استانبول: در حالی که رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه در روز یکشنبه به سخت‌ترین انتخابات دوران حرفه‌ای خود نزدیک می‌شود، بسیاری از منابع دولتی را به کار گرفته است تا زمین بازی را به نفع خود تغییر دهد. اردوغان که طی دو دهه گذشته به طور فزاینده ای بر کشور تسلط یافته است، از خزانه برای برنامه های هزینه های پوپولیستی استفاده کرده و حداقل دستمزد را در یک سال و نیم گذشته سه بار افزایش داده است. رقیب او به سختی در تلویزیون دولتی ظاهر می شود، در حالی که سخنرانی های اردوغان به طور کامل پخش می شود. و رای آخر این هفته توسط هیئت انتخاباتی نظارت خواهد شد که طی رای گیری های اخیر، تماس های مشکوکی داشته اند که به نفع رئیس جمهور بوده است. و هنوز، اردوغان هنوز هم می تواند ببازد
نظرسنجی ها نشان می دهد که اردوغان یک روز قبل از انتخابات از کمال قلیچداراوغلو، یک کارمند سابق دولتی 74 ساله، پس از کاندیدای اصلی اپوزیسیون عقب افتاده است. با این حال، اگر هیچ یک از آنها بیش از 50 درصد آرا را به دست نیاوردند، رأی گیری به دور دوم در 28 مه برگزار می شود. رأی دهندگان همچنین پارلمان جدید را انتخاب خواهند کرد. نظرسنجی ها ساعت 8 صبح (به وقت محلی) باز می شود و در ساعت 5 بعد از ظهر بسته می شود. در اواخر روز یکشنبه می‌توان نشانه خوبی از برگزاری دور دوم انتخابات برای ریاست‌جمهوری داشت یا خیر.
تسلط اردوغان بر کشور می‌تواند به خنثی‌سازی او کمک کند، اگر رای‌دهندگان او را به دلیل شیوه‌های قوی‌اش و تورم بالای مداوم که ترک‌ها را فقیرتر کرده است، کنار بگذارند. اردوغان نهادهای دموکراتیک را فرسایش داده، قوه قضاییه را با وفاداران پر کرده و آزادی بیان را محدود کرده است. رقیب اصلی او، کیلیچداراوغلو، قول داده است که در صورت پیروزی، دموکراسی را بازگرداند. مسابقه نزدیک از شخصیت پیچیده ترکیه صحبت می کند. دانشمندان علوم سیاسی می گویند که این نه یک دموکراسی کامل است و نه یک استبداد تمام عیار، بلکه ترکیبی از این دو است که در آن رهبر قدرت فراتر از حد دارد، اما در آن انتخابات همچنان می تواند تغییر ایجاد کند. ترکیه هرگز به یک استبداد کامل روی نیاورده است، زیرا سیاست های انتخاباتی جایگاهی مقدس در هویت ملی حفظ کرده است، هویتی که توسط خود اردوغان مورد احترام است. او و حزب حاکم عدالت و توسعه‌اش در طول سال‌ها به طور مرتب مخالفان خود را در پای صندوق‌های رای مورد ضرب و شتم قرار داده‌اند، بدون اینکه نشانه‌ای از بازی ناپسند داشته باشند، و به اردوغان یک حکم اعطا کرده‌اند.
ابهام سیاسی ترکیه در موقعیت جهانی آن نیز منعکس شده است. در دوران تصدی اردوغان، بسیاری از سیاست خارجی ترکیه شخصاً با او مرتبط شده است. او تهاجم روسیه به اوکراین را محکوم کرد و به دولت اوکراین کمک فرستاد، در حالی که نه تنها از پیوستن به تحریم های غرب علیه روسیه امتناع کرد، بلکه روابط تجاری را با رئیس جمهور روسیه گسترش داد و به او نزدیک شد. پوتین. او بر سر سیاست سوریه با آمریکا دعوا کرده و در سخنرانی هایش واشنگتن را تحقیر می کند. او ریاست یک کشور عضو ناتو را بر عهده دارد، اما مانع از گسترش ائتلاف شده و توانایی فنلاند برای پیوستن به آن را به تاخیر انداخته و همچنان از پذیرش سوئد خودداری می کند. همه اینها، گاهی اوقات، رهبران غربی را به این فکر انداخته است که او واقعاً طرفدار چه کسی است.
پس از اینکه اردوغان در سال 2003 به عنوان نخست وزیر به صحنه ملی رسید، او به طور گسترده به عنوان یک الگوی جدید دموکرات اسلام گرا، طرفدار تجارت و علاقه مند به روابط قوی با غرب شناخته شد. در دهه اول زندگی او، اقتصاد ترکیه رونق گرفت و میلیون ها نفر را به طبقه متوسط برد. اما اخیراً – پس از مواجهه با اعتراضات خیابانی گسترده علیه سبک حکومتی خود، رئیس جمهور شدن در سال 2014 و جان سالم به در بردن از کودتای نافرجام در سال 2016 – او دشمنان خود را از بوروکراسی دولتی، آزادی های مدنی محدود و قدرت متمرکز در دستانش پاکسازی کرد. اردوغان طرفداران پرشور خود را به ویژه در میان رای دهندگان طبقه کارگر، روستایی و مذهبی تر حفظ می کند. او علیه سکولاریسم دولتی ترکیه، گسترش آموزش اسلامی و تغییر مقررات برای اجازه دادن به زنان در مشاغل دولتی اجازه پوشیدن روسری را عقب نشینی کرده است. اپوزیسیون می گوید که تثبیت قدرت او بیش از حد پیش رفته است و رای روز یکشنبه را به عنوان لحظه ای برای دموکراسی ترکیه به تصویر می کشد.
