لندن: یک زن سیک هندی متولد بریتانیا با تبدیل شدن به اولین زن رنگین پوستی که یک سفر انفرادی به قطب جنوب را به پایان رساند، تاریخ ساز شد.
کاپیتان هارپریت چاندی (32 ساله)، از دربی، روز دوشنبه به قطب جنوب رسید، در چهلمین روز از راهپیمایی 700 مایلی بدون پشتیبانی خود در سراسر بیابان قطب جنوب در دمای 50- درجه سانتیگراد و سرعت باد تا 60 مایل در ساعت.
چندی که خود را “Polar Preet” برای این سفر نامیده و یک فیزیوتراپ در ارتش بریتانیا است، پس از ورود در یک وبلاگ صوتی گفت: “من خود را به قطب جنوب رساندم که در آن برف می بارید. واقعاً واقعاً سورئال است که بالاخره اینجا هستم. این اکسپدیشن همیشه خیلی بیشتر از من بود. من می‌خواهم مردم را تشویق کنم که مرزهایشان را پشت سر بگذارند و خودشان را باور کنند، بدون اینکه برچسب شورش زده شوند. بارها به من “نه” گفته اند و به من گفته اند که فقط کارهای عادی را انجام دهم. من نمی خواهم فقط سقف شیشه ای را بشکنم، می خواهم آن را به میلیون ها تکه تکه کنم.
بن والاس، وزیر دفاع بریتانیا، به او تبریک گفت و گفت: “سفارش تاریخی او الهام بخش همه ما و یک دستاورد خارق العاده است”.
چاندی زمانی که 19 ساله بود به نیروهای ذخیره ارتش پیوست و حدود 6 سال پیش به ارتش عادی پیوست و در زندگی خود هرگز اردو نزده بود.
او سفر را در 24 نوامبر از ورودی هرکول پس از رها شدن توسط یک هواپیمای توئین اوتر آغاز کرد. او با یک سورتمه کوچک (سورتمه‌ای کوچک نوردیک) همراه با اجاق گاز و غذاهای خشک شده یخ‌زده به وزن 87 کیلوگرم بدون هیچ گونه عرضه مجدد سفر کرد. او هر روز تا 11 ساعت در روز اسکی می‌کرد و از مواد فرش مانندی در کف اسکی‌هایش استفاده می‌کرد تا به او کمک کند تا برف را بگیرد، و هر شب چادری برپا می‌کرد، برف آب شده را برای نوشیدن می‌کرد و غذاهایی مانند ماکارونی گوشت خوک می‌پخت. او گاهی اوقات روی زمین های یخی می افتاد و در روز باکسینگ استفراغ می کرد و اسهال می کرد. برخی از روزها او دچار “سفید شدن” شده بود و روزها متوالی کسی را نمی دید.
موسیقی Bhangra از افرادی مانند Diljit Dosanjh و Jay Sean، کتاب های صوتی و همچنین گوش دادن به 45 یادداشت صوتی که از دوستانش در تلفن خود ذخیره کرده بود، و خیال پردازی در مورد عروسی آینده خود با شریک دیوید، او را ادامه داد. او برای محافظت از دو برادر بزرگترش خرخی پوشیده بود که “به هر کسی که تغییر سنت اشکالی ندارد” را یادآوری می کرد.
او در پست های وبلاگ خود اغلب به زندگی خود منعکس می کرد. او گفت: “اغلب نزدیک‌ترین افراد به ما می‌توانند ما را عقب نگه دارند. من اغلب به خاطر انجام کارهایی خارج از هنجار، به دلیل اینکه مرزهایم را پشت سر می‌گذارم، شورشی خوانده می‌شوم.” او گفت که گوش دادن به Bhangra “من را مجبور کرد به ریشه های پنجابی خود و همه چیزهایی که در مورد آنها دوست دارم فکر کنم.”
او توضیح داد که چگونه از ریشه‌های هندی‌اش خجالت می‌کشید – او گفت: «وقتی نوجوان بودم به سمت من تخم‌ها پرتاب می‌کردند و مردم به من تف می‌دادند، زیرا ظاهرم متفاوت بود». “مدتی طول کشید تا از فرهنگ و ریشه هایم قدردانی کنم، بنابراین وقتی خودم را “زن رنگی” توصیف می کنم به این دلیل است که در نهایت به رنگ پوستم، ریشه ها و فرهنگم افتخار می کنم. بارها به من گفته شده است. که من شبیه یک کاوشگر قطبی نیستم… بیایید تصویری را که انتظار دارید ببینید، تغییر دهیم.”
یکی از وبلاگ های او به پدربزرگش اختصاص دارد که در زمان تولد و بزرگ شدن او به بریتانیا نقل مکان کرد. او گفت: “او همیشه باعث می‌شد در جامعه‌ای که گاهی اوقات احساس می‌کردم کمتر هستم، به همان اندازه احساس مهم بودن کنم. همیشه فکر می‌کردم که او شبیه یک بابانوئل هندی است.” او همچنین در مورد اینکه چند نفر از جامعه هند فکر می کردند که او به Southall می رود، اظهار نظر کرد. او گفت: “هنوز می توانم تصور کنم که آنها فکر کنند که چرا من چنین معامله بزرگی برای رفتن به Southall انجام می دهم. فکر می کنم ممکن است اینجا کمی سردتر باشد.”
