وین: شماره 31 که با رنگ قرمز خون بر روی بنای یادبودی در وین نقاشی شده است، یادآور تلفات وحشتناکی است: زنانی که سال گذشته توسط مردان در اتریش کشته شدند.
پس از اینکه چندین مورد به خصوص وحشتناک در میان قتل ها به طور گسترده در رسانه ها گزارش شد، اکنون موضوع زن کشی کاملاً در کانون توجه قرار گرفته است.
در یک کشور کوچک و ثروتمند که جنایت خشونت آمیز عموماً نادر است، بحث عمومی آغاز شده است که فعالان را تحریک می کند و سیاستمداران را مجبور به اقدام می کند.
ماریا روسلهومر، مدیر اجرایی شبکه ای از پناهگاه های زنان به خبرگزاری فرانسه گفت: «این یک وضعیت واقعاً دراماتیک است… غیرقابل درک است.
بر اساس مطالعه‌ای که در سال گذشته به سفارش دولت انجام شد، ارقام در طول سال‌ها نوسان داشته است، اما بین سال‌های 2010 تا 2020، 319 زن در اتریش کشته شده‌اند که عمدتاً توسط شرکای مرد یا شریک سابق خود کشته شده‌اند، که در سال 2019، 43 نفر قربانی شدند. .
داده های یورواستات نشان می دهد که در سال 2018، اتریش در میان سه عضو اتحادیه اروپا بود که بالاترین نرخ زن کشی را در جایی که مرتکب یکی از اعضای خانواده یا خویشاوند بود گزارش کرد.
با این حال، آنا بدهوفر، فعال، همچنان «عدم خشم» را در مورد زن‌کشی محکوم می‌کند و می‌گوید که گروه او از سر ناامیدی، این یادبود را در بازار وین برپا کردند.
او نمونه ای از نوامبر را از ضرب و شتم یک زن با چوب بیسبال تا حد مرگ ذکر کرد.
این یک مورد تکان دهنده به خصوص در مارس گذشته بود که این موضوع را به خط مقدم تبدیل کرد.
زن 35 ساله ای که فقط نادین دبلیو نام داشت، توسط شریک 47 ساله سابقش در یک فروشگاه تنباکو در وین مورد ضرب و شتم و خفه شدن با کابل قرار گرفت.
سپس روی او بنزین ریخت و قبل از خروج از مغازه و قفل کردن در، او را آتش زد.
او نجات یافت اما یک ماه بعد بر اثر جراحات هولناکش جان باخت.
در ماه آوریل، مالک 43 ساله یک فروشگاه آبجوی صنایع دستی – که قبلاً توسط یک سیاستمدار متهم به آزار و اذیت او با پیام های سخیف شده بود – به دلیل کشتن شریک زندگی سابق خود، مادر 2 فرزند 35 ساله، دستگیر شد.
هر دو مرد به حبس ابد محکوم و به موسسات مجرمان اختلال روانی فرستاده شدند.
از فرانسه گرفته تا مکزیک، آفریقای جنوبی تا ترکیه، مبارزان در مورد زنان کشی و خشونت علیه زنان، اغلب از طریق راهپیمایی های گسترده، زنگ خطر را به صدا درآورده اند.
در اتریش، دولت ائتلافی اخیراً 25 میلیون یورو (28 میلیون دلار) در سال جاری در میان چندین طرح برای مبارزه با این مشکل اختصاص داده است.
این قتل‌ها در این کشور آلپ، جایی که زنان بیشتر از مردان کشته می‌شوند، برانگیخته شده است، که آن را در اتحادیه اروپا یک امر دور از ذهن است.
Roesslhumer به “بی احترامی ملموس اجتماعی و تحقیر زنان” اشاره کرد که باید با آن مقابله شود.
کارین پفولز تجربه دست اول تلخی از چنین نگرش هایی دارد.
او به خبرگزاری فرانسه گفت، در دهه ای که در یک ازدواج آزاردهنده گیر کرده بود، اغلب احساس انزوا می کرد.
فولز که اکنون در مورد تجربیات خود در مدارس صحبت می کند، گفت: “شما کسی را ندارید که بتوانید با او صحبت کنید، زیرا شرم و انگ اجتماعی بسیار زیاد است.”
