ملل متحد: دبیرکل سازمان ملل متحد روز چهارشنبه از کشورها خواست تا کمک های بشردوستانه را به میلیون ها افغانی که در “جهنم یخ زده” زندگی می کنند افزایش دهند و نزدیک به 9 میلیارد دلار دارایی های مسدود شده را آزاد کنند تا اقتصاد افغانستان از لبه سقوط که می تواند باعث ایجاد توده ها شود. مهاجرت مردمی که از کشور فرار می کنند
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل در شورای امنیت گفت: «زمان از اهمیت بالایی برخوردار است. بدون اقدام، زندگی ها از بین می رود و ناامیدی و افراط گرایی رشد خواهد کرد.»
گوترش گفت نقدینگی باید فوراً به اقتصاد افغانستان بازگردد. او گفت که این به معنای آزاد کردن ذخایر ارزی مسدود شده کشور، تعامل مجدد با بانک مرکزی و یافتن راه‌های دیگر برای تزریق پول است، از جمله اجازه دادن به صندوق‌های بین‌المللی برای پرداخت حقوق پزشکان، معلمان، کارکنان بهداشت، برق و سایر کارمندان دولت.
چین و روسیه بار دیگر خواستار لغو مسدود کردن دارایی‌های افغانستان شدند، در حالی که سفیر ایالات متحده، لیندا توماس-گرینفیلد، گفت که دولت بایدن در حال بررسی «گزینه‌های مختلف برای کاهش بحران نقدینگی» است.
او گفت که ایالات متحده که کمک اولیه 308 میلیون دلاری به افغانستان را در 11 ژانویه اعلام کرد، همچنان بزرگترین ارائه دهنده کمک به این کشور است. اما او گفت که “برای پاسخگویی به سطح فوق العاده ای که مردم افغانستان تجربه می کنند، به حمایت بسیار بیشتری از سوی جامعه بین المللی نیاز است.”
اقتصاد وابسته به کمک های افغانستان از قبل در حال سقوط بود که طالبان در ماه اوت گذشته در بحبوحه خروج پر هرج و مرج نیروهای آمریکایی و ناتو پس از 20 سال قدرت را به دست گرفتند. جامعه بین المللی دارایی های افغانستان را در خارج از کشور مسدود کرد و حمایت اقتصادی را متوقف کرد، زیرا تمایلی به همکاری با طالبان نداشت.
گوترش گفت که صندوق امانی بازسازی بانک جهانی برای افغانستان ماه گذشته 280 میلیون دلار به آژانس کودکان سازمان ملل متحد یونیسف و برنامه جهانی غذا انتقال داده است. او گفت که 1.2 میلیون دالر باقی مانده باید فوراً برای کمک به افغان ها برای زنده ماندن در زمستان آزاد شود.
دبورا لیون، نماینده ویژه سازمان ملل متحد برای افغانستان، به شورا گفت که بیش از 4.4 میلیارد دلار درخواست بشردوستانه سازمان ملل دو هفته پیش برای افغانستان – بزرگترین در تاریخ سازمان ملل متحد برای یک کشور واحد – “تقریباً به همان میزان است که تمویل کنندگان در کل بودجه عملیاتی دولت هزینه کردند.» بیشتر این حمایت های بودجه ای از سوی ایالات متحده صورت گرفت.
سازمان ملل می گوید 8.7 میلیون افغان در آستانه قحطی قرار دارند و گوترش گفت که بیش از نیمی از جمعیت با “سطوح شدید گرسنگی” روبرو هستند.
او گفت: «بیش از 80 درصد جمعیت به آب آشامیدنی آلوده متکی هستند و برخی از خانواده ها برای خرید غذا، نوزادان خود را می فروشند.
این شورا در ماه گذشته قطعنامه‌ای را تصویب کرد که در آن تأیید کرد که کمک‌های بشردوستانه به افغان‌ها تحریم‌ها علیه طالبان را نقض نمی‌کند، اما ژانگ جون، سفیر چین در سازمان ملل، مدعی شد که از کمک‌ها به عنوان ابزاری سیاسی استفاده می‌شود.
ژانگ گفت که «بازی با جان و رفاه 38 میلیون افغانی است که نیاز مبرم به امداد دارند» و گفت که مسدود کردن دارایی‌های افغانستان و تحریم‌های یکجانبه «کشنده‌تر از مداخله نظامی نیست».
او افزود که اگر زنان افغان «حتی نتوانند غذا داشته باشند یا نتوانند زنده بمانند، صحبت از تحصیل، اشتغال و مشارکت سیاسی به کلمات پوچ تبدیل خواهد شد».
دیمیتری پولیانسکی معاون سفیر روسیه هشدار داد که اگر موضوع آزادسازی دارایی‌های افغانستان به سرعت حل نشود، «افغانستان هیچ چشم‌انداز بلندمدتی برای خروج از این بحران ندارد».