آماده‌سازی او شامل تمرین‌های آموزشی گسترده‌ای بود، مانند کشیدن لاستیک‌ها، و اوایل سال برای یک سفر گرم‌آپ به گرینلند رفت.
کاپیتان هارپریت چاندی (32 ساله)، از دربی، روز دوشنبه به قطب جنوب رسید، در چهلمین روز از راهپیمایی 700 مایلی بدون پشتیبانی خود در سراسر بیابان قطب جنوب در دمای 50- درجه سانتیگراد و سرعت باد تا 60 مایل در ساعت.
چندی که خود را “Polar Preet” برای این سفر نامیده و یک فیزیوتراپ در ارتش بریتانیا است، پس از ورود در یک وبلاگ صوتی گفت: “من خود را به قطب جنوب رساندم که در آن برف می بارید. واقعاً واقعاً سورئال است که بالاخره اینجا هستم. این اکسپدیشن همیشه خیلی بیشتر از من بود. من می‌خواهم مردم را تشویق کنم که مرزهایشان را پشت سر بگذارند و خودشان را باور کنند، بدون اینکه برچسب شورش زده شوند. بارها به من “نه” گفته اند و به من گفته اند که فقط کارهای عادی را انجام دهم. من نمی خواهم فقط سقف شیشه ای را بشکنم، می خواهم آن را به میلیون ها تکه تکه کنم.
بن والاس، وزیر دفاع بریتانیا، به او تبریک گفت و گفت: “سفارش تاریخی او الهام بخش همه ما و یک دستاورد خارق العاده است”.
چاندی زمانی که 19 ساله بود به نیروهای ذخیره ارتش پیوست و حدود 6 سال پیش به ارتش عادی پیوست و در زندگی خود هرگز اردو نزده بود.
او سفر را در 24 نوامبر از ورودی هرکول پس از رها شدن توسط یک هواپیمای توئین اوتر آغاز کرد. او با یک سورتمه کوچک (سورتمه‌ای کوچک نوردیک) همراه با اجاق گاز و غذاهای خشک شده یخ‌زده به وزن 87 کیلوگرم بدون هیچ گونه عرضه مجدد سفر کرد. او هر روز تا 11 ساعت در روز اسکی می‌کرد و از مواد فرش مانندی در کف اسکی‌هایش استفاده می‌کرد تا به او کمک کند تا برف را بگیرد، و هر شب چادری برپا می‌کرد، برف آب شده را برای نوشیدن می‌کرد و غذاهایی مانند ماکارونی گوشت خوک می‌پخت. او گاهی اوقات روی زمین های یخی می افتاد و در روز باکسینگ استفراغ می کرد و اسهال می کرد. برخی از روزها او دچار “سفید شدن” شده بود و روزها متوالی کسی را نمی دید.
موسیقی Bhangra از افرادی مانند Diljit Dosanjh و Jay Sean، کتاب های صوتی و همچنین گوش دادن به 45 یادداشت صوتی که از دوستانش در تلفن خود ذخیره کرده بود، و خیال پردازی در مورد عروسی آینده خود با شریک دیوید، او را ادامه داد. او برای محافظت از دو برادر بزرگترش خرخی پوشیده بود که “به هر کسی که تغییر سنت اشکالی ندارد” را یادآوری می کرد.
او در پست های وبلاگ خود اغلب به زندگی خود منعکس می کرد. او گفت: “اغلب نزدیک‌ترین افراد به ما می‌توانند ما را عقب نگه دارند. من اغلب به خاطر انجام کارهایی خارج از هنجار، به دلیل اینکه مرزهایم را پشت سر می‌گذارم، شورشی خوانده می‌شوم.” او گفت که گوش دادن به Bhangra “من را مجبور کرد به ریشه های پنجابی خود و همه چیزهایی که در مورد آنها دوست دارم فکر کنم.”
او توضیح داد که چگونه از ریشه‌های هندی‌اش خجالت می‌کشید – او گفت: «وقتی نوجوان بودم به سمت من تخم‌ها پرتاب می‌کردند و مردم به من تف می‌دادند، زیرا ظاهرم متفاوت بود». “مدتی طول کشید تا از فرهنگ و ریشه هایم قدردانی کنم، بنابراین وقتی خودم را “زن رنگی” توصیف می کنم به این دلیل است که در نهایت به رنگ پوستم، ریشه ها و فرهنگم افتخار می کنم. بارها به من گفته شده است. که من شبیه یک کاوشگر قطبی نیستم… بیایید تصویری را که انتظار دارید ببینید، تغییر دهیم.”
یکی از وبلاگ های او به پدربزرگش اختصاص دارد که در زمان تولد و بزرگ شدن او به بریتانیا نقل مکان کرد. او گفت: “او همیشه باعث می‌شد در جامعه‌ای که گاهی اوقات احساس می‌کردم کمتر هستم، به همان اندازه احساس مهم بودن کنم. همیشه فکر می‌کردم که او شبیه یک بابانوئل هندی است.” او همچنین در مورد اینکه چند نفر از جامعه هند فکر می کردند که او به Southall می رود، اظهار نظر کرد. او گفت: “هنوز می توانم تصور کنم که آنها فکر کنند که چرا من چنین معامله بزرگی برای رفتن به Southall انجام می دهم. فکر می کنم ممکن است اینجا کمی سردتر باشد.”
آماده‌سازی او شامل تمرین‌های آموزشی گسترده‌ای بود، مانند کشیدن لاستیک‌ها، و اوایل سال برای یک سفر گرم‌آپ به گرینلند رفت.