ایزابل حیدر، جرم شناس از دانشگاه وین، گفت که افسران مجری قانون نیز باید برای پاسخگویی حساس تر آموزش ببینند، زیرا بسیاری از زنان احساس می کنند “پلیس آنها را جدی نمی گیرد”.
این ترس از باور نکردن بود که فولز را از تماس با پلیس باز داشت.
هنگامی که او سرانجام شوهرش را به دادگاه برد، گفت که رفتار قاضی – زن – این حس را تقویت کرد که او باور نمی کرد.
دونیا میاتوویچ، کمیسر حقوق بشر شورای اروپا، در سفر اخیر خود به اتریش، خواستار “رویکردی جاه طلبانه و جامع” برای “حفاظت از حقوق زنان و برابری جنسیتی” شد.
او خاطرنشان کرد که شکاف دستمزد جنسیتی اتریش – بر اساس گزارش یورواستات، کمی کمتر از 20 درصد در سال 2019 – یکی از وسیع‌ترین شکاف‌ها در اتحادیه اروپا است.
پفولز گفت: “وقتی می روید، تنها چیزی که دارید یک کیسه پلاستیکی در یک دست و یک کودک در دست دیگر است.”
او افزود: “شما در کشور خود پناهنده می شوید.”
اما Pfolz می‌داند که حتی زمانی که زنان در حال ساختن یک زندگی جدید هستند، اغلب با تهدیدهای شرکای سابق روبرو هستند.
شوهر سابقش به خانه جدیدش می آمد و او به یاد می آورد که باید “خود را با پسرم در اتاق حبس کنم زیرا زندگی ما در خطر بود”.
در حالی که او اذعان دارد که موضوع خشونت علیه زنان اکنون در دستور کار قرار دارد، پفولز همچنان ابراز تاسف می کند که “تقریباً هیچ کس این را جرم نمی داند – تا زمانی که به قتل تبدیل شود”.
امسال تنها چند روز از ماجرای تکان دهنده دیگری می گذشت که یک زن 42 ساله در سر میز شام توسط شوهرش مورد اصابت گلوله قرار گرفت و کشته شد.
پس از اینکه چندین مورد به خصوص وحشتناک در میان قتل ها به طور گسترده در رسانه ها گزارش شد، اکنون موضوع زن کشی کاملاً در کانون توجه قرار گرفته است.
در یک کشور کوچک و ثروتمند که جنایت خشونت آمیز عموماً نادر است، بحث عمومی آغاز شده است که فعالان را تحریک می کند و سیاستمداران را مجبور به اقدام می کند.
ماریا روسلهومر، مدیر اجرایی شبکه ای از پناهگاه های زنان به خبرگزاری فرانسه گفت: «این یک وضعیت واقعاً دراماتیک است… غیرقابل درک است.
بر اساس مطالعه‌ای که در سال گذشته به سفارش دولت انجام شد، ارقام در طول سال‌ها نوسان داشته است، اما بین سال‌های 2010 تا 2020، 319 زن در اتریش کشته شده‌اند که عمدتاً توسط شرکای مرد یا شریک سابق خود کشته شده‌اند، که در سال 2019، 43 نفر قربانی شدند. .
داده های یورواستات نشان می دهد که در سال 2018، اتریش در میان سه عضو اتحادیه اروپا بود که بالاترین نرخ زن کشی را در جایی که مرتکب یکی از اعضای خانواده یا خویشاوند بود گزارش کرد.
با این حال، آنا بدهوفر، فعال، همچنان «عدم خشم» را در مورد زن‌کشی محکوم می‌کند و می‌گوید که گروه او از سر ناامیدی، این یادبود را در بازار وین برپا کردند.
او نمونه ای از نوامبر را از ضرب و شتم یک زن با چوب بیسبال تا حد مرگ ذکر کرد.
این یک مورد تکان دهنده به خصوص در مارس گذشته بود که این موضوع را به خط مقدم تبدیل کرد.
زن 35 ساله ای که فقط نادین دبلیو نام داشت، توسط شریک 47 ساله سابقش در یک فروشگاه تنباکو در وین مورد ضرب و شتم و خفه شدن با کابل قرار گرفت.