او گفت: «ما از ایالات متحده و سایر کشورهای کمک کننده غربی می خواهیم که این پول را به کشور بازگردانند. این پول متعلق به مردم افغانستان است و نمی‌تواند برای چانه‌زنی یا ابزاری برای مجازات افغان‌ها به خاطر واقعیت جدیدی که در کشورشان شکل گرفته است، استفاده شود.»
پولیانسکی هشدار داد که پیامدهای فروپاشی اقتصادی افغانستان نه تنها تعداد پناهندگان را افزایش می دهد، بلکه “فعالیت های تروریستی را گسترش می دهد، تولید مواد مخدر را افزایش می دهد و در نتیجه منجر به بی ثباتی بیشتر در منطقه و فراتر از آن خواهد شد.”
لیون، فرستاده سازمان ملل متحد، در یک نشست ویدیویی از کابل گفت که واضح است که کمک کنندگان مالی هنوز از پیشرفت سیاسی طالبان، چه در گنجاندن تنوع قومی بیشتر در دولتش و چه در تضمین تحصیلات عالی دختران و فرصت های کار برای زنان، راضی نیستند. .
این هفته، یک هیئت بلندپایه طالبان با نمایندگان جامعه مدنی افغانستان در اسلو، پایتخت نروژ، دیدار کرد.
لیون خاطرنشان کرد که در بیانیه مشترک این گفتگوها تاکید شده است که “تفاهم و همکاری مشترک تنها راه حل برای همه مشکلات افغانستان است.” او گفت که اکنون طالبان “باید به آن عمل کنند.”
یوناس گهر استور، نخست وزیر نروژ، که کشورش در ماه جاری ریاست شورای امنیت را بر عهده دارد و ریاست جلسه را بر عهده دارد، گفت که هیئت طالبان همچنین با نمایندگان نروژ، ایالات متحده، فرانسه و بریتانیا گفتگوهای مستقیم داشته است، اما او تاکید کرد که این به معنای به رسمیت شناختن نیست. دولت طالبان
استور در مصاحبه با آسوشیتدپرس گفت: “ما باید با آنها صحبت کنیم، آنها را درگیر کنیم و انتظارات بسیار روشنی را ارائه کنیم، زیرا افغانستان امروز با یک بحران انسانی وخیم مواجه است و ممکن است یک میلیون کودک از گرسنگی بمیرند.”
او گفت که هیچ مذاکره ای صورت نگرفته است، هیچ توافقی امضا نشده است، اما گفتگوها تا آنجا که او می بیند “آغاز چیزی است که می تواند به چیزی منجر شود.”
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل در شورای امنیت گفت: «زمان از اهمیت بالایی برخوردار است. بدون اقدام، زندگی ها از بین می رود و ناامیدی و افراط گرایی رشد خواهد کرد.»
گوترش گفت نقدینگی باید فوراً به اقتصاد افغانستان بازگردد. او گفت که این به معنای آزاد کردن ذخایر ارزی مسدود شده کشور، تعامل مجدد با بانک مرکزی و یافتن راه‌های دیگر برای تزریق پول است، از جمله اجازه دادن به صندوق‌های بین‌المللی برای پرداخت حقوق پزشکان، معلمان، کارکنان بهداشت، برق و سایر کارمندان دولت.
چین و روسیه بار دیگر خواستار لغو مسدود کردن دارایی‌های افغانستان شدند، در حالی که سفیر ایالات متحده، لیندا توماس-گرینفیلد، گفت که دولت بایدن در حال بررسی «گزینه‌های مختلف برای کاهش بحران نقدینگی» است.
او گفت که ایالات متحده که کمک اولیه 308 میلیون دلاری به افغانستان را در 11 ژانویه اعلام کرد، همچنان بزرگترین ارائه دهنده کمک به این کشور است. اما او گفت که “برای پاسخگویی به سطح فوق العاده ای که مردم افغانستان تجربه می کنند، به حمایت بسیار بیشتری از سوی جامعه بین المللی نیاز است.”
اقتصاد وابسته به کمک های افغانستان از قبل در حال سقوط بود که طالبان در ماه اوت گذشته در بحبوحه خروج پر هرج و مرج نیروهای آمریکایی و ناتو پس از 20 سال قدرت را به دست گرفتند. جامعه بین المللی دارایی های افغانستان را در خارج از کشور مسدود کرد و حمایت اقتصادی را متوقف کرد، زیرا تمایلی به همکاری با طالبان نداشت.
گوترش گفت که صندوق امانی بازسازی بانک جهانی برای افغانستان ماه گذشته 280 میلیون دلار به آژانس کودکان سازمان ملل متحد یونیسف و برنامه جهانی غذا انتقال داده است. او گفت که 1.2 میلیون دالر باقی مانده باید فوراً برای کمک به افغان ها برای زنده ماندن در زمستان آزاد شود.
