لیسالا فولائو که معلول است و نمی تواند درست راه برود، از نوکو، پایتخت تونگا، به رویترز گفت: “در هشتمین بار فکر کردم، دفعه بعد که زیر آب رفتم همین است، زیرا بازوهایم تنها چیزهایی بودند که مرا بالای آب نگه می داشتند.” آلوفا
“بنابراین نهمین بار زیر رفتم و آمدم بالا و یک کنده را برداشتم. و این چیزی بود که مرا نگه داشت.”
فولائو که در جزیره منزوی آتاتا با جمعیتی حدود 60 نفر زندگی می کرد، عصر شنبه به دریا کشیده شد.
او برای فرار از موج اول از درختی بالا رفته بود اما وقتی پایین آمد موج بزرگ دیگری او را بیرون کشید.
فولاو گفت: “من می توانستم صدای پسرم را از زمین بشنوم اما نمی خواستم پسرم را پاسخ دهم زیرا نمی خواستم او برای پیدا کردن من شنا کند.”
موج‌ها مدام این‌طرف و آنجا می‌چرخند… آنچه به ذهنم خطور کرد این است که در دریا زندگی و مرگ وجود دارد.
فولاو گفت که او به آرامی توانست 7.5 کیلومتر (4.7 مایل) تا جزیره اصلی تونگاتاپو شنا کند و 27 ساعت بعد یکشنبه شب به ساحل برسد.
قهرمانی‌های او در رسانه‌های اجتماعی منتشر شده است، به طوری که یکی از پست‌های فیس‌بوک او را «آکوامن واقعی» خطاب می‌کند و به این شخصیت کمیک و فیلم اشاره می‌کند.
وقتی از فولاو پرسیده شد که آیا می‌داند آکوامن کیست، گفت که هنوز نمی‌داند.
رویترز قادر به راستی آزمایی مستقل این رویدادها نبود.
آتاتا، در حدود 8 کیلومتری (4.9 مایلی) شمال غربی نوکوآلوفا، یا 30 دقیقه قایق سواری، تقریباً به طور کامل در سونامی که جزایر را درنوردیده، نابود شده است.