ریچارد راجرز، معمار بریتانیایی برنده جایزه پریتزکر، در سن ۸۸ سالگی درگذشت

نوشته شده توسط هیلاری کلارک، سی ان ان

مشارکت کنندگان جانی هالام، سی ان ان

ریچارد راجرز، معمار برنده جایزه پریتزکر، که ساختمان های شاخص او شامل مرکز پمپیدو در پاریس، برج 3 مرکز تجارت جهانی در نیویورک و گنبد هزاره لندن است، در سن 88 سالگی درگذشت. راجرز شامگاه شنبه “بی سر و صدا” درگذشت، متیو نماینده او. فروید از ارتباطات فروید روز یکشنبه به CNN تایید کرد.

او یکی از متمایزترین معماران نسل خود بود، با سبک معماری که هم فورا قابل تشخیص بود و هم بسیار سازگار.

راجرز در سال 1933 در فلورانس ایتالیا در خانواده ای انگلیسی-ایتالیایی به دنیا آمد. خانواده در سال 1939 به بریتانیا نقل مکان کردند. پس از حضور در انجمن معماری در لندن، راجرز در ایالات متحده در دانشگاه ییل تحصیل کرد و در آنجا با نورمن فاستر معمار بریتانیایی دوست شد. در سال 1963، پس از فارغ التحصیلی، این دو مرد با همسر آن زمان راجرز، سو راجرز، و وندی چیسمن، که فاستر در سال 1964 با او ازدواج کرد، متحد شدند تا شرکت معماری تیم 4 را تشکیل دهند.

این کوارتت تنها چهار سال در کنار هم ماندند، اما در آن زمان، آنها اثری محو نشدنی در معماری بریتانیا گذاشتند و به نام‌های برجسته در سبک معماری پیشرفته بریتانیا تبدیل شدند.

روز یکشنبه ادای احترام به راجرز آغاز شد و فاستر جزو اولین کسانی بود که در اینستاگرام نظر داد و راجرز را “طولانی ترین و نزدیک ترین دوست” خود خواند و گفت که “دلش برایش تنگ خواهد شد”.
بر توییترمایکل کیملمن، منتقد معماری نیویورک تایمز، راجرز را به عنوان “معماری با انسانیت و سرزندگی و نبوغ بصری فوق العاده، یکی از بزرگان، و به ویژه به خاطر تعهد عمیقش به جامعه مدنی و زندگی خیابانی” توصیف کرد. ”
راجرز که با معمار ایتالیایی رنزو پیانو ارتباط برقرار کرد، در سال 1977 با تکمیل مرکز پمپیدو خود در پاریس به یک نام آشنا تبدیل شد. زمانی که برای اولین بار پرده برداری شد بسیار بحث برانگیز بود، به یکی از شناخته شده ترین مکان های دیدنی پاریس تبدیل شد و از هاله کلاسیک موزه های قبلی منحرف شد. ویژگی سبک پیشرفته – جایی که سازه هایی مانند تیرها و همچنین لوله کشی به وضوح نمایش داده می شوند – خدماتی برای ساختمان مانند لوله های فاضلاب و بالابرها در قسمت بیرونی ساختمان قرار داده شد تا فضا را در فضای داخلی به حداکثر برساند.

در سال 1986، راجرز که در آن زمان به عنوان شراکت ریچارد راجرز کار می کرد، ساختمان معروف دیگری را به همین سبک تکمیل کرد: دفتر مرکزی لویدز لندن. همچنین در ابتدا به شدت مورد انتقاد قرار گرفت، اما اکنون یکی از نمادین ترین ساختمان های شهر است. در سال 2011، ساختمان لویدز وضعیت درجه یک را دریافت کرد که آن را به یکی از معدود ساختمان های مدرن تبدیل کرد که معتبرترین نام بریتانیا را دریافت کرد.

ریچارد راجرز معمار به عنوان سردبیر مهمان CNN Style در سال 2016 تصمیم گرفت بر دموکراتیزه کردن فضای عمومی تمرکز کند.

در سال 2007، شرکت راجرز به Rogers Stirk Harbor + Partners تغییر نام داد تا مشارکت معماران همکار گراهام استیرک و ایوان هاربر را منعکس کند. این شرکت با طراحی ساختمان های آوانگارد از جمله مرکز تجارت جهانی 3 جدید در نیویورک، دادگاه اروپایی حقوق بشر در استراسبورگ، فرانسه و گنبد هزاره در لندن، مهر خود را بر شهرهای سراسر جهان بر جای گذاشته است.

Rogers Stirk Harbor + Partners در بیانیه‌ای در روز یکشنبه، همکار سابق خود را به‌عنوان «جمله‌گر، همیشه کاملاً بدون موقعیت، همیشه فراگیر، همیشه در حال کاوش و نگاه به آینده» توصیف کرد.

این بیانیه می افزاید: «مردی با انگیزه و کاریزمای بسیار زیاد، او به همان اندازه مردی متمدن و درستکار بود که به هنر و علم معماری، شهرسازی، زندگی شهری، تعهد سیاسی و تغییرات مثبت اجتماعی اختصاص داشت».

شرکت راجرز در سال 2006 جایزه استرلینگ انستیتوی سلطنتی معماران بریتانیا را برای ساختار ترمینال 4 در فرودگاه بین‌المللی باراخاس مادرید و دوباره در سال 2009 برای مرکز مگی لندن، یک مرکز مراقبت از سرطان دریافت کرد.

این معمار همچنین در سال 2007 جایزه پریتزکر – که به عنوان جایزه نوبل معماری شناخته می شود – دریافت کرد.

راجرز در سال 1991 توسط ملکه الیزابت دوم لقب شوالیه را دریافت کرد. در سال 1996، او یک همتای مادام العمر برای حزب کارگر شد و بارون راجرز از ریورساید را خلق کرد.

تصویر بالا: معمار ریچارد راجرز در 19 نوامبر 2007 در پاریس در مقابل ساختمان مرکز پمپیدو ژست می گیرد.