سپس روی او بنزین ریخت و قبل از خروج از مغازه و قفل کردن در، او را آتش زد.
او نجات یافت اما یک ماه بعد بر اثر جراحات هولناکش جان باخت.
در ماه آوریل، مالک 43 ساله یک فروشگاه آبجوی صنایع دستی – که قبلاً توسط یک سیاستمدار متهم به آزار و اذیت او با پیام های سخیف شده بود – به دلیل کشتن شریک زندگی سابق خود، مادر 2 فرزند 35 ساله، دستگیر شد.
هر دو مرد به حبس ابد محکوم و به موسسات مجرمان اختلال روانی فرستاده شدند.
از فرانسه گرفته تا مکزیک، آفریقای جنوبی تا ترکیه، مبارزان در مورد زنان کشی و خشونت علیه زنان، اغلب از طریق راهپیمایی های گسترده، زنگ خطر را به صدا درآورده اند.
در اتریش، دولت ائتلافی اخیراً 25 میلیون یورو (28 میلیون دلار) در سال جاری در میان چندین طرح برای مبارزه با این مشکل اختصاص داده است.
این قتل‌ها در این کشور آلپ، جایی که زنان بیشتر از مردان کشته می‌شوند، برانگیخته شده است، که آن را در اتحادیه اروپا یک امر دور از ذهن است.
Roesslhumer به “بی احترامی ملموس اجتماعی و تحقیر زنان” اشاره کرد که باید با آن مقابله شود.
کارین پفولز تجربه دست اول تلخی از چنین نگرش هایی دارد.
او به خبرگزاری فرانسه گفت، در دهه ای که در یک ازدواج آزاردهنده گیر کرده بود، اغلب احساس انزوا می کرد.
فولز که اکنون در مورد تجربیات خود در مدارس صحبت می کند، گفت: “شما کسی را ندارید که بتوانید با او صحبت کنید، زیرا شرم و انگ اجتماعی بسیار زیاد است.”
ایزابل حیدر، جرم شناس از دانشگاه وین، گفت که افسران مجری قانون نیز باید برای پاسخگویی حساس تر آموزش ببینند، زیرا بسیاری از زنان احساس می کنند “پلیس آنها را جدی نمی گیرد”.
این ترس از باور نکردن بود که فولز را از تماس با پلیس باز داشت.
هنگامی که او سرانجام شوهرش را به دادگاه برد، گفت که رفتار قاضی – زن – این حس را تقویت کرد که او باور نمی کرد.
دونیا میاتوویچ، کمیسر حقوق بشر شورای اروپا، در سفر اخیر خود به اتریش، خواستار “رویکردی جاه طلبانه و جامع” برای “حفاظت از حقوق زنان و برابری جنسیتی” شد.
او خاطرنشان کرد که شکاف دستمزد جنسیتی اتریش – بر اساس گزارش یورواستات، کمی کمتر از 20 درصد در سال 2019 – یکی از وسیع‌ترین شکاف‌ها در اتحادیه اروپا است.
پفولز گفت: “وقتی می روید، تنها چیزی که دارید یک کیسه پلاستیکی در یک دست و یک کودک در دست دیگر است.”
او افزود: “شما در کشور خود پناهنده می شوید.”
اما Pfolz می‌داند که حتی زمانی که زنان در حال ساختن یک زندگی جدید هستند، اغلب با تهدیدهای شرکای سابق روبرو هستند.
شوهر سابقش به خانه جدیدش می آمد و او به یاد می آورد که باید “خود را با پسرم در اتاق حبس کنم زیرا زندگی ما در خطر بود”.
در حالی که او اذعان دارد که موضوع خشونت علیه زنان اکنون در دستور کار قرار دارد، پفولز همچنان ابراز تاسف می کند که “تقریباً هیچ کس این را جرم نمی داند – تا زمانی که به قتل تبدیل شود”.
امسال تنها چند روز از ماجرای تکان دهنده دیگری می گذشت که یک زن 42 ساله در سر میز شام توسط شوهرش مورد اصابت گلوله قرار گرفت و کشته شد.