این نقاشی با عنوان «نقاشی تمثیلی دو بانو، مدرسه انگلیسی»، یک نشیمن زن سیاهپوست و همراه سفیدپوست او را به عنوان همتایان نشان می‌دهد، زیرا لباس‌ها، موها، جواهرات و آرایش مشابهی دارند.
با توجه به اینکه در دهه 1650، یک زن سیاهپوست در یک نقاشی، به‌ویژه یک بزرگسال، در مقابل کودکی که در موقعیتی فرعی قرار داشت، غیرمعمول به تصویر کشیده می‌شد. بیانیه مطبوعاتی
این نقاشی همچنین منحصربه‌فرد است زیرا هر دو زن با پوشیدن «تکه‌های زیبایی» مشابه، نوعی تزئینات آرایشی صورت که در قرن هفدهم مد بود، نشان داده شده‌اند. بر اساس این بیانیه، نقش‌های روی صورت آنها «گناه غرور» بود.
سبک کار با چاپ های چوبی رایج در آن زمان همبستگی دارد، به این معنی که ترکیب بندی تمثیلی است و با آیات طنز، موعظه ها و جزوه ها مرتبط است.
استفان پارکینسون، وزیر هنر بریتانیا، معروف به لرد پارکینسون خلیج ویتلی، با کمک کمیته بازبینی صادرات آثار هنری و اشیاء فرهنگی (RCEWA) – یک نهاد مستقل که مشاوره بی طرفانه ارائه می‌کند، در مورد نوار صادرات تصمیم گرفت. در مورد اشیایی که برای کشور اهمیت ملی دارند.
پارکینسون می‌گوید: «این نقاشی جذاب چیزهای زیادی در مورد انگلستان در قرن هفدهم به ما می‌آموزد، از جمله در زمینه‌های مهم نژاد و جنسیت، که امروزه به درستی توجه و تحقیق را به خود جلب می‌کند.»
او افزود: “امیدوارم گالری یا موزه ای در بریتانیا پیدا شود تا این نقاشی را برای ملت بخرد تا افراد زیادی بتوانند در ادامه تحقیق و بحث در مورد آن مشارکت کنند.”
این تابلوی ناشناس در هنر بریتانیا بسیار کمیاب است، به عنوان اثری در اواسط قرن هفدهم که یک زن سیاهپوست و یک زن سفیدپوست را با موقعیتی برابر به تصویر می‌کشد. پیپا شرلی و کریستوفر بیکر، اعضای RCEWA در بیانیه DCMS گفتند، کتیبه نشان می دهد که در واقع یک تصویر اخلاقی سخت است که استفاده از لوازم آرایشی و به طور خاص وصله های زیبایی مفصل را که در آن زمان مرسوم بود، محکوم می کند.
«اگرچه از نظر هنری متمایز نیست، اما تصاویر آن به شیوه‌های جذابی به کلیشه‌های معاصر زنان، مد و از طریق کنار هم قرار دادن چهره‌ها، نژاد مرتبط است.
این واقعیت که اخیراً پدیدار شده است، و تنها یک نقاشی مرتبط دیگر تاکنون شناخته شده است، و اینکه می‌توان از آن برای کشف جنبه‌های مهم فرهنگ سیاه‌پوستان در بریتانیای قرن هفدهم استفاده کرد، ماندگاری آن در این کشور را بسیار مهم می‌سازد. تا معنای آن به طور گسترده مورد مطالعه و درک قرار گیرد.»
شرلی و بیکر افزودند، تحقیقات بیشتر می تواند نشان دهد که چگونه تصویر با آثار هنری و متون معاصر و اهدافی که ممکن است برای آن خلق و استفاده شده باشد، ارتباط دارد.