شهر سوریگائو: در حالی که بازماندگان ناامید برای تامین آب آشامیدنی و غذای فوری درخواست کردند، تلفات شدیدترین طوفانی که امسال فیلیپین را درنوردید، به 375 نفر رسید.
صلیب سرخ فیلیپین از “قتل عام کامل” در مناطق ساحلی پس از طوفان ابری رای که خانه ها، بیمارستان ها و مدارس را “تکه تکه” کرد، گزارش داد.
طوفان سقف ها را از بین برد، درختان را ریشه کن کرد، تیرهای برق بتنی را سرنگون کرد، خانه های چوبی را تکه تکه کرد، محصولات کشاورزی را از بین برد و روستاها را زیر آب برد – جرقه ای برای مقایسه با خسارات ناشی از ابر طوفان هایان در سال 2013.
فری آسونسیون، یک فروشنده خیابانی در شهر ساحلی سوریگائو که به شدت آسیب دیده است، گفت: “وضعیت ما بسیار ناامید کننده است.”
او گفت که ساکنان به “آب آشامیدنی و غذا” نیاز فوری دارند.
پلیس ملی اعلام کرد در آخرین فاجعه ای که در مجمع الجزایر رخ داد، حداقل 375 نفر کشته و 56 نفر مفقود شدند و 500 نفر دیگر زخمی شدند.
بیش از 380000 نفر از خانه‌های خود و استراحتگاه‌های ساحلی خود در پی حمله رای به کشور در روز پنجشنبه فرار کردند.
آرتور یاپ، فرماندار استان در فیس بوک گفت، یکی از جزایری که به شدت آسیب دیده، بوهول بود – که به خاطر سواحل، تپه های شکلاتی و نخستی های کوچک ترش معروف است – که در آن حداقل 94 نفر جان خود را از دست دادند.
بسیاری از خانه‌های چوبی در شهر ساحلی بوهول در اوبای مسطح شدند و قایق‌های ماهیگیری کوچک در جزیره نابود شدند، جایی که وضعیت فاجعه‌بار اعلام شده است.
یک مقام ارشد در آژانس ملی بلایای طبیعی گفت که او انتظار نداشت به این تعداد کشته شود.
کاسیانو مانیلا، معاون مدیر عملیات، گفت: «اونطور که به نظر می‌رسد از گزارش‌ها، اشتباه می‌کردم، ثابت شد.
رای در اواخر فصل طوفان به فیلیپین رسید: بیشتر طوفان ها بین جولای و اکتبر ایجاد می شوند.
دانشمندان مدت‌هاست که هشدار داده‌اند که با گرم‌تر شدن جهان به دلیل تغییرات آب و هوایی ناشی از انسان، طوفان‌ها با سرعت بیشتری قوی‌تر می‌شوند و تقویت می‌شوند.
فیلیپین – که در میان آسیب پذیرترین کشورها در برابر تأثیرات تغییرات آب و هوایی قرار دارد – هر سال به طور متوسط با 20 طوفان مواجه می شود که معمولاً محصولات، خانه ها و زیرساخت ها را در مناطق فقیرانه از بین می برد.
در سال 2013، طوفان هایان قوی ترین طوفانی بود که تاکنون به خشکی رسیده و بیش از 7300 کشته یا مفقود برجای گذاشته است.
انتظار نمی رود تعداد کشته شدگان رای به این رقم نزدیک شود.
فیلیپین دارای یک سیستم مدیریت بلایای طبیعی است که هشدارهای اولیه در مورد نزدیک شدن طوفان ها را ارائه می دهد و جوامع آسیب پذیر را به مراکز تخلیه منتقل می کند.
اما این طوفان ضربه وحشیانه ای به بخش گردشگری وارد کرد که پس از محدودیت های کووید-19 تعداد بازدیدکنندگان را از بین برد.
“SOS” در جاده ای در شهر توریستی ژنرال لونا در جزیره سیارگائو، جایی که موج سواران و گردشگران قبل از کریسمس جمع شده بودند، در حالی که مردم برای یافتن آب و غذا تلاش می کردند، نقاشی شده است.
Marja O’Donnell مالک استراحتگاه Siargao به CNN فیلیپین گفت: «دیگر آب نیست، کمبود آب وجود دارد، در روز اول در همسایگی ما غارت شد.
