را برای سرنگونی دولت اردوغان کشف کرد. در آنچه که به عنوان پرونده ارگنکون شناخته شد، بازرسان اردوغان قول دادند که “دولت عمیق” ترکیه را که ظاهراً متشکل از مقامات نظامی، اطلاعاتی و پلیس با کمک روزنامه نگاران، دانشگاهیان و تجار است، ریشه کن کنند.
یک مرد بزرگ به نظر می رسد
این سپس به تحقیقات Sledgehammer منجر شد که تعداد زیادی از فرماندهان ارشد ارتش ترکیه را هدف قرار داد. در همین حال، دادگاه قانون اساسی ترکیه در سال 2008 تصمیم گرفت که حزب عدالت و توسعه را در پرونده ای که علیه آن به دلیل تضعیف اصول سکولار ترکیه مطرح شده بود، ممنوع کند. تماس نزدیک بود. و شاید برای جلوگیری از چنین تماس های نزدیک، اردوغان به اصلاح قوه قضاییه و اصلاح قانون اساسی ترکیه ادامه داد.
تحقیقات ارژنیکون و پتک و اصلاحات به اصطلاح قضایی دو نهاد کلیدی ترکیه – ارتش و دادگاه – را تضعیف کردند و اردوغان را قادر ساختند که وفاداران را در مناصب قدرت مستقر کند. به این فشار حزب عدالت و توسعه بر شرکت‌های ترکیه برای خرید دارایی‌های رسانه‌ای که می‌توان روی آن برای انتشار مداوم پوشش مثبت اردوغان و سیاست‌های دولتش حساب کرد، اضافه کنید.
راز موفقیت اردوغان در انتخابات سهم بالای او از مناطق روستایی ترکیه است گوخان سینکارا، تحلیلگر سیاسی با ترکیه دانشگاه نجم الدین اربکان. او توانسته است آرای رای دهندگان ملی گرا و محافظه کار را تامین کند.» با یک دوره دیگر، مزیت های نهادی اردوغان حتی بزرگتر خواهد شد و کار برای مخالفان حتی سخت تر خواهد شد.
ساخت اردوغانیسم
پس چرا او برنده شد؟ اردوغان همچنان در مناطق روستایی ترکیه و در میان طبقات نئومتوسط ترکیه محبوبیت دارد. این، همراه با هژمونی نهادی اردوغان و حزب عدالت و توسعه، مزیت بزرگی به رئیس فعلی می‌دهد. به همین دلیل است که اگرچه هیچ کس واقعاً روند انتخابات را زیر سوال نمی برد، اپوزیسیون انتخابات را ناعادلانه خوانده است.
“اول اینکه رقابت ناعادلانه ای وجود داشته است. هیچ پوشش خبری از مخالفان در رسانه های دولتی وجود نداشت. دستکاری از طریق فیلم های صحنه سازی شده با قرار دادن رهبر مخالفان و تروریست ها در یک فیلم انجام شد. همچنین آرای نامنظم زیادی در این فیلم ریخته شد. انتخابات می گوید آیدین سزردیپلمات و تحلیلگر سیاسی سابق ترکیه. با این حال، درست نیست که بگوییم مخالفان در انتخابات به این دلایل شکست خوردند. مخالفان معتقد بودند که بحران اقتصادی در کشور باعث شکست اردوغان خواهد شد. اما بحران اقتصادی اولویت مردم نبود. در اردوغان بی دلیل. ایدئولوژی مانند اردوغانیسم در ترکیه شروع به ظهور کرده است.”
خم شدن نهادها
«اردوغانیسم» در دو دهه گذشته آجر به آجر ساخته شده است. در نتیجه، بسیاری ادعا می کنند که ترکیه امروز خود را به یک حکومت خودکامه انتخاباتی تبدیل کرده است. یک لحظه مهم در این انتقال در سال 2007 رخ داد، زمانی که ستاد کل ارتش ترکیه به وضوح اعلام کرد که نامزد حزب عدالت و توسعه برای ریاست جمهوری را به دلیل پیشینه اسلامی او نمی خواهد. اما اردوغان حاضر به عقب نشینی نشد.
در بحبوحه این بن بست با ارتش، پلیس استانبول طرحی را برای سرنگونی دولت اردوغان کشف کرد. در آنچه که به عنوان پرونده ارگنکون شناخته شد، بازرسان اردوغان قول دادند که “دولت عمیق” ترکیه را که ظاهراً متشکل از مقامات نظامی، اطلاعاتی و پلیس با کمک روزنامه نگاران، دانشگاهیان و تجار است، ریشه کن کنند.
یک مرد بزرگ به نظر می رسد
این سپس به تحقیقات Sledgehammer منجر شد که تعداد زیادی از فرماندهان ارشد ارتش ترکیه را هدف قرار داد. در همین حال، دادگاه قانون اساسی ترکیه در سال 2008 تصمیم گرفت که حزب عدالت و توسعه را در پرونده ای که علیه آن به دلیل تضعیف اصول سکولار ترکیه مطرح شده بود، ممنوع کند. تماس نزدیک بود. و شاید برای جلوگیری از چنین تماس های نزدیک، اردوغان به اصلاح قوه قضاییه و اصلاح قانون اساسی ترکیه ادامه داد.
تحقیقات ارژنیکون و پتک و اصلاحات به اصطلاح قضایی دو نهاد کلیدی ترکیه – ارتش و دادگاه – را تضعیف کردند و اردوغان را قادر ساختند که وفاداران را در مناصب قدرت مستقر کند. به این فشار حزب عدالت و توسعه بر شرکت‌های ترکیه برای خرید دارایی‌های رسانه‌ای که می‌توان روی آن برای انتشار مداوم پوشش مثبت اردوغان و سیاست‌های دولتش حساب کرد، اضافه کنید.
راز موفقیت اردوغان در انتخابات سهم بالای او از مناطق روستایی ترکیه است گوخان سینکارا، تحلیلگر سیاسی با ترکیه دانشگاه نجم الدین اربکان. او توانسته است آرای رای دهندگان ملی گرا و محافظه کار را تامین کند.» با یک دوره دیگر، مزیت های نهادی اردوغان حتی بزرگتر خواهد شد و کار برای مخالفان حتی سخت تر خواهد شد.