دبورا لیون، نماینده ویژه سازمان ملل متحد برای افغانستان، به شورا گفت که بیش از 4.4 میلیارد دلار درخواست بشردوستانه سازمان ملل دو هفته پیش برای افغانستان – بزرگترین در تاریخ سازمان ملل متحد برای یک کشور واحد – “تقریباً به همان میزان است که تمویل کنندگان در کل بودجه عملیاتی دولت هزینه کردند.» بیشتر این حمایت های بودجه ای از سوی ایالات متحده صورت گرفت.
سازمان ملل می گوید 8.7 میلیون افغان در آستانه قحطی قرار دارند و گوترش گفت که بیش از نیمی از جمعیت با “سطوح شدید گرسنگی” روبرو هستند.
او گفت: «بیش از 80 درصد جمعیت به آب آشامیدنی آلوده متکی هستند و برخی از خانواده ها برای خرید غذا، نوزادان خود را می فروشند.
این شورا در ماه گذشته قطعنامه‌ای را تصویب کرد که در آن تأیید کرد که کمک‌های بشردوستانه به افغان‌ها تحریم‌ها علیه طالبان را نقض نمی‌کند، اما ژانگ جون، سفیر چین در سازمان ملل، مدعی شد که از کمک‌ها به عنوان ابزاری سیاسی استفاده می‌شود.
ژانگ گفت که «بازی با جان و رفاه 38 میلیون افغانی است که نیاز مبرم به امداد دارند» و گفت که مسدود کردن دارایی‌های افغانستان و تحریم‌های یکجانبه «کشنده‌تر از مداخله نظامی نیست».
او افزود که اگر زنان افغان «حتی نتوانند غذا داشته باشند یا نتوانند زنده بمانند، صحبت از تحصیل، اشتغال و مشارکت سیاسی به کلمات پوچ تبدیل خواهد شد».
دیمیتری پولیانسکی معاون سفیر روسیه هشدار داد که اگر موضوع آزادسازی دارایی‌های افغانستان به سرعت حل نشود، «افغانستان هیچ چشم‌انداز بلندمدتی برای خروج از این بحران ندارد».
او گفت: «ما از ایالات متحده و سایر کشورهای کمک کننده غربی می خواهیم که این پول را به کشور بازگردانند. این پول متعلق به مردم افغانستان است و نمی‌تواند برای چانه‌زنی یا ابزاری برای مجازات افغان‌ها به خاطر واقعیت جدیدی که در کشورشان شکل گرفته است، استفاده شود.»
پولیانسکی هشدار داد که پیامدهای فروپاشی اقتصادی افغانستان نه تنها تعداد پناهندگان را افزایش می دهد، بلکه “فعالیت های تروریستی را گسترش می دهد، تولید مواد مخدر را افزایش می دهد و در نتیجه منجر به بی ثباتی بیشتر در منطقه و فراتر از آن خواهد شد.”
لیون، فرستاده سازمان ملل متحد، در یک نشست ویدیویی از کابل گفت که واضح است که کمک کنندگان مالی هنوز از پیشرفت سیاسی طالبان، چه در گنجاندن تنوع قومی بیشتر در دولتش و چه در تضمین تحصیلات عالی دختران و فرصت های کار برای زنان، راضی نیستند. .
این هفته، یک هیئت بلندپایه طالبان با نمایندگان جامعه مدنی افغانستان در اسلو، پایتخت نروژ، دیدار کرد.
لیون خاطرنشان کرد که در بیانیه مشترک این گفتگوها تاکید شده است که “تفاهم و همکاری مشترک تنها راه حل برای همه مشکلات افغانستان است.” او گفت که اکنون طالبان “باید به آن عمل کنند.”
یوناس گهر استور، نخست وزیر نروژ، که کشورش در ماه جاری ریاست شورای امنیت را بر عهده دارد و ریاست جلسه را بر عهده دارد، گفت که هیئت طالبان همچنین با نمایندگان نروژ، ایالات متحده، فرانسه و بریتانیا گفتگوهای مستقیم داشته است، اما او تاکید کرد که این به معنای به رسمیت شناختن نیست. دولت طالبان
استور در مصاحبه با آسوشیتدپرس گفت: “ما باید با آنها صحبت کنیم، آنها را درگیر کنیم و انتظارات بسیار روشنی را ارائه کنیم، زیرا افغانستان امروز با یک بحران انسانی وخیم مواجه است و ممکن است یک میلیون کودک از گرسنگی بمیرند.”
او گفت که هیچ مذاکره ای صورت نگرفته است، هیچ توافقی امضا نشده است، اما گفتگوها تا آنجا که او می بیند “آغاز چیزی است که می تواند به چیزی منجر شود.”