همچنین تخریب گسترده‌ای در جزایر دیناگات و میندانائو رخ داده است که همراه با سیارگائو در هنگام وقوع طوفان بار سنگینی را متحمل شدند و سرعت باد 195 کیلومتر (120 مایل) در ساعت را افزایش دادند.
پلیس 167 کشته در منطقه کاراگا، که شامل دیناگات، سیارگائو و بخش شمال شرقی میندانائو است، گزارش داد.
جفری کریستومو، افسر اطلاعات استانی به شبکه ABS-CBN گفت که حداقل 14 نفر در جزایر دیناگات جان خود را از دست دادند و گفت که منطقه “مسطح زمین” شده است.
اما نامه هایی که توسط ساکنان دیناگات نوشته شده و به فیس بوک ارسال شده است، ابراز امیدواری می کند.
ایمی آنتونیو-جیمنو خطاب به خواهرش نوشت: “ما از زنده بودن خوشحالیم.”
خانه های ما بی سقف است اما ناامید نیستیم!
با قطع شدن برق در بسیاری از مناطق، هیچ سیگنال یا اینترنت وجود ندارد و تلاش ها برای ارزیابی خسارت طوفان را با مشکل مواجه می کند.
هزاران پرسنل نظامی، پلیس، گارد ساحلی و آتش نشانی همراه با غذا، آب و تجهیزات پزشکی مستقر شدند، در حالی که ماشین آلات سنگین — از جمله بیل مکانیکی و لودرهای جلویی — برای پاکسازی جاده ها اعزام شدند.
رودریگو دوترته، رئیس‌جمهور آمریکا متعهد شد که به دنبال دو میلیارد پزو (۴۰ میلیون دلار) کمک دیگر باشد که تعهد قبلی او را دو برابر خواهد کرد.
اما برخی از واکنش دولت ابراز ناامیدی کردند.
لوی لیسوندرا، یکی از ساکنان سوریگائو، در شمال میندانائو، به وضوح عصبانی گفت: “هیچ کس حاضر نشد — من نمی دانم سیاستمداران و نامزدهای (انتخابات) کجا هستند.”
زمانی که کار می کردیم مالیات های زیادی می دادیم و اکنون نمی توانند به ما کمک کنند.»
صلیب سرخ فیلیپین از “قتل عام کامل” در مناطق ساحلی پس از طوفان ابری رای که خانه ها، بیمارستان ها و مدارس را “تکه تکه” کرد، گزارش داد.
طوفان سقف ها را از بین برد، درختان را ریشه کن کرد، تیرهای برق بتنی را سرنگون کرد، خانه های چوبی را تکه تکه کرد، محصولات کشاورزی را از بین برد و روستاها را زیر آب برد – جرقه ای برای مقایسه با خسارات ناشی از ابر طوفان هایان در سال 2013.
فری آسونسیون، یک فروشنده خیابانی در شهر ساحلی سوریگائو که به شدت آسیب دیده است، گفت: “وضعیت ما بسیار ناامید کننده است.”
او گفت که ساکنان به “آب آشامیدنی و غذا” نیاز فوری دارند.
پلیس ملی اعلام کرد در آخرین فاجعه ای که در مجمع الجزایر رخ داد، حداقل 375 نفر کشته و 56 نفر مفقود شدند و 500 نفر دیگر زخمی شدند.
بیش از 380000 نفر از خانه‌های خود و استراحتگاه‌های ساحلی خود در پی حمله رای به کشور در روز پنجشنبه فرار کردند.
آرتور یاپ، فرماندار استان در فیس بوک گفت، یکی از جزایری که به شدت آسیب دیده، بوهول بود – که به خاطر سواحل، تپه های شکلاتی و نخستی های کوچک ترش معروف است – که در آن حداقل 94 نفر جان خود را از دست دادند.
بسیاری از خانه‌های چوبی در شهر ساحلی بوهول در اوبای مسطح شدند و قایق‌های ماهیگیری کوچک در جزیره نابود شدند، جایی که وضعیت فاجعه‌بار اعلام شده است.
یک مقام ارشد در آژانس ملی بلایای طبیعی گفت که او انتظار نداشت به این تعداد کشته شود.