نظرسنجی ها نشان می دهد که اردوغان یک روز قبل از انتخابات از کمال قلیچداراوغلو، یک کارمند سابق دولتی 74 ساله، پس از کاندیدای اصلی اپوزیسیون عقب افتاده است. با این حال، اگر هیچ یک از آنها بیش از 50 درصد آرا را به دست نیاوردند، رأی گیری به دور دوم در 28 مه برگزار می شود. رأی دهندگان همچنین پارلمان جدید را انتخاب خواهند کرد. نظرسنجی ها ساعت 8 صبح (به وقت محلی) باز می شود و در ساعت 5 بعد از ظهر بسته می شود. در اواخر روز یکشنبه می‌توان نشانه خوبی از برگزاری دور دوم انتخابات برای ریاست‌جمهوری داشت یا خیر.
تسلط اردوغان بر کشور می‌تواند به خنثی‌سازی او کمک کند، اگر رای‌دهندگان او را به دلیل شیوه‌های قوی‌اش و تورم بالای مداوم که ترک‌ها را فقیرتر کرده است، کنار بگذارند. اردوغان نهادهای دموکراتیک را فرسایش داده، قوه قضاییه را با وفاداران پر کرده و آزادی بیان را محدود کرده است. رقیب اصلی او، کیلیچداراوغلو، قول داده است که در صورت پیروزی، دموکراسی را بازگرداند. مسابقه نزدیک از شخصیت پیچیده ترکیه صحبت می کند. دانشمندان علوم سیاسی می گویند که این نه یک دموکراسی کامل است و نه یک استبداد تمام عیار، بلکه ترکیبی از این دو است که در آن رهبر قدرت فراتر از حد دارد، اما در آن انتخابات همچنان می تواند تغییر ایجاد کند. ترکیه هرگز به یک استبداد کامل روی نیاورده است، زیرا سیاست های انتخاباتی جایگاهی مقدس در هویت ملی حفظ کرده است، هویتی که توسط خود اردوغان مورد احترام است. او و حزب حاکم عدالت و توسعه‌اش در طول سال‌ها به طور مرتب مخالفان خود را در پای صندوق‌های رای مورد ضرب و شتم قرار داده‌اند، بدون اینکه نشانه‌ای از بازی ناپسند داشته باشند، و به اردوغان یک حکم اعطا کرده‌اند.
ابهام سیاسی ترکیه در موقعیت جهانی آن نیز منعکس شده است. در دوران تصدی اردوغان، بسیاری از سیاست خارجی ترکیه شخصاً با او مرتبط شده است. او تهاجم روسیه به اوکراین را محکوم کرد و به دولت اوکراین کمک فرستاد، در حالی که نه تنها از پیوستن به تحریم های غرب علیه روسیه امتناع کرد، بلکه روابط تجاری را با رئیس جمهور روسیه گسترش داد و به او نزدیک شد. پوتین. او بر سر سیاست سوریه با آمریکا دعوا کرده و در سخنرانی هایش واشنگتن را تحقیر می کند. او ریاست یک کشور عضو ناتو را بر عهده دارد، اما مانع از گسترش ائتلاف شده و توانایی فنلاند برای پیوستن به آن را به تاخیر انداخته و همچنان از پذیرش سوئد خودداری می کند. همه اینها، گاهی اوقات، رهبران غربی را به این فکر انداخته است که او واقعاً طرفدار چه کسی است.
پس از اینکه اردوغان در سال 2003 به عنوان نخست وزیر به صحنه ملی رسید، او به طور گسترده به عنوان یک الگوی جدید دموکرات اسلام گرا، طرفدار تجارت و علاقه مند به روابط قوی با غرب شناخته شد. در دهه اول زندگی او، اقتصاد ترکیه رونق گرفت و میلیون ها نفر را به طبقه متوسط برد. اما اخیراً – پس از مواجهه با اعتراضات خیابانی گسترده علیه سبک حکومتی خود، رئیس جمهور شدن در سال 2014 و جان سالم به در بردن از کودتای نافرجام در سال 2016 – او دشمنان خود را از بوروکراسی دولتی، آزادی های مدنی محدود و قدرت متمرکز در دستانش پاکسازی کرد. اردوغان طرفداران پرشور خود را به ویژه در میان رای دهندگان طبقه کارگر، روستایی و مذهبی تر حفظ می کند. او علیه سکولاریسم دولتی ترکیه، گسترش آموزش اسلامی و تغییر مقررات برای اجازه دادن به زنان در مشاغل دولتی اجازه پوشیدن روسری را عقب نشینی کرده است. اپوزیسیون می گوید که تثبیت قدرت او بیش از حد پیش رفته است و رای روز یکشنبه را به عنوان لحظه ای برای دموکراسی ترکیه به تصویر می کشد.