کاسیانو مانیلا، معاون مدیر عملیات، گفت: «اونطور که به نظر می‌رسد از گزارش‌ها، اشتباه می‌کردم، ثابت شد.
رای در اواخر فصل طوفان به فیلیپین رسید: بیشتر طوفان ها بین جولای و اکتبر ایجاد می شوند.
دانشمندان مدت‌هاست که هشدار داده‌اند که با گرم‌تر شدن جهان به دلیل تغییرات آب و هوایی ناشی از انسان، طوفان‌ها با سرعت بیشتری قوی‌تر می‌شوند و تقویت می‌شوند.
فیلیپین – که در میان آسیب پذیرترین کشورها در برابر تأثیرات تغییرات آب و هوایی قرار دارد – هر سال به طور متوسط با 20 طوفان مواجه می شود که معمولاً محصولات، خانه ها و زیرساخت ها را در مناطق فقیرانه از بین می برد.
در سال 2013، طوفان هایان قوی ترین طوفانی بود که تاکنون به خشکی رسیده و بیش از 7300 کشته یا مفقود برجای گذاشته است.
انتظار نمی رود تعداد کشته شدگان رای به این رقم نزدیک شود.
فیلیپین دارای یک سیستم مدیریت بلایای طبیعی است که هشدارهای اولیه در مورد نزدیک شدن طوفان ها را ارائه می دهد و جوامع آسیب پذیر را به مراکز تخلیه منتقل می کند.
اما این طوفان ضربه وحشیانه ای به بخش گردشگری وارد کرد که پس از محدودیت های کووید-19 تعداد بازدیدکنندگان را از بین برد.
“SOS” در جاده ای در شهر توریستی ژنرال لونا در جزیره سیارگائو، جایی که موج سواران و گردشگران قبل از کریسمس جمع شده بودند، در حالی که مردم برای یافتن آب و غذا تلاش می کردند، نقاشی شده است.
Marja O’Donnell مالک استراحتگاه Siargao به CNN فیلیپین گفت: «دیگر آب نیست، کمبود آب وجود دارد، در روز اول در همسایگی ما غارت شد.
همچنین تخریب گسترده‌ای در جزایر دیناگات و میندانائو رخ داده است که همراه با سیارگائو در هنگام وقوع طوفان بار سنگینی را متحمل شدند و سرعت باد 195 کیلومتر (120 مایل) در ساعت را افزایش دادند.
پلیس 167 کشته در منطقه کاراگا، که شامل دیناگات، سیارگائو و بخش شمال شرقی میندانائو است، گزارش داد.
جفری کریستومو، افسر اطلاعات استانی به شبکه ABS-CBN گفت که حداقل 14 نفر در جزایر دیناگات جان خود را از دست دادند و گفت که منطقه “مسطح زمین” شده است.
اما نامه هایی که توسط ساکنان دیناگات نوشته شده و به فیس بوک ارسال شده است، ابراز امیدواری می کند.
ایمی آنتونیو-جیمنو خطاب به خواهرش نوشت: “ما از زنده بودن خوشحالیم.”
خانه های ما بی سقف است اما ناامید نیستیم!
با قطع شدن برق در بسیاری از مناطق، هیچ سیگنال یا اینترنت وجود ندارد و تلاش ها برای ارزیابی خسارت طوفان را با مشکل مواجه می کند.
هزاران پرسنل نظامی، پلیس، گارد ساحلی و آتش نشانی همراه با غذا، آب و تجهیزات پزشکی مستقر شدند، در حالی که ماشین آلات سنگین — از جمله بیل مکانیکی و لودرهای جلویی — برای پاکسازی جاده ها اعزام شدند.
رودریگو دوترته، رئیس‌جمهور آمریکا متعهد شد که به دنبال دو میلیارد پزو (۴۰ میلیون دلار) کمک دیگر باشد که تعهد قبلی او را دو برابر خواهد کرد.
اما برخی از واکنش دولت ابراز ناامیدی کردند.
لوی لیسوندرا، یکی از ساکنان سوریگائو، در شمال میندانائو، به وضوح عصبانی گفت: “هیچ کس حاضر نشد — من نمی دانم سیاستمداران و نامزدهای (انتخابات) کجا هستند.”
زمانی که کار می کردیم مالیات های زیادی می دادیم و اکنون نمی توانند به ما کمک